Wiemy, że poprzez wieki ci, którzy zaufali Jezusowi, wiele wycierpieli. Od czasu krzyża byli zabijani, niektórzy w okrutny sposób. Niektórzy nowotestamentowi wierzący stracili swoje domy i pola i żyli w jaskiniach.
Umiłowani, żaden prawdziwy kaznodzieja Słowa Bożego nigdy nie obieca, że nie będziesz cierpiał, że nie stracisz swojego majątku, że twój styl życia będzie chroniony. Ale jest "wielki obłok świadków" w niebie, którzy powiedzą wszystkim nam, którzy kochamy Jezusa:
Jeżeli mam żyć poprzez swoją wiarę, to muszę tak jak Noe zbudować arkę, żeby się unosić w czasie burzy.
"Przez wiarę zbudował Noe . . . pełen bojaźni arkę dla ocalenia swojej rodziny" (Hebr. 11:7)
Arka, którą zbudował Noe reprezentuje Jezusa Chrystusa - i nie ma innego bezpiecznego miejsca na ziemi.
Kiedy Izajasz prorokował o królu, który przyjdzie, aby rządzić w sprawiedliwości, to wyraźnie opisywał Chrystusa:
Wierzę, że obecnie kościół potrzebuje kursu odświeżenia na temat Bożego majestatu i mocy tak, jak to zostało dane Jobowi. Pan powiedział w istocie do Joba:
"Co to za ciemna, beznadziejna mowa, którą słyszę od ciebie? Wstań i posłuchaj Mnie. Ja założyłem fundamenty ziemi; Ja stworzyłem światło i ciemność; Ja stworzyłem deszcz, śnieg, lód i wiatr; Ja dałem skrzydła ptakom i Ja karmię dzikie zwierzęta na polu. Ja kontroluję całą przyrodę.
" Oto człowiek niesprawiedliwy nie zazna spokoju duszy, ale sprawiedliwy z wiary żyć będzie" (Habakuka 2:4, moja kursywa).
Zwrot, który tu podkreślam jest znany chrześcijanom na całym świecie. Przez wieki "życie przez wiarę" motywowało codzienne decyzje wierzących w każdym pokoleniu.
Sąd - ja nie jestem przyzwyczajony do pisania przesłania na ten temat i możesz być zaskoczony tym. Przygotowywałem to z wielką rezerwą; właściwie to mnie doprowadziło poza moją strefę bezpieczeństwa, chociaż jestem zdecydowany, żeby głosić całe Boże Słowo.
W ósmym rozdziale Dziejów Apostolskich anioł Pana powiedział do Filipa, by odłożył to, co robi i poszedł w kierunku drogi między Jerozolimą i Gazą. W tym czasie Filip był zajęty głoszeniem i uzdrawianiem w Samarii. Pan nie wyjaśnił tego Filipowi i ten nie miał pojęcia, gdzie go posyła. Jednak był posłuszny.
POŻYTECZNE ZBOCZENIE Z DROGI
Przez wiele lat my, którzy blisko znaliśmy Pana, doświadczyliśmy wielu cudów. Byliśmy błogosławieni przez Jego wyzwolenie z wielkich doświadczeń i pokus.
Dekada po dekadzie byliśmy świadkami Bożej wierności w strasznych okolicznościach. Znaliśmy Go, jako źródło siły; byliśmy często dotykani przez uzdrawiająca rękę Chrystusa; znaliśmy pociechę i prowadzenie Ducha Bożego na każdym zakręcie. Mamy wielkie poznanie wielu drogocennych obietnic Pana, bo widzieliśmy, jak wiernie ich dotrzymywał przez te lata.
MŁODZI BEZ DOTKNIĘCIA
„Wy jesteście listem naszym, napisanym w sercach naszych, znanym i czytanym przez wszystkich ludzi” (2 Kor 3:2).
Mam do was pytanie: Co twoje życie mówi tym, którzy cię otaczają. Co czytają w twojej księdze życia? Jakim nauczycielem jest twoje życie?
Do naszego biura przychodzi wiele listów. Czytamy historie tych, którzy są pełni nadziei pomimo utraty pracy: którzy mają pokój pomimo fizycznej choroby; którzy chodzą odważnie w obliczu ustawicznych cierpień. Oni wszyscy mają jedno wspólne: Modlą się.
MODLITWA, WSPÓLNY MIANOWNIK
W 5 Mojżeszowej 11 widzimy Izrael stojący nad Rzeką Jordan, przed wejściem do Ziemi Obiecanej.
Zanim lud Boży wszedł do Kanaanu, Mojżesz zebrał ich razem i przekazał specjalne przesłanie od Pana. Pamiętajcie, że to nie było pokolenie, które poginęło na pustyni za swoje nieposłuszeństwo. To było pokolenie, które przyszło po tych niewiernych. Kiedy ich ojcowie przekroczyli Morze Czerwone, ci ludzie byli jeszcze młodzi, od niemowląt do dwudziestu lat. Teraz wielu z nich miało już ponad pięćdziesiąt lat, a ich dzieci tworzyły już trzecie pokolenie.
Autor listu do hebrajczyków mówi do czytelników, „Biorąc pod uwagę czas, powinniście być nauczycielami” (Hbr 5:12). To są mocne, odważne słowa. Do kogo dokładnie autor je kieruje? List to Hebrajczyków pokazuje nam, że mówi do wierzących, którzy byli obeznani z biblijną prawdą. Inaczej mówiąc, ci, którzy czytali ten list, siadywali i słuchali potężnego nauczania namaszczonych kaznodziejów.
Potem w rozdziale 5 autor mówi do czytelników: