Afrikaans Devotionals

Die volgende boodskap is vir diegene wat 'n antwoord op gebed nodig het, wat hulp nodig het in 'n tyd van benoudheid en wat gereed en gewillig is om God se hart aan te raak volgens sy Woord.

Hou vas aan die verbondsbelofte in Psalm 46:2: "God is vir ons 'n toevlug en sterkte; as hulp in behoudhede is Hy in hoë mate beproef". Die frase " hoë mate beproef" beteken altyd beskikbaar, onmiddellik toeganklik. Geloof moet rus in die versekering dat God se Gees in al die ure van die dag en nag binne-in jou bly. Omdat Hy in jou woon, luister Hy na al jou biddende gedagtes en geroep.

Een van my personeellede het verslag gelewer van iemand wat saam met ons werk. Hierdie span het sewe uur gery om na ons konferensie in Nairobi, Kenia, te kom. Hulle het hoog bo-op die balkon gesit. Dit was 'n taamlike groot arena en ons vriend se vrou het ‘n baie dik bril gehad. Selfs mét die bril was sy amper blind. Haar beskrywing was dat sy skaars die luidsprekers op die verhoog kon sien en sy het geweet daar is 'n skerm agter ons, maar die woorde was net een groot wasigheid; sy kon dit glad nie sien nie.

“Daarom moet julle jul nie kwel en sê: Wat sal ons eet, of wat sal ons drink, of wat sal ons aantrek nie? Want na al hierdie dinge soek die heidene; want julle hemelse Vader weet dat julle al hierdie dinge nodig het” (Matthéüs 6:31-32, AFR53).

Dikwels skryf mense vir ons en sê: “Ek het niemand om mee te praat nie, niemand om my las mee te deel nie. Niemand het tyd om my weeklag aan te hoor nie. Ek het iemand nodig teenoor wie ek my hart kan uitstort.”

Koning Dawid was omring deur mense. Hy was getroud met 'n groot gesin en het baie metgeselle aan sy sy gehad, maar ons hoor dieselfde geroep selfs van Dawid: "Na wie toe sal ek gaan?" Dit is in ons eie natuur om te wil hê dat 'n ander mens teenwoordig moet wees, na ons moet luister en ons raad gee.

Ek en Gwen het onlangs met 'n godvresende vrou gepraat wat die einde van haar uithouvermoë bereik het. Hierdie vrou se familie het ongelooflike lyding beleef. Sy het eindelose ure deurgebring om te bid en die Here aan te roep.

Hierdie woorde van Jesus raak my siel aan: “Daarom moet julle jul nie kwel en sê: Wat sal ons eet, of wat sal ons drink, of wat sal ons aantrek nie? Want na al hierdie dinge soek die heidene; want julle hemelse Vader weet dat julle al hierdie dinge nodig het” (Matthéüs 6:31-32).

Ek glo in wonderwerke!

'n Vriend van my wou aanbouings doen by sy kerk, maar hy moes eers toestemming kry van 'n meerderheid van die woonbuurt binne area van drie blokke. Hy het van deur tot deur gegaan met 'n opname en byna elke buurman het gesê: "Natuurlik, kan julle aanbou. Ons woon al 10 jaar langs julle en julle het ons nog nooit een keer gepla nie.”

Slegs twee blokke verder het iemand vir hom gesê: “Sekerlik. Ons het nooit eers agtergekom dat julle daar was nie.” Hy was geskok omdat hy besef het dat sy kerk net 'n impak gehad het op hulle wat dit bywoon.

As ek oor Psalm 71 peins, dink ek dadelik aan my vrou Chantal. Ek het vir etlike dekades gesien hoe Chantal haar pa en ma verskeie kere elke week bel. Sy het hulle gereeld besoek, goed vir hulle gesorg en by hulle gebly tot hul laaste asem. Sy was nog altyd 'n rolmodel vir my wanneer dit kom by die versorging van ouers in hul uitdagings en pyn aan die einde van die lewe.

Ek peins die afgelope paar dae oor Psalms 142 en 143. Ek was geïnteresseerd in wat koning Dawid deurgemaak toe hy gesê het: “As my gees in my versmag, dan ken Ú my pad. Op die pad wat ek moet gaan, het hulle ‘n vangnet vir my gespan. Ek sien uit na regs en kyk, maar daar is niemand wat my ken nie; die toevlug is vir my verlore; niemand vra na my nie” (Psalm 142:4-5, AFR53).

Dawid het eintlik tot die Here geroep: “Luister na my smeking, want ek is baie swak ... Lei my siel uit die gevangenis” (Psalm 142:7-8).