W drugiej Kronik 20 czytamy, że Król Jehoszafat otrzymał przerażającą wiadomość: "Wielki tłum nadciąga przeciwko tobie z poza morza, z Syrii . . . i Jehoszafat się przeląkł i postanowił szukać Pana i ogłosił post w całej Judzie" (2 Kronik 20:2-3).

Przerażony Król Jehoszafat zwołał wielkie nabożeństwo modlitewne: Juda zebrał się razem, żeby prosić Pana o pomoc" (20:4). Kiedy ludzie zebrali się razem, żeby szukać Boga, Jehoszafat modlił się, "Panie, nie wiemy co robić. Ale nasze oczy zwrócone są na Ciebie!" (20:12).

Kiedy Jezus przemienił wodę w wino na weselu w Kanie (Jana 2), to dawał swoim uczniom - i Swojemu kościołowi - ilustrowane kazanie. Nasz Pan nigdy nie zrobił niczego, czy nie wypowiedział słowa, które nie miały wiecznego znaczenia. Wszystko, co jest zapisane w Piśmie o Nim wskazuje na niezmienną naturę i działanie Boga.

W Jana 2 Jezus i Jego uczniowie byli zaproszeni na wesele w Kanie.

"A trzeciego dnia było wesele w Kanie Galilejskiej i była tam matka Jezusa.  Zaproszono też Jezusa wraz z jego uczniami na to wesele. A gdy zabrakło wina, rzekła matka Jezusa do niego: Wina nie mają.  I rzekł do niej Jezus: Czego chcesz ode mnie, niewiasto? Jeszcze nie nadeszła godzina moja" (Jana 2:1-4).

Okazuje się, że rodzina Pana też otrzymała zaproszenie, ponieważ była tam matka Jezusa. Maria nawet podeszła do Niego z prośbą: "Gospodarzowi zabrakło wina."

"W tym czasie, kiedy pomnażała się liczba uczniów . . . (Dz. Ap. 6:1).

Pozwólcie, że przedstawię tło dla tego fragmentu Pisma. Było to w początkowych dniach Kościoła, prawdopodobnie zaledwie tygodnie, albo najwyżej kilka miesięcy po Pięćdziesiątnicy i kościół przeżywał gwałtowny wzrost. W jednym dniu nawróciło się trzy tysiące ludzi! Zaczęli się spotykać po domach i nie tylko Żydzi, ale Poganie dostępowali zbawienia. Również Samarytanie i Etiopczycy stawali się wierzącymi, więc różne kultury spotykały się razem, kultury, które wcale nie były przyzwyczajone do przebywania razem.

Ja dzisiaj jestem nadal wewnątrz złamanym, małym chłopcem i Bóg jest nadal moim Ojcem. Gdziekolwiek jestem, oczekuję na Niego, żeby szedł koło mnie, trzymał mnie za rękę, prowadził mnie. Kiedy się potknę, On wyciąga rękę i podnosi mnie. Odkurza moje ubranie, całuje moje rany i potem idzie ze mną dalej.

Przez lata ludzie byli przyzwyczajeni do słyszenia mojego zwiastowania na temat opamiętania i uświęcenia i zaczęli mi zadawać pytania, kiedy moje przesłania zaczęły się koncentrować bardziej na miłosierdziu, pojednaniu i nadziei. Jest na to proste wyjaśnienie.

Duch pokazywał mi wyraźnie, że moje modlitwy są zupełnie daremne, jeżeli nie modlę się za wiarą. Mogę płakać, pościć, przeżywać agonię i walczyć w modlitwie, ale to wcale nie robi wrażenia na Panu - jeżeli nie robię tego z prostą wiarą jak dziecko.

Słowo mówi, "Przeto niechaj nie mniema taki człowiek, [wątpiący] że coś od Pana otrzyma" (Jakuba 1:7).

Zachęcam byście poświęcili czas i przeczytali te mocne słowa z Psalmu 142 i 143 by wzmocnić swoją wiarę. Kiedy to czytałem, zastanawiałem się, co przeżywał Dawid, kiedy powiedział, „Gdy duch mój omdlewa we mnie, Ty znasz ścieżkę moją” (142:4). Powtarza to w Psalmie 143:4 „Omdlewa we mnie duch mój, Trwoży się we mnie serce moje”. Dawid jakby mówi do Boga, „Tonę w moim problemie, jestem atakowany przez wrogów. To mnie poniża.” Wołał do Pana, „Słuchaj uważnie błagania mego, Bom bardzo udręczony,. . . Wywiedź mnie z więzienia” (142:7-8).

W Księdze Objawienia Chrystus mówi o Sobie, jako tym, „KTÓRY OTWIERA I ZAMYKA DRZWI” (patrz Obj. 3:7). To był list wysłany do wierzących w starożytnej Filadelfii, do kościoła, który Pan pochwalił, że zachowali słowo Jego cierpliwości i nigdy nie zaparli się Jego imienia. Po prostu, w najtrudniejszych czasach ci ludzie stali wiernie na Słowie Bożym. Oni nie oskarżali Pana, że ich zaniedbuje, albo jest głuchy na ich wołanie.

„Gdzie nie ma bydła, tam nie ma zboża, lecz dzięki sile wołu zbiory są obfite” (Przyp. Sal. 14:4).

Księga Przypowieści mówi, że możesz mieć czystą stajnię, ale tam nie będzie bydła.

Możesz mieć „czysty kościół”, gdzie wszystko będzie uporządkowane i strukturalnie doskonałe, ale my chcemy mieć tam bydło. Jeżeli byłeś już koło wołów, to wiesz, że one załatwiają się na ziemię, prychają, śmierdzą i kopią – i to robi bałagan!