W Ew, Jana 13 Jezus wziął ręcznik i umył nogi swoich uczniów.

„Jeśli tedy Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem nogi wasze, i wy winniście sobie nawzajem umywać nogi” (Jan 13:14). Kiedy umył im nogi, zapytał ich,  „Czy wiecie, co wam uczyniłem?” Innymi słowy, „Czy rozumiecie duchowe znaczenie umywania nóg?”

Ja wierzę, że kiedy Jezus mył nogi uczniom, uczył ich ważnej lekcji, jak osiągnąć jedność społeczności w Ciele Chrystusa.

Kiedy Jezus podszedł do Piotra, by umyć jego nogi, uczeń ten cofnął się w zdumieniu. „Panie, Ty nie będziesz mył moich nóg!”

„O, ty nieszczęśliwe, burzą miotane, nie pocieszone! Oto Ja położę twoje fundamenty na turkusach, a twoje mury założę na szafirach. I uczynię twoje blanki z rubinów, a twoje bramy z karbunkułów, a wszystkie twoje wały z drogich kamieni. I wszyscy twoi budowniczowie będą uczniami Pana, a twoje dzieci będą miały wielki dobrobyt” (Izajasz 54:11-13).

Tajemnica zrozumienia tego, jak Bóg wyzwala nas z ucisków, znajduje się w zrozumieniu wyzwolenia Izraela z niewoli.

„A to wszystko na tamtych przyszło dla przykładu i jest napisane ku przestrodze dla nas” (1 Kor 10:11).

Wszystko, co przydarzyło się Izraelowi – ich niewola, ich doświadczenia i ich wyzwolenie z Egiptu – to świadectwa, wzory i przykłady dla nas dzisiaj. Fizyczne wyzwolenie Izraela reprezentuje duchowe wyzwolenie, które my mamy oglądać.

„Radujcie się w Panu zawsze; powtarzam, radujcie się. Skromność wasza niech będzie znana wszystkim ludziom: Pan jest blisko. Nie troszczcie się o nic, ale we wszystkim w modlitwie i błaganiach z dziękczynieniem powierzcie prośby wasze Bogu. A pokój Boży, który przewyższa wszelki rozum, strzec będzie serc waszych i myśli waszych w Chrystusie Jezusie. Wreszcie, bracia, myślcie tylko o tym, co prawdziwe, co poczciwe, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co chwalebne, co jest cnotą i godne pochwały” (Filipian 4:4-8).

Żyjemy w czasach ostatecznych i świat, jaki znamy, pogrąża się w nieopisaną ciemność. Przed nami wypełniają się codziennie biblijne proroctwa i niedługo zobaczymy Jerozolimę otoczoną przez wojska.

Jezus ostrzegał, że w czasach ostatecznych powstanie wiele fałszywych proroków i zwiodą wielu chrześcijan (patrz Mat. 24:11). Powiem wam, dlaczego zostaną zwiedzeni; po prostu dlatego, że nie trwają w Słowie Bożym! Postępują według książek, trendów i dziwnych mówców – ale nie otwierają tekstów biblijnych.

„Umiłowani, jeżeli Bóg nas tak ukochał, to i my powinniśmy się nawzajem miłować” (1 Jana 4:11). Opisywana tu miłość wzajemna nie jest tylko uściskiem ręki, szybkim przytuleniem czy pochlebstwem. Nie, ten rodzaj miłości widzi potrzeby innych i coś z tym robi. Właściwie, według Jana, jeżeli widzimy brata w potrzebie i nic z tym nie robimy, to nie ma w nas miłości Bożej.

Kościół Jezusa Chrystusa dzisiaj został potężnie błogosławiony przez Boga, ale jeżeli siłą napędową za wszelką służbą nie jest całkowite poleganie na Duchu Świętym, to wszystkie wysiłki są daremne. Wspaniała muzyka, elokwentne kazania czy przekonujące osobistości są dobre, ale tylko moc i demonstracja Ducha Świętego może doprowadzić ludzi na kolana.

Dlaczego Bóg czekał dotąd, aż Abraham i Sara byli starzy, żeby im dać syna? Dlaczego czekał, aż sytuacja stała się po ludzku niemożliwa i tylko absolutna wiara w Niego mogła spowodować wypełnienie obietnicy? Ponieważ to nasienie miało się zrodzić kompletnie w wierze.

„Bóg z tak wielkiego niebezpieczeństwa śmierci nas wyrwał i wyrwie; w nim też nadzieję pokładamy, że i nadal wyrywać będzie” (2 Kor. 1:10).

Paweł mówi tu o Bożej mocy wybawiającej – przeszłej, obecnej i przyszłej! Mówi: „Bóg nas wyrywał w przeszłości, wyrywa nas teraz i będzie wyrywał nas w każdym kłopocie i doświadczeniu w przyszłości!”

„Dotąd nie przyszło na was pokuszenie, które by przekraczało siły ludzkie; lecz Bóg jest wierny i nie dopuści, abyście byli kuszeni ponad siły wasze, ale z pokuszeniem da i wyjście, abyście je mogli znieść” (1 Kor. 10:13).

Paweł pisze do Koryntian i zachęca ich. „Jesteście prawie gotowi upaść? Wydaje się wam, że nie możecie iść dalej? Bądźcie więc zachęceni, bo mam dla was dobre słowo. Bardzo wielu ludzi przechodziło takie same pokusy, jakie wy przeżywacie, ale nie zostali pokonani!” Dlaczego? Gdyż Bóg jest wierny i On zapewni drogę wyjścia.