Jest taki tekst w oryginalnym języku Hebrajskim, który jest dla mnie błogosławieństwem i chcę się tym podzielić z wami. "Zbliżają się ku mnie niegodziwi oprawcy, ci, co daleko odeszli od pouczeń Twoich. Ale Ty jesteś blisko, o Panie, i wszystkie Twoje przykazania są prawdą" (Psalm 119:150,151, tłumaczenie Helen Spurrel).

Demoniczne zwierzchności i moce otoczyły Dawida, starając się doprowadzić jego i Izrael do ruiny. Ale ten mąż Boży zaświadczył, że kiedy nieprzyjaciel się przybliżył, on zaufał Panu i przybliżył się do Niego jeszcze bliżej.

Pieśni zwycięstwa, śpiewane po  zwycięstwie, nie są prawdziwymi pieśniami wiary. Dlaczego? Ponieważ nasze zwątpienia nie są zwyciężone przez nasze doświadczenia zwycięstwa. Widzicie, kiedy doświadczamy zwycięskiego uwolnienia, mamy chwilowe przypływy wdzięczności. Jesteśmy naturalnie radośni, ponieważ nasz Bóg miłosiernie działał na naszą korzyść, pomimo naszych wątpliwości A co dzieje się z naszymi zwątpieniami? One po prostu ukryły się głębiej w naszym sercu.

Zrozumcie mnie dobrze: nasz Bóg jest delikatnym, kochającym Ojcem. Jest czas płaczu, czas by dać upust swoim obawom. Właśnie teraz wielu w Ciele Chrystusa jest przygniecionych obawami o przyszłość, jak sobie poradzą.

Jako pastor przez wiele lat, nie traktowałem tego lekko. Często modliłem się,  „Panie, czy Ty wymagasz, by Twój lud cieszył się, kiedy nie mają pracy i tracą swoje domy? Są zrozpaczeni, ponieważ cierpią. Nie mają ochoty na śpiewanie. Nie mógłbyś im trochę ulżyć?”

Lud Boży był nad Morzem Czerwonym w rozpaczy. W tym momencie Pan musiał tęsknić za kimś takim, jak Gedeon, który powstanie w tym wystraszonym obozie i przypomni wszystkim o Bożej wierności w przeszłości. Kilka pokoleń później Gedeon miał tylko małą armię trzystu ludzi przeciwko potężnej armii wroga, a jednak wydał okrzyk wiary przed walką (patrz Sędziów 6 i 7). Jeżeli chodzi o Pana, to On jest najbardziej zainteresowany tym, by stać wiernie w najciemniejszym momencie. Wtedy, kiedy wszystko wygląda beznadziejnie, kiedy wydaje się, że nie ma wyjścia, wtedy tylko Bóg może wybawić.

Zamknięci między dwoma górami i Morzem Czerwonym, Izraelici znaleźli się w beznadziejnej sytuacji, kiedy rozgniewany Faraon i jego wozy wojenne zamknęły im odwrót.

To bardzo znana historia, którą słyszysz przez całe życie w kościele. Bóg doprowadził Izrael do strasznego kryzysu, gdzie byli ścigani przez groźnego wroga. Choć wydaje się to niewiarygodne, ale to Pan celowo poprowadził tych ludzi do takiego miejsca. Ja wierzę, że to wydarzenie ma ważne znaczenie dla kościoła obecnie, szczególnie w tym momencie historii.

„Lecz wy podeszliście do góry Syjon . . . i zebrania pierworodnych . .” (Hebr 12:22-23).

To „zebranie pierworodnych”, to zgromadzenie ludzi, którzy zostali uczynieni sprawiedliwymi i doskonałymi przez Boga..

Kto był pierworodnym w Izraelu, o którym czytamy w Starym Testamencie? To był najstarszy syn, który miał prawo dziedziczenia po ojcu. Wszystko, co ojciec nagromadził, całe bogactwo jego królestwa było dziedziczone przez pierworodnego.

Jezus obiecał uwolnienie Jego mocy i Ducha  w życiu Jego naśladowców, by czynić cuda i znaki, które nie pozostawią wątpliwości odnośnie Jego mocy w oczach beznadziejnego świata. Obiecał posłać Jego Ducha, by zamieszkał wśród nich i w nich, prowadził ich, kiedy będą zanosić ewangelię do każdego zakątka ziemi. Zapewnił ich, że Jego Duch nigdy ich nie zostawi, ani nie zawiedzie, oczekiwał też, że oni całkowicie zaufają i uwierzą w ten „cichy głos”, który pokieruje ich sercami.

Dawid pisał w Psalmie, że Pan "liczy ilość gwiazd; woła je po imieniu" (Psalm 147:4). Pomyśl o tym: Dawid mówi nam, "Kiedy jesteś w bólu, zatrzymaj się i spójrz w górę. Uświadomisz sobie, 'Jeżeli Bóg to może, to z całą pewnością może zaspokoić moją potrzebę."' Zgadzam się. Jeżeli w twoim bólu skupisz się na majestacie Boga, otrzymasz więcej niż mógłby ci dać jakiś kaznodzieja.

Kiedy Jair, przełożony synagogi usłyszał, że jego ukochana córeczka umarła, był to dla niego ostatni test wiary. Został zmuszony spojrzeć śmierci w twarz. Wyobraźcie sobie chaos i zamieszanie w jego domu, kiedy on i Jezus tam dotarli. Widzę, jak żona Jaira pada w jego ramiona i krzyczy, "Gdzie ty byłeś? Już jest za późno. Już nie ma naszej ukochanej córeczki!"

Czy było opóźnienie w odpowiedzi na twoja modlitwę? Czy widzisz innych wokół siebie, którzy otrzymują zwycięstwa, są dotykani i uzdrawiani, dzieją się w ich życiu cuda - a ty beznadziejnie stoisz w swoim cierpieniu? Czy stajesz się niecierpliwy, albo gniewasz się na Boga i wołasz, "Czemu nie ja, Panie? Gdzie jest mój cud? Dlaczego się opóźnia?" Jeżeli tak jest, to nie rozumiesz o co chodzi. Pan chce budować twoja wiarę. Chce, żebyś zaufał Mu bez względu na to jakie będą opóźnienia.