Bóg dał Mojżeszowi przerażające polecenie: " Idź, wyrusz stąd, ty i lud, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej, do ziemi, którą pod przysięgą obiecałem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, mówiąc: Dam ją potomstwu twojemu i poślę przed tobą anioła. . .  Lecz ponieważ jesteś ludem twardego karku, sam nie pójdę pośród ciebie, aby cię nie wytępić po drodze" (2 Mojż. 33:1-3).

Prorok Daniel przewidział społeczność dni ostatecznych, która posiada mądrość i rozeznanie w rzeczach Bożych - oczyszczoną, wypróbowaną resztkę, która zrozumie Jego Słowo. "Wielu będzie oczyszczonych, wybielonych i wypławionych, ale bezbożni będą postępować bezbożnie; i nikt z bezbożnych nie zrozumie, ale mądrzy zrozumieją" (Daniela 12:10).

"Gdyż łaską zbawieni jesteście przez wiarę. I nie jest to z was, ale jest to dar Boży, nie rezultat uczynków aby się nikt nie mógł chlubić" (Efezjan 2:8-9).

Nasze życie w Chrystusie rozpoczyna się w łasce, trwa w łasce i zakończy się w łasce. Kiedy to zrozumiemy, nasze życie będzie się cechowało wolnością, zamiast niewolą; radością, zamiast przygnębieniem; radością, zamiast mozołem. Spędzanie czasu w Bożej obecności będzie wyglądało jak radosny dar, bo dojdziemy do zrozumienia, że już nie jesteśmy sługami, ale przyjaciółmi Jezusa.

Kiedy patrzymy na życie Króla Dawida, widzimy, że zaczął mocno. Duch Święty zstąpił na niego i powodował, że zabił lwa, niedźwiedzia, a potem olbrzyma Goliata. Wydawało się, że nie będzie końca tego, co Bóg będzie czynił przez jego życie, aż nadszedł moment ciszy. Naraz Bóg nie mówił w taki sposób, jak dawniej i Dawid zaczął tracić pewność. Utracił ufność w poprzednie słowa Boga do niego, a to spowodowało, że zaczął prowadzić życie według własnej mądrości i rozwiązywać swoje problemy o własnych silach (patrz 1 Samuela 27:1-3).

Modlitwa jest sekretem duchowego wzrostu, ale jeżeli przychodzimy przez Tron tylko po nasze osobiste zbudowanie i nasze potrzeby, to jesteśmy samolubni. Biblia pokazuje nam, że nie możemy zaniedbywać poważnej modlitwy o potrzeby tych, którzy są wokół nas i daje nam przykłady „pomocnych modlitw” (patrz 2 Koryntian :11).

Każdy pastor, kaznodzieja i ewangelista potrzebuje pomocników w modlitwie, którzy będą się stale za nim wstawiać. Ja mogę was zapewnić, że przez wszystkie lata byłem noszony w modlitwie przez wiernych sług.

Pismo mówi, że kiedy Piotr był w więzieniu, „zbór modlił się nieustannie za niego do Boga” (Dz.Ap. 12:5). Bóg uwolnił Piotra, czyniąc cud, dzięki pomocnym modlitwom.

Niektórzy nauczyciele Biblii twierdzą, że chodzimy w niewierze, jeżeli prosimy Boga o to samo ciągle na nowo. To jest herezja! Bóg zachęca, byśmy prosili, szukali, pukali– wołali z usilnym błaganiem (patrz Mat 7:7-8). Od samego początku prawdziwi słudzy obrócili Boże obietnice w modlitwy:

W Psalmach Dawid wysławia Bożą wielkość za błogosławieństwo tych, którzy Mu ufają.

„Jak wielka jest dobroć twoja, którą zachowałeś dla tych, którzy się ciebie boją, którą wobec ludzi okazałeś tym, którzy ufają tobie! Ochraniasz ich pod osłoną oblicza twojego przed przewrotnością ludzi, Ukrywasz ich w namiocie przed kłótliwymi językami” (Psalm 31:19-20).

„Ten, który rozpoczął w was dobre dzieło, będzie je też pełnił aż do dnia Chrystusa Jezusa. Słuszna to rzecz, abym tak myślał o was wszystkich dlatego, że mam was w swoim sercu” (Filipian 1:6-7).

Tu widzimy miłość Pawła do Filipian. Ponieważ ich kocha, cierpi z nimi z powodu trudnych okoliczności, przez które przechodzą.

Kilka lat temu nasi bliscy przyjaciele utracili pracę i musieli przeprowadzić się ze swoimi dziećmi do małego mieszkania.

Większość z nas zaczęła chrześcijańskie życie z wiarą, że Bóg ma wszystko, czego potrzebujemy. Kropka. Oczywiście wiedzieliśmy, że nie możemy zasłużyć sobie na przyjęcie przez Boga. Jego zbawienie jest darem – my tylko uwierzyliśmy i przyjęliśmy to. Ale potem naśladowanie Chrystusa stało się bardziej skomplikowane. Świadomi naszych upadków, zwracaliśmy się nie do Niego, ale do siebie! Dlatego Paweł podsumowuje swoje nauczanie do Galicjan słowami: „Jeśli według Ducha żyjemy, według Ducha też postępujmy” (Gal 5:25 podkreślenie dodano).