p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px 'Times New Roman'} p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px 'Times New Roman'; min-height: 15.0px}

"Dlatego nie odrzucajcie ufności waszej, która mia wielką nagrodę" (Hebr. 10:35). Jeżeli jesteś chrześcijaninem, to jesteś na zaciekłej wojnie. Właściwie jesteś w walce na śmierć i życie z powodu swojej wiary. Szatan jest zdeterminowany, żeby rozbić i zniszczyć wiarę wszystkich wybranych przez Boga. Czym mocniejsza twoja wiara, tym większy będzie jego atak przeciwko tobie.

"Ale dobrzeście zrobili, przychodząc mi z pomocą w moich uciskach. Wy, Filipianie, wiecie. . . , że gdy opuściłem Macedonię, to żadna gmina, prócz was jednych, nie uczestniczyła w moich stratach i zyskach. Już kiedy znalazłem się w Tesalonice, raz i drugi przesłaliście mi pomoc, której potrzebowałem. Jeżeli mówię o tym teraz, to nie dlatego, że pragnę jakiegoś materialnego datku, lecz dlatego, że chciałbym dopisać jakby nową pozycję na liście waszych zysków.. . . Bóg mój niezmierzony w swych bogactwach zaspokoi całkowicie każdą waszą potrzebę w Chrystusie Jezusie.

Biblia wyraźnie ostrzega, „Dziś, jeśli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych, jak podczas buntu, w dniu kuszenia na pustyni” (patrz Hebr 3:7-8). Innymi słowy, nie proście tak, jak Izrael kiedyś prosił, nie wierząc, „Czy Bóg może przygotować stół na pustyni?” (patrz Psalm 78:19).

A więc chcesz być mężczyzną lub kobietą Boga? Jeżeli tak, to otrzymasz też kielich bólu. Będziesz płakał z powodu czegoś o wiele gorszego, niż ból fizyczny. Mówię o bólu, o zranieniu i odrzuceniu przez przyjaciół; o bólu, który mają rodzice, kiedy dzieci podepczą ich dobre serce i stają się dla nich obcy; o bólu między mężem i żoną, kiedy pomiędzy nimi zbudowane zostaną mury.

Och, to nadchodzące zamieszanie, niepokój, bezsenne noce – wiedząc, że Bóg jest realny i że chodzisz w Duchu, że kochasz Jezusa wszystkim co jest w tobie, a jednak jesteś zmuszony pić ten kielich bólu.

Czytałem wiele biografii misjonarzy, od czasów współczesnych do dawnej historii. Pomyślicie, że ci drogocenni ludzie, tak używani przez Boga, będą mieli historie pełne stałej miłości, mocy  i radości. Tak nie jest. Ich historie są naznaczone bólem serca, zniechęceniem, a nawet zdradą – historie nie o przygodzie, a o łzach.

Jestem zdumiony odpowiedzią naszego Pana na smutek. Kiedy czytam Biblię, widzę, że nic nie porusza serca Boga bardziej, niż to, kiedy dusza jest pogrążona w smutku.

Jest to „głębokie zasmucenie” lub „smutek spowodowany nadmiernym zmartwieniem.” Izajasz mówi nam, że sam Pan jest świadomy naszych gwałtownych emocji: „Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi, mąż boleści, doświadczony w cierpieniu” (Izajasz 53:3).

W Marka 5 widzimy mocny przykład miłosiernej reakcji na smutek, kiedy czytamy o spotkaniu Jezusa z Jairem, przełożonym synagogi.

Paweł mówi, że przychodzi czas, kiedy „wykonawszy wszystko, stoimy” (Efezjan 6:13). Stoimy na Słowie Bożym, pomimo całego bólu i smutku, pomimo wszelkich słabości ciała. W Słowie Bożym czytamy o dwóch, którzy postanowili, że „Tylko muszę dotknąć Jego szat.” (To historia przełożonego synagogi i kobiety, która cierpiała z powodu krwotoku przez dwanaście lat, co czytamy w Marka 5:22-43.)

Bywa taki czas w życiu każdego wierzącego, kiedy Duch musi działać w sposób, który jest dla nas zewnętrzny. Potrzebujemy go by wykonywać  potrzebną pracę – by mówić, dotykać, wyzwalać. Tak dokładnie się stało, kiedy uczniowie nie mogli wypędzić demona z cierpiącej osoby. Jezus im powiedział, „Ten rodzaj wychodzi tylko przez modlitwę i post” (patrz Marka 9:29). Innymi słowy, to wymagało szczególnego polegania na Bogu. Musimy powiedzieć, „Tego nie potrafię zrobić o własnej sile. To wymaga Bożej siły.”

Głównym celem Ducha Świętego jest wyposażenie ludu Bożego, by zdobywali zgubionych i przyciągali ludzi pod krzyż Jezusa Chrystusa. Tak, jak przekonuje nas o naszych grzechach, tak też porusza serca niewierzących, stawiając ich twarzą w twarz z ich nieprawościami i upadkami, z bezużytecznością ich życia bez Boga.

Jako Boży lud nie możemy iść naprzód do pełni w Chrystusie, jeżeli stale nie będziemy się oddzielali od ducha tego świata. Jeżeli nie stajemy się coraz bardziej wpatrzonymi w niebo i mniej przywiązanymi do światowych przyjemności, które nas otaczają, to utracimy radość naszego zbawienia. Smutna prawda jest taka, że wielu wierzących nie potrafi się radować ze zbawienia, ponieważ zaniedbują posłuszeństwo Bożemu Słowu. Posłuszeństwo Jego Słowu jest tym miejscem, gdzie rozpoczyna się błogosławieństwo i radość!