Wat die wêreld verander, is om die heerlikheid van God te aanskou. In die Skrif is daar 'n paar mense wat werklik intieme openbarings van God se heerlikheid gehad het. Ek weet dit klink misties, maar dit is nie regtig nie. Soms kan dit so natuurlik wees om God se heerlikheid te aanskou. Die Bybel wys dit vir ons met beide mense wat aktief na God soek en ander wat dit nie is nie.
Baie verklaarders noem Jeremia die wenende profeet en dit is beslis waar van hom, maar hierdie man het ook vir ons die mees vreugdevolle belofte in die Ou Testament gebring. Deur hom het God sy volk hierdie ongelooflike versekering gegee: “En Ek sal 'n ewige verbond met hulle sluit, dat Ek My van hulle nie sal afwend om aan hulle goed te doen nie; en Ek sal my vrees in hulle harte gee, sodat hulle van My nie afwyk nie” (Jeremia 32:40, AFR53).
Die Heilige Gees dryf alle vrees uit ons uit – vrees om so te misluk dat ons nie meer verlos kan word nie, vrees om van God afgesny te word, vrees om die teenwoordigheid van die Heilige Gees te verloor – deur sy vreugde in ons in te plant. Ons moet bly uitgaan soos Dawid, want God het ons verseker dat ons sal oorwin.
“Want U kom hom tegemoet met seëninge van die goeie; op sy hoof sit U ‘n kroon van fyn goud” (Psalm 21:4, AFR53). Met die eerste oogopslag is hierdie vers van Dawid 'n bietjie verwarrend. Die woorde “kom hom tegemoet” word gewoonlik met 'n iets wat oorkom moet word geassosieer, maar dui die Bybelse woord vir "tegemoet kom" 'n heeltemal ander betekenis aan. Dit beteken "om te verwag, om vooraf te gaan, om vooruit te voorsien en te vervul, om 'n skuld te betaal voordat dit betaalbaar is." Verder impliseer dit in byna elke geval iets van plesier.
Is jy 'n barmhartige mens? Die meeste van ons sou antwoord: “Ek dink ek is barmhartig. Ek voel die pyn van my broers en susters in Christus wat ly en ek probeer hulle help. Ek doen my bes om my naaste in nood by te staan. Wanneer mense my seermaak, vergewe ek hulle en koester nie ’n wrok nie.”
Kritiek is nie een van die vrugte van die Gees nie. Om ’n kritikus te wees is vir mense wat gaan fliek en betaal word om iets in koerante te skryf. Om krities of veroordelend teenoor ander gelowiges te wees, is 'n mentaliteit wat jou net beperk.
’n Jong man het werk by die plaaslike dieretuin gekry, en eendag het die dieretuinopsigter na hom toe gekom en gesê: “Ek wil hê dat jy die leeu se hok moet gaan skoonmaak.”
Die jong man het na die dieretuinopsigter gekyk en gesê: "Nee, meneer."
Die dieretuinopsigter het daarop aangedring: “Jy sal veilig wees. Hierdie leeu is mak want hy is in die dieretuin grootgemaak en hy is sy hele lewe lank melk gevoer. Jy sal piekfyn wees."
Die jong man het gehuiwer en toe geantwoord: “Wel, ek is ook met melk grootgemaak. Maar nou eet ek graag vleis.”
Jesus het die gelykenis van die verlore seun vertel as 'n leermiddel om 'n groot waarheid oor te dra. Hierdie gelykenis gaan nie net oor vergifnis van 'n verlore mens nie. Meer nog, dit gaan oor die blydskap van die vader wat sy seun groet.
Die Here het groot blydskap dat die kruis aan ons vrye toegang tot Hom gegee het. Trouens, die glorierykste oomblik in die geskiedenis was toe die tempelvoorhangsel in twee geskeur het op die dag toe Christus gesterf het. Op daardie oomblik het die aarde gebewe, die rotse het geskeur en die grafte was oopgemaak.
Daar is twee kante van Christus se werk op Golgota. Die een kant is tot voordeel van die mens en die ander kant is tot voordeel van God. Die een bevoordeel die sondaar, terwyl die ander die Vader bevoordeel.