“[Jezus] Wstąpiwszy na wysokość, Powiódł za sobą jeńców I ludzi darami obdarzył” (Ef 4:8).
Pomyśl o tym! Kiedy poddaliśmy nasze życie Jezusowi i jego dziełu, które wykonał na krzyżu, On dał dary – każdemu z nas. Dlatego to, co jest dostępne przez krzyż, jest nie tylko dla naszego przebaczenia lub naszej sprawiedliwości, czy przyjęcia nas do rodziny Bożej. Te dary od Jezusa dla Jego kościoła, to dary mocy – zdumiewające i potężne.
1 Koryntian 12:7 mówi o różnych manifestacjach Ducha:
Po ostatnim wtorkowym spotkaniu modlitewnym w Brooklyn Tabernacle przedstawiono mi pastora, który był w odwiedzinach z małą grupką liderów z jego kościoła. Przywitałem się z nim i zapytałem skąd jest.
"Kentucky" odpowiedział.
"To jest dosyć daleko od Nowego Jorku" odpowiedziałem. "Jak długo się tu zatrzymacie?"
"Wracamy tej nocy. Wyjechaliśmy o świcie dzisiaj rano, żeby być na tym spotkaniu modlitewnym."
Byłem zaszokowany. "Naprawdę? Taka daleka droga tylko na jedno nabożeństwo?"
Kilka miesięcy temu 11.09 gazeta New York Times umieściła taki tytuł: "MIASTO ZDENERWOWANYCH." Wydział bezpieczeństwa wewnętrznego ostrzegał, że został wykryty planowany atak terrorystyczny i alert terrorystyczny został podniesiony na pomarańczowy.
UKRYTY STRACH
Tego samego dnia rozmawiał ze mną oficer policji nowojorskiej o niepewności i alarmie w siłach policyjnych i w straży pożarnej. Ich przełożeni maskowali ukryte obawy ponieważ większość z nich straciła przyjaciół w atakach w dniu 9.11.
Wiem, że Biblia mówi, że szatan zstąpił w tych ostatecznych dniach z wielkim gniewem (zobacz Objawienie 12:12). Ale ja nie potrafię sobie wyobrazić Boga, który pozwala szatanowi i jego siłom swobodnie atakować kościół bez tego, aby Duch Święty nie przychodził z większą mocą i manifestacją.
Biblia mówi:
Ludzie bezbożni będą coraz bardziej bezbożni
Będzie wielkie odstępstwo
Miłość wielu oziębnie
Wiara wielu zostanie rozbita
Fałszywi kaznodzieje przyjdą, żeby zwieść wielu
Ludzie będą kochać przyjemności bardziej niż Boga
Kiedy Duch Święty przychodzi jak ulewny deszcz, to budzi Oblubienicę Chrystusa z okrzykiem. Co będzie tym okrzykiem Ducha? "Oto nadchodzi oblubieniec; wyjdźcie Mu na spotkanie" (Mat. 25:6).
Tragiczne jest to, że poselstwo o powtórnym przyjściu Chrystusa obecnie prawie zniknęło z kazalnic. Nawet w Internecie, gdzie niezliczone strony internetowe są pełne opowiadania o kościele, nie ma wzmianki o przyjściu Chrystusa. Ale Jan mówi, że w ostatecznych dniach kościół będzie wołał:
Jestem przekonany, że Pan próbuje dotrzeć do Swojego ludu tak, jak nigdy dotąd.
" Czego od wieków nie słyszano, czego ucho nie słyszało i oko nie widziało oprócz ciebie, Boga działającego dla tego, który go oczekuje" (Izajasz 64:4, moje podkreślenie).
Kto otrzyma to obiecane wylanie? Ci, którzy oczekują na Niego." Użyte tutaj słowo oczekują znaczy "wiązać razem," "zbierać razem." W tym przypadku lud Boży jest zbierany i wiązany razem w jednym celu: aby On zstąpił w Swojej obecności i stopił wszystkie serca.
Boża chwała została objawiona w pełni w Jezusie; nie musimy się ukrywać w rozpadlinie skalnej tak jak Mojżesz. Nie musimy czekać, żeby ze skały trysnęła woda; rzeki wody żywej płyną do nas ustawicznie od Jego zamieszkującego Ducha. Boża najwyższa przychylność nie tkwi w rzeczach, jest ona w Jego obecności i On jej przed nami nie ukrywa.
"My wszyscy tedy, z odsłoniętym obliczem, oglądając jak w zwierciadle chwałę Pana, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, jak to sprawia Pan, który jest Duchem" (2 Kor. 3:18).
Kiedy król Jehoszafat się dowiedział, że jest otoczony przez wrogów, to Pismo mówi, że "modlił się i Pan mu pomógł; i Bóg spowodował, że wrogowie odstąpili od niego" (2 Kronik 18:31).
W sercu Jehoszafata był taki krzyk: "Ach Boże, słuchałem głosów, których nie powinienem był słuchać i przebywałem z ludźmi, którzy wyssali ze mnie duchowe siły. Boże, czy pozwolisz mi jeszcze raz żyć? Czy będziesz walczył przeciwko moim wrogom i zaprowadzisz mnie do miejsca zwycięstwa? Daj mi głos, żebym był w stanie poprowadzić twój lud do sprawiedliwości!"
Nasz Pan ma świętą resztkę w każdym narodzie. Właśnie teraz On przygotowuje ludzi, którzy postanowili Go szukać. W małych kościołach i zgromadzeniach po całym świecie – w Chinach, Indiach, w Europie, Afryce, Północnej i Południowej Ameryce – narasta wołanie i staje się coraz intensywniejsze:
„Boże, zstąp! Poślij Twój ogień Ducha Świętego! Roztop wszelką cielesność i objaw Twoją obecność.”
Kiedy stu dwudziestu uczniów wiernie zgromadziło się w Górnej Izbie, oni nie tylko patrzyli na datę w kalendarzu. Biblia mówi, „Byli wszyscy razem na jednym miejscu” (Dz.Ap 2:1). To znaczy, że zebrali się razem jako jedno ciało w jednym celu: z nadzieją wypełnienia się obietnicy Jezusa. Ich wołanie było takie, jak w dniach Izajasza: „Panie, obyś rozdarł niebiosa i zstąpił. Niech wszelkie góry opozycji, ludzkiej i demonicznej roztopią się w Twojej obecności, by zgubieni zostali zbawieni” (Patrz Izajasz 64:1).
SPADŁ WIDZIALNY OGIEŃ