W 2 Mojż. 14 czytamy, że Bóg powiedział do Izraela, by rozbili obóz „koło Pi-Hachiroth, między Migdol i morzem” (14:2). To było miejsce między dwoma górami, a morze było z trzeciej strony. Jedyna droga ucieczki była możliwa z powrotem na pustynię – a ta była zamknięta przez zbliżającą się armię Faraona.

Izraelici byli przerażeni tą sytuacją, ale też tym, że Bóg ich tam zaprowadził! Było wiele sposobów, by Bóg mógł wyratować Swój lud. Mógłby spowodować, by odpadły koła wozów armii egipskiej, albo zagłodzić ich na śmierć na pustyni.

W czasach kryzysu chcemy coś zrobić i naprawić sytuację. Stać i czekać, to jest wbrew naszej naturze; właściwie, to cierpliwe czekanie, aż Bóg zadziała, jest najtrudniejszą rzeczą w naszym chrześcijańskim życiu. Nawet oddani wierzący czasami panikują, kiedy Pan nie zadziała szybko, i często desperacko wołają, „Panie, zrób coś!”

Czy byłeś już kiedyś w długiej podroży i kiedy przejechałeś setki kilometrów, zobaczyłeś znak informujący, że twój cel jest już za 30 kilometrów? Można by pomyśleć, że te ostatnie kilometry miną szybko, a one wydają się ciągnąć długo. Ostatni odcinek podróży może być najtrudniejszy.

To samo można powiedzieć o naszej wierze w trudnych okolicznościach. Kiedyś mój ojciec powiedział do mnie, „Synu, kiedy chcesz już zrezygnować, kiedy czujesz, jakby twoje życie zboczyło z drogi i nie słyszysz już głosu Bożego, trzymaj się! Ostatni odcinek jest najtrudniejszy.”

By móc naśladować Ducha i być czułym na Jego prowadzenie, musimy najpierw mieć otwarte, rozmodlone serce, które jest złączone z Bogiem. Jezus jest naszym największym przykładem.

To był wieczór przed ukrzyżowaniem Chrystusa. Jezus zebrał Swoich uczniów w górnej izbie, by przygotować ich na Swoje odejście z tej ziemi. Po wspólnym spożyciu posiłku Pan wziął ręcznik i zaczął umywać nogi uczniów.

Tego wieczora Jezus powiedział oddanym naśladowcom, że będzie „podwyższony”, (co znaczy ukrzyżowany) przez ręce bezbożnych. Powiedziawszy to, ostrzegał ich przed tym, co ma nadejść.

Jezus zakończył to przesłanie słowami, „Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na świat; znowu opuszczam świat i idę do Ojca” (Jan 16:28).

„Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam; nie jak świat daje, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze i niech się nie lęka” (Jan 14:27).

Na krzyżu miłosierdzie i pokój przyjęły postać twarzy Jezusa Chrystusa. Przez całą historię, kiedy dziecko Boże w pełni zaufało oczyszczającej i uzdrawiającej mocy krwi Chrystusa, otrzymywało obietnicę pokoju. To osobisty pokój Chrystusa, który rządzi w raju.

Słowa apostoła Pawła na ten temat mają za zadanie pomóc każdemu wierzącemu zastosować tę prawdę w swoim życiu:

„Bo kogo Pan miłuje, tego karze, i chłoszcze każdego syna, którego przyjmuje. Jeśli znosicie karanie, to Bóg obchodzi się z wami jak z synami; bo gdzie jest syn, którego by ojciec nie karał?” (Hbr 12:6-7).

Nigdy nie jesteś bardziej kochany, niż wtedy, kiedy jesteś karany lub napominany przez Pana. Właściwie w całym tym procesie korygowania chodzi o to, czego Bóg pragnie dla ciebie. To jest po to, by cię doprowadzić do poznania Jego chwały. I pamiętaj, Bóg nigdy nie karze Swoich dzieci w gniewie.

Scena na Golgocie nie wyglądała na zwycięstwo. Ale tego dnia wydarzyło się coś, o czym szatan nie wiedział. Było to coś, czego on nigdy nie zrozumie o naszym błogosławionym Zbawicielu. Mówię o niezgłębionym miłosierdziu Bożym w Chrystusie!

Coś niesamowitego dzieje się, kiedy człowiek przyjmuje Jezusa jak Pana. Kiedy odrzuca świat, by Jego naśladować, jest na zawsze związany z Panem nierozerwalnymi więzami miłości. Zwróć uwagę na Pawłowy opis tego głębokiego, niepojętego miłosierdzia:

Wszyscy mamy w życiu jakieś rozrywki, ale spójrzmy prawdzie w oczy – mężczyźni są najgorsi, kiedy chodzi o sport. Nie mam na myśli uprawiania sportu – bo to byłoby dobre dla wielu przesiadujących na fotelu – ale chodzi o śledzenie sportu. Smartfony i aplikacje ESPN zmieniły czułych niegdyś mężów w gapiących się w ekran. Wszystko, co facet musi zrobić, to nacisnąć przycisk odśwież i dziesiątki gier są momentalnie uaktualnione. Każdego wieczora istnieje ryzyko stałego spoglądania, choćby ukradkiem.

„Dlatego też może zbawić na zawsze tych, którzy przez niego przystępują do Boga, bo żyje zawsze, aby się wstawiać za nimi” (Hebr 7:25).