Szardach, Meszach i Abednego, często nazywani „trzema dziećmi hebrajskimi” odmówili pokłonu i oddania czci wysokiemu na sześćdziesiąt łokci, złotemu posągowi Nebukadnesara. Stali nie ustraszeni nawet wtedy, kiedy zostali skazani na śmierć w rozpalonym piecu. Kiedy ten bezbożny król wolał, „Który bóg wyrwie was z mojej ręki?” (Dan 3:15)., ci młodzi mężczyźni powiązali Pana z Jego obietnicami.

Są takie chwile, kiedy wydaje się, że Bóg się ukrywa – kiedy Jego lud jest w pohańbieniu i desperacji – ale to nie jest cała historia. (Jednym z tych przypadków był krzyż). Nieraz nie uświadamiamy sobie, że w naszym kryzysie narażona jest cześć Boga,

W całej Biblii mamy ludzi, których wiara dowiodła Jego wierności w najtrudniejszych chwilach. Ci słudzy bez wahania wzywali Pana do działania, wystawiając Jego cześć na próbę, bo ufali Mu, że ich wybawi.

IDŹ NAPRZÓD

„Sprawiedliwych Pan podeprze . . . Nie będą zawstydzeni w złym czasie [w czasie nieszczęścia]”( Psalm 37:17,19, podkreślenie moje).

Możesz zapytać, „Co to dokładnie znaczy?” To znaczy po prostu: Bóg jest wierny nie tylko w odpłacaniu za zło, ale również w Swoich obietnicach. Dawid w zasadzie mówi, „Popatrz wokoło siebie i zobacz jak Bóg dotrzymuje słowa. Jego ostrzeżenia są obecnie widoczne w nagłówkach wiadomości, a Jego działania we wszystkich mediach. Czy Bóg nie dotrzyma Swojego Słowa, by zachować Swoich wybranych?”

„Jeżeli twoja obecność nie pójdzie z nami, nie każ nam stąd wyruszać” (2 M 33:15).

Mojżesz wiedział coś o Bogu, co przewyższa Jego błogosławieństwa, a nawet Jego ponadnaturalne działanie. Wiedział, że poza Bożą nieograniczoną przychylnością jest Jego najwyższa przychylność, czyli taka,, której nie znajdzie w tym, co On czyni, a tylko w tym Kim On jest.

NIEBO BEZ BOŻEJ OBECNOŚCI

Po popełnieniu wielkiego grzechu Dawid modlił się:

"Zmiłuj się nade mną, Boże, według łaski swojej, według wielkiej litości swojej zgładź występki moje! Obmyj mnie zupełnie z winy mojej i oczyść mnie z grzechu mego! Ja bowiem znam występki swoje i grzech mój zawsze jest przede mną. . . .  Zakryj oblicze swoje przed grzechami moimi i zgładź wszystkie winy moje. Serce czyste stwórz we mnie, o Boże, a ducha prawego odnów we mnie" (Psalm 51: 3-5, 11,12).

Kiedy Dawid szukał Bożego prowadzenia po katastrofie w Syklag (zobacz 30:1-6), wierzę, że usłyszał za sobą głos, który szeptał, "To jest droga, idź nią." I, kochani, to samo jest prawdą dla nas dzisiaj.

Jest taka stara budująca pieśń pod tytułem, "On otworzy drogę," i nasz Pan właśnie to czyni. On właściwie zawsze miał gotowy plan dla nas i ten plan nadal jest aktualny, nawet teraz, kiedy przeżywamy różne trudne doświadczenia.

CO SIĘ NAPRAWDĘ LICZY?

Każdy wierzący jest wzywany, aby pozostać w Słowie dotąd, aż Duch Święty spowoduje to, że Boże obietnice wydają się wyskakiwać ze stron dla niego czy jej osobiście. Wiemy kiedy to się dzieje, bo słyszymy ten cichy, spokojny głos Ducha, który szepcze: "Ta obietnica jest dla ciebie. Jest to Boże Słowo dla ciebie, żeby cię przeprowadzić przez trudne chwile." Jestem przekonany, że nie dasz rady prowadzić tej walki wiary bez usłyszenia zapewniającego głosu Pana dla ciebie.

JEGO OSOBISTE SŁOWO

Jeżeli kazania twojego pastora są namaszczone, to będą tworzyły życie w tobie. Zwiastowanie Bożego Słowa zawsze będzie zachęcało Jego świętych. Podobnie, wspólne uwielbianie Boga podniesie cię na jakiś czas. Ale jak szybko zapominamy o tym podbudowaniu, kiedy skończy się nabożeństwo niedzielne. Kiedy mija poniedziałek i wtorek i dochodzą do nas złe wiadomości, to często wpadamy na nowo w niepokój i strach.

BOŻA RADA

Dawid i jego grupa mężczyzn uciekali przed królem Saulem, który chciał ich zabić. W pewnym punkcie ta mała armia zatrzymała się w mieście Syklag, gdzie osiedlili swoje rodziny. 

Stamtąd wyruszali do walki, zostawiając w mieście bezpieczne żony i dzieci.

Po walce Dawid i jego armia odbywali trzydniową drogę z powrotem do domu, kiedy ich wioska została nagle splądrowana przez Amelekitów. Ten wściekły wróg uprowadził rodziny Dawida i jego ludzi i spalili całe miasto.

Mojżesz wiedział jak ważne były Boże błogosławieństwa dla Izraela. Jego nadprzyrodzone działania ratowały ich życie - manna z nieba, kiedy groził im głód i woda ze skały, kiedy ich ciała były spieczone ponad ich wytrzymałość.

Ale Mojżesz zrozumiał, że celem tych doświadczeń, poza ich cudownym zaopatrzeniem, było poznanie i zaufanie współczującego, kochającego Boga, który ich zaopatrywał. Następne oświadczenie Mojżesza nie jest więc niespodzianką: