Kiedy Duch pobudza nas do mówienia w miłości, to mamy to robić Niedawno, kiedy jadłem lunch z moją żoną, odczułem, że mam powiedzieć do jednego z kelnerów, że Jezus go kocha. On nic nie odpowiedział, ale później zauważyłem, że mówił do innego pracownika to, co ja mu powiedziałem, co spowodowało zaciekawione spojrzenia w naszą stronę. Potem stało się coś ciekawego. Kiedy wychodziliśmy, inny kelner zatrzymał mnie i zapytał, czy mógłbym pomodlić się z nim!
Kiedy Bóg mówi, "Użyję twojego życia dla Mojej chwały," to my często zapominamy, że miecz nie jest kształtowany w hamaku, ale jest kształtowany na kowadle. Tam będzie temperatura, kucie, gięcie, kształtowanie. To wszystko jest konieczne i zajmuje czas. Ale w tym procesie my krzyczymy, "Panie, myślałem, że powiedziałeś, że będziesz używał moje życie, ale ja tylko widzę, że przechodzę przez ogień. Ach Jezu, pomóż mi!"
Pan ci odpowiada, "Powiedziałem ci, że będę używał twoje życie dla Mojej chwały! Ale nie będę cię używał dotąd, aż będziesz gotowy."
Kiedy mówię o totalnym zaufaniu Chrystusowi, to mam na myśli nie tylko Jego mocy zbawiającej, ale również Jego mocy zachowującej. Musimy zaufać Jego Duchowi, że nas zachowa i przekształci nas na podobieństwo Chrystusa.
Kiedyś byliśmy obcymi, odłączonymi od Boga poprzez bezbożne uczynki. Co dobrego zrobiłeś, żeby się pojednać z Nim? Nic! Nikomu nigdy się nie udało, żeby samego siebie zachować świętym. Jesteśmy wprowadzani do świętości Chrystusa tylko przez wiarę, kiedy uwierzymy w to, co mówi Boże Słowo: "Jeżeli jesteś w Chrystusie, to jesteś tak święty jak On."
Wiemy, że Bóg w nadnaturalny sposób wybawił Izrael. Przy płonącym krzewie Mojżesz był przygotowywany, żeby zaufał Bogu, aby wypełnić to chwalebne zadanie. Uczył się czegoś o Bożej naturze, co później mu pomoże zaufać, że Pan doprowadzi to do wypełnienia. Jaki to był aspekt Bożej natury? Jego świętość!
Mojżesz był sam na Górze Horeb, doglądając owce swojego teścia, kiedy dziwny widok przykuł jego uwagę - palący się krzew. Kiedy podszedł bliżej, żeby się lepiej przyjrzeć, Bóg przemówił do niego z tego krzewu.
"Powiedział sobie Mojżesz: Muszę podejść bliżej i zobaczyć to wszystko dokładniej. Czemu ten krzak się nie spala, chociaż płonie? Gdy Pan widział, że podchodzi, aby zobaczyć, zawołał nań Bóg spośród krzewu" ( 2 Mojż. 3:3-4).
Bóg był obecny w krzewie i dlatego się on palił, ale nie spalał. To była widzialna reprezentacja Bożej świętości.
Jezus Chrystus, nasz Zbawiciel, stoi sam w doskonałej świętości. Ponieważ tylko Jezus jest święty i doskonały, Bóg nie uznaje żadnego innego człowieka. Dlatego jeżeli mamy być kiedyś przyjęci przez Niebiańskiego Ojca, to musimy być w Chrystusie, tylko przez łaskę Chrystusa, a nie poprzez nasze zasługi.
"Aby pojednać obydwóch z Bogiem w jednym ciele przez krzyż, zniweczywszy na nim nieprzyjaźń;" (Efezjan 2:16). On zniósł zakon przykazań i przepisów, aby czyniąc pokój, stworzyć w sobie samym z dwóch jednego nowego człowieka" (2:15).
Ludzie religijni mają tendencję koncentrowania się bardziej na ciemności niż na światłości. Słyszę jak wielu chrześcijan wypowiada takie gorzkie słowa: "To jest wina kultury," albo "Winien jest rząd," albo "Ta szczególna grupa interesów ma negatywny wpływ." Jeżeli chodzisz tak jak Jezus, to nie będziesz przeklinał ciemności, bo jesteś skoncentrowany na światłości, jaką niesiesz. Pozwólcie, że to zilustruję.
W trzecim rozdziale Dziejów Apostolskich, po tym kiedy Piotr i Jan uzdrowili chromego żebraka przy bramie świątyni, wielu przyglądających się stanęło w zadziwieniu na ten widok. Znali tego człowieka od lat i to uzdrowienie było niezaprzeczalne. Kiedy ludzie pytali uczniów o to, Piotr powiedział im, "Mężowie Izraela, dlaczego was to dziwi? Dlaczego patrzycie na nas tak, jak byśmy to sprawili naszą własną mocą czy pobożnością, że ten człowiek chodzi? Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, Bóg naszych ojców uwielbił Swojego Syna Jezusa" (3:12-13).
Miłość Boża jest przekazywana do nas tylko przez Jezusa Chrystusa. Według Jana. Wszelka miłość Boża mieszka w Jezusie: „A z jego pełni myśmy wszyscy wzięli” (Jan 1:16). Może pytasz, „Co jest takiego ważnego w poznaniu, że miłość Boża jest przekazywana nam przez Chrystusa? Jak to wpływa na nasze codzienne życie?”
Kiedy Bóg przestanie cię kochać? Przestanie tylko, jeżeli przestanie kochać Swojego jedynego Syna, a to jest niemożliwe. Chrystus mówi, „Ojciec, umiłowawszy swoich, którzy byli na świecie, umiłował ich aż do końca” (Jan 13:1). To pomoże nam lepiej zrozumieć, co Juda mówi, kiedy poucza, „Zachowajcie siebie samych w miłości Bożej” (Judy 21). Mówi nam, „Trzymajcie się tej prawdy i nigdy jej nie opuście. Świadomość Bożej miłości ma was pocieszać i być waszą siłą. Ona was uwolni i zachowa w wolności.