Są w życiu takie chwile, kiedy wszystko wygląda bardzo posępnie, ale możemy powiedzieć Bogu, "Pokładam całą moją wiarę w Tobie, bo chociaż moja sytuacja wygląda beznadziejnie, to z Tobą nie ma rzeczy niemożliwych" (zobacz Łukasza 18:27).

W Marka 5 czytamy, że Jezus był w drodze do domu człowieka o imieniu Jair i szedł za Nim wielki tłum.

Pewnego razu, kiedy Jezus szedł z Judei do Galilei, apostoł Jan pisze, że"musiał On przechodzić przez Samarię" (Jana 4:4). Fakt jest taki, że Jezus nie musiał przechodzić przez Samarię, żeby dojść do Galilei, mówiąc geograficznie. Właściwie, ponieważ Żydzi nienawidzili Samarytan, to regularnie szli dłuższą drogą naokoło, żeby omijać ten region. Ale Jezus odczuwał przymus, żeby iść przez Samarię, gdyż tam Go w tym czasie prowadził Duch - musiał przechodzić przez Samarię, nie z powodu położenia geograficznego, ale z powodu misji, w posłuszeństwie do prowadzenia Ducha.

W ostatnich tygodniach szukałem słowa od Pana, które da mi pokój pomimo denerwujących wiadomości.

Słyszałem szept Ducha Świętego, „Dawidzie, zobacz chwałę Chrystusa. To da ci kotwicę pokoju.”

„Dzięki Ci Panie”, modliłem się. „Ale co to  jest naprawdę chwała Chrystusa?”

Dla mnie, Jego chwała sprowadza się do  czegoś, czego potrzebuję i rozumiem: miłosierna dobroć. To jest więcej, niż tylko dobroć Chrystusa. To Jego kochająca dobroć – a następnie Jego delikatna kochająca dobroć.

Paweł pisze,  „Zewsząd uciskani, … zakłopotani, … prześladowani, …powaleni, ale nie pokonani, (2 Kor 4:8-0).

„Zewsząd uciskani” -  Czy możesz utożsamić się z tym zdaniem? Może przeżywasz fizyczny ból, kłopoty małżeńskie, problemy finansowe, troskę o dzieci. Życie może być czasami totalnie przygniatające.

Możesz być całkowicie w woli Bożej, ale czasami jesteś przygnieciony. Możemy chodzić w centrum jego woli, a czasami być zakłopotani, zaniepokojeni i prześladowani.

Niedawno pewien wspaniały młody chrześcijanin wyjawił przede mną swój wielki niepokój.

„Odczuwam powołanie od Pana do pracy z młodzieżą i dziećmi, ale wszystkie drzwi do służby zamykają się przede mną. Modlę się, by otworzyły się inne drzwi, ale wydaje się, że Bóg nie słyszy mojego wołania. Czuję się taki nieużyteczny.

Jedyna służba, jaką obecnie wykonuję, to pomoc w jednym ze slumsów raz w tygodniu. Służę też jako starszy brat dla syna  kaznodziei, ponieważ jego ojciec jest bardzo chory. To wszystko, co robię. Wierzę, że Bóg ma dla mnie coś więcej.”

Paweł napisał wiele listów do zborów, będąc zamknięty w ciasnej celi więziennej – związany, opuszczony, oddzielony od wierzących i wydawało się, że też od wszelkiej służby. To były bolesne okoliczności. Jednak Paweł nigdy nie mówił, że jest więźniem okoliczności; raczej nazywał siebie „więźniem Chrystusa” (patrz Ef 3:1).

Bóg powołał nas, byśmy byli inni, niż świat – znacząco inni.

„Ale człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego, bo są dlań głupstwem, i nie może ich poznać, gdyż należy je duchowo rozsądzać” (1 Kor 2:14).

Ta inność jest dokładnie tym, czego ten świat potrzebuje. Jak mówi Paweł, „Lecz jeśli wszyscy prorokują, a wejdzie jakiś niewierzący albo zwykły wierny, wszyscy go badają, wszyscy go osądzają, skrytości serca jego wychodzą na jaw i wtedy upadłszy na twarz, odda pokłon Bogu i wyzna: Prawdziwie Bóg jest pośród was” (1 Kor 14:24-25).

W górach Peru można znaleźć stosunkowo młodego wierzącego, który rozumie więcej z Biblii, niż teolog w tytułem doktora. W rzeczywistości, ten niewykształcony Peruwiańczyk może nie tylko wiedzieć więcej na temat Biblii, ale może również znać Pana w sposób, którego nauczyciele Greki i Hebrajskiego nie znają. Pamiętajcie, że to Jezus rozradował się i powiedział:

„Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom” (Łuk. 10:21, podkreślenie moje)

p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px 'Times New Roman'} p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px 'Times New Roman'; min-height: 15.0px} p.p3 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000} p.p4 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px 'Times New Roman'; color: #000000; min-height: 15.0px} span.s1 {color: #000000}

Tyle nieszczęść. Tyle utrapień. Tyle smutku spowodowanego przez choroby, niemoce i katastrofy. Tak wielu zranionych wierzących. Tylu ludzi przeżywających kryzys finansowy.

Kiedy ustawicznie rozmyślasz od Słowie i masz z Nim społeczność w modlitwie i uwielbianiu, będziesz coraz bardziej podobny do Jezusa. A kiedy będziesz widział jak łaskawy On jest dla ciebie, będziesz Mu ufał coraz więcej, że przeprowadzi cię poprzez wszystkie doświadczenia. Jego Słowo wyraźnie mówi: " Gdyż Pan wodzi oczyma swymi po całej ziemi, aby wzmacniać tych, którzy szczerym sercem są przy nim" (2 Kronik 16:9).

Szukaj Go całym sercem i pragnij Jego obecności w codziennym życiu. Wtedy będziesz poznawał i przeżywał Jego niesamowitą chwałę.