Kiedy Mojżesz zszedł z góry, trzymając w rękach Dziesięcioro Przykazań, usłyszał krzyki ludzi i zobaczył ich tańczących i skaczących.

„A gdy Mojżesz widział, że ten lud jest rozwydrzony, gdyż Aaron dopuścił go do tego rozwydrzenia ku pośmiewisku wobec ich przeciwników … (2 Mój 32:25). Hebrajskie słowo tu użyte, jako nadzy, to para, co oznacza „rozluźnienie, obnażenie i niepohamowanie.” To wszystko oznacza „nowy początek.”

Jeżeli odczuwasz, że Bóg mówi do twojego serca o czymś, co dla ciebie przygotował – być może coś czego przedtem nie wiedziałeś, lub o spełnieniu długo oczekiwanej obietnicy – mogę ci powiedzieć z całą mocą, „Przygotuj się na sprawdzanie twojego serca.”

Moja pierwsza książka Run Baby Run (Nicky Cruz Opowiada), to historia o tym, jak Bóg zbawił mnie z życia nienawiści i przemocy w gangach ulicznych Nowego Jorku. Ta książka dalej się sprzedaje, usługując stale najbardziej beznadziejnym i cierpiącym w naszym społeczeństwie.

Po Run Baby Run napisałem wiele innych książek, chcąc pokazać przemoc i beznadziejność życia w centrum miast. Każda oferuje konkretne rozwiązanie tych problemów, a Pan łaskawie błogosławił te wysiłki. Z tym poselstwem nadziei zdołaliśmy dotrzeć do milionów.

Biblia przedstawia nasze wysiłki, aby podobać się Jemu w naszym ciele: " bo nie znając usprawiedliwienia, które pochodzi od Boga, a własne usiłując ustanowić, nie podporządkowali się usprawiedliwieniu Bożemu" (Rzymian 10:3). Próba ustalenia naszej własnej sprawiedliwości jest to właściwie praca naszego ciała!

Próba podobania się Bogu w naszej ludzkiej sile okrada nas z naszej radości i pokoju z Nim. Wszelkie zwycięstwa będą na krótką metę i znowu wpadniemy w pokusę. Nieprzyjaciel będzie nas nadal niepokoił, a nasze rozmowy z nim mogą wyglądać mniej więcej tak:

Wszyscy możemy powiedzieć, "Jestem odkupiony przez krew mojego Zbawiciela, ale jeszcze nie osiągnąłem pełni. Śpiewamy i wykrzykujemy uwielbienie dla Boga, ale wielu z nas nadal zmaga się, aby się Jemu podobać.

Możesz odnosić okazjonalne zwycięstwa i czuć się tak dobrze z tego powodu. Mówisz sobie, "Udało się. Wiedziałem, że jeżeli przyłożę do tego moje serce i umysł, to odniosę zwycięstwo." Twoją tendencją jest to, żeby się czuć dumny z tego, co zrobiłeś i wtedy chodzić i osądzać innych, którzy nie odnoszą zwycięstwa.

Kiedy szatan próbuje cię przekonać, że jesteś niegodny aby chodzić z Panem i służyć Mu, wiesz, że to nie jest prawda. Możesz jednak mieć trudności, żeby uzyskać pewność, że On ciebie uczynił czystym i godnym, aby stać przed Nim i wiernie Mu służyć. Ale Słowo Boże mówi, że On to uczynił!

Kto ci mówi, że jesteś niegodny, bez wartości, bezużyteczny, nie nadający się dla Boga? Kto ci przypomina, że jesteś słaby, bezradny i całkowicie do niczego? I kto ci mówi, że nigdy nie osiągniesz Bożych standardów?

Kto mówi członkom grupy uwielbiającej, że nie są godni śpiewać uwielbienia w domu Bożym, albo muzykom, że nie są godni grać uwielbienia na instrumentach? Kto mówi porządkowym, starszym, nauczycielom Szkółki Niedzielnej, wolontariuszom, ludziom w ławkach, że są niegodni?

Bóg powiedział do Mojżesza, kiedy dzieci Izraela były w Egipcie, " Powiedz synom Izraela, aby zawrócili i rozłożyli się obozem pod Pi-Hachirot, między Migdolem a morzem, naprzeciw Baal-Safon. Będziecie obozować naprzeciw niego nad morzem" (2 Mojż. 14:2). Bóg oznajmiał, że poprowadzi ich do nowego miejsca.

Bóg ich prowadził poprzez skaliste tereny i kiedy ich prowadził, widzieli z dala Morze Czerwone. Ale kiedy dotarli na plażę, uświadomili sobie, że są stłoczeni w bardzo małym miejscu, a po jednej stronie są skały, a po drugiej wody.

W Starym Testamencie, tam gdzie nie było wody, nie było życia. Ludzie umierali w czasie suszy. Podobnie, jeżeli żywa woda Ducha nie płynie w nas, to my i nasze zbory nie będziemy mieli duchowego życia i witalności. Tak jak na Pustyni Mojave, brak wody równa się brakowi życia, ani wzrostu ani owocu. Możemy regularnie chodzić do kościoła i mieć doskonałą doktrynę, ale be Ducha Świętego, który nas poi, będziemy usychać i umierać.

Bóg określa Siebie tak: „Ja sam uczyłem Efraima chodzić, brałem ich na swoje ramiona, lecz oni nie wiedzieli, że to Ja ich leczyłem” (Oz 11:3).

W oryginale ten werset brzmi: „Ja przyszedłem do nich w ich rozpaczy i delikatnie opiekowałem się nimi w trudnych i nierównych miejscach. Trzymałem ich w Swoich ramionach, jak pielęgniarka!” Ale w wersecie 7 czytamy, „Mój lud uporczywie trwa w odstępstwie ode mnie.” Słowo trwa znaczy tu „w zawieszeniu, w zwątpieniu.”