Chwalebny obraz łaski w Bożej interwencji w Sodomie widzimy, kiedy On dosłownie złapał Lota i jego rodzinę i wyciągnął ich z miasta.. „Lecz gdy się ociągał, wzięli go owi mężowie za rękę i żonę jego za rękę, i obie córki jego za rękę, bo Pan chciał go oszczędzić, i wyprowadzili go, i pozostawili poza miastem” (1 Mojż 19:16).

Wyobraź sobie, że trener bokserski bierze swojego zawodnika na samotny obóz szkoleniowy i poświęca całą sesję, motywując go do wielkiej walki.

„Nie martw się! Ja będę koło ciebie cały czas. Oto lista wielkich bokserów z przeszłości. Przestudiuj ich każdy ruch i nie będziesz musiał sam do tego z trudem dochodzić. Jesteś zwycięzcą i jeżeli będziesz stosował się do moich wskazówek i zapamiętasz wykresy, które narysowałem, możesz wejść na ring z każdym i zwyciężyć.”

„Kto nie wierzy w Boga, uczynił go kłamcą, gdyż nie uwierzył świadectwu, które Bóg złożył o Synu swoim” (1 Jana 5:10).

Pomyśl o tych wszystkich strasznych grzechach, które popełniał Izrael na pustyni – szemranie, narzekanie, bałwochwalstwo, niewdzięczność, bunt i zmysłowość, Jednak żaden z nich nie pobudził Boga do gniewu bardziej, niż niewiara. „Wtedy rzekł Pan do Mojżesza: Jak długo znieważać mnie będzie ten lud? Jak długo nie będą mi wierzyć mimo wszystkich znaków, które wśród nich uczyniłem?” (4 Mojż. 14:11).

Wierzący chrześcijanie popełniają cały katalog grzechów, ale jeden z nich – niewiara – rodzi wszystkie inne. Nie chodzi o niewiarę agnostyków i ateistów, ale o zwątpienia tych, którzy nazywają się od Jego imienia! Tych, którzy są Jego dziećmi, którzy mówią, „Należę do Jezusa,” ale w swoich sercach mają zwątpienie. To głęboko smuci naszego Ojca.

Każdego roku podczas tych  świąt chrześcijanie przypominają sobie o prawdziwym znaczeniu świąt Bożego Narodzenia; o przyjściu Jezusa! Nasze serca są wypełnione wdzięcznością, że Bóg Ojciec posłał Zbawiciela, by nas odkupił. Cieszymy się z wielu błogosławieństw; widząc kolorowe prezenty wokoło choinki w salonie; śpiewając kolędy i pieśni; dziękując Bogu za Jego dobroć. Niektórzy z nas nawet chętnie oglądają „A Charlie Brown Christmas”, gdzie Linus cytuje na końcu Łukasza 2.

Ewangelie ciągle na nowo przedstawiają Jezusa jako kogoś o niezmiennym współczuciu. Po śmierci Jana Chrzciciela Jezus wycofał się sam do łodzi, żeby opłakiwać stratę. Wiedział, że Jan jest w niebie, ale współczuł tym, którzy to pozostali.

Wieki zanim narodził się Jezus, prorok Izajasz prorokował, że Bóg pośle wybawiciela do rodzaju ludzkiego, który wybawi ludzkość i Jezus sam stanął w Żydowskiej synagodze w sabat i przypomniał światu to proroctwo, kiedy czytał:

"Duch Pański nade mną, przeto namaścił mnie, abym zwiastował ubogim dobrą nowinę, posłał mnie, abym ogłosił jeńcom wyzwolenie, a ślepym przejrzenie, abym uciśnionych wypuścił na wolność . . . Dziś wypełniło się to Pismo w waszych uszach" (Łukasz 4:18, 21).

Załóżmy, że jedno z twoich dzieci się zraniło i woła o twoją pomoc. Jako rodzic, czy natychmiast pospieszyłbyś z pomocą, czy też byś się zatrzymał, żeby przeanalizować jakość jego zaufania do ciebie? Pobiegłbyś do niego bez wahania, oczywiście, motywowany miłością i troską.

Prorok Eliasz był tak zniechęcony przez moralne odstępstwo swojego narodu, że uciekał przed pogróżkami Jezebel, bezbożnej żony króla Achaba i ukrył się w jaskimi.

"Eliaszu, dlaczego się ukrywasz?" zapytał go Bóg.

Ponieważ Twój lud odrzucił Twoje Słowo, Twoje ołtarze są zburzone, Twoi kaznodzieje są prześladowani i wszyscy uganiają się za przyjemnościami. Zostałem tylko ja sam - a teraz nastają też na mnie" (Zobacz 1 Król. 19:10).

W swojej najciemniejszej godzinie Jeremiasz odkrył chwalebną prawdę, która przyniosła nową nadzieję i zapewnienie dla jego umysłu. Właściwie on już znał tę prawdę, ale ona nie dotknęła jego duszy dotąd, aż doszedł do granicy swoich możliwości. Odkrył, że kiedy doszedł na dno - tam był Bóg! "W dół" nie znaczy wchodzenie głęboko w ciemne przepaści, to znaczy wchodzenie głębiej w Boga.