"I rzekli apostołowie do Pana: Przydaj nam wiary" (Łk 17,5). Ludzie tworzący bliski krąg Chrystusa prosili swego mistrza o coś ważnego. Pragnęli głębszego zrozumienia znaczenia wiary i większych jej dzieł. Podsumowując mówili oni: "Panie, jakiego rodzaju wiary pragniesz z naszej strony? Udziel nam objawienia odnośnie takiego rodzaju wiary, który Cię zadowala. Chcemy pojąć wiarę w jej najpełniejszym znaczeniu".
Wybierzcie się ze mną na równinę Dura w pobliżu Babilonu, gdzie król Nabuchodonozor zgromadził pewnego dnia wszystkich dostojników - urzędników, książęta i naczelników - ze swojego rozległego imperium. Wyobraźcie sobie tą scenę - tłum różnorodnie ubranych ludzi, w narodowych strojach, mówiących wieloma językami. A wszyscy zgromadzeni w jednym celu - by uczcić królewskiego boga!
“Ludu mój! Twoi wodzowie to zwodziciele, wypaczyli drogi, którymi masz chodzić” (Iz 3:12)
Ezechiel stał zupełnie sam przeciwko fałszywym prorokom w Izraelu. Prorocy ci nie chcieli mieć nic wspólnego z przesłaniem o sprawiedliwości i zbliżającym się sądzie. Zamiast tego zwiastowali erę pokoju, łatwizny i dobrobytu.
Według apostoła Pawła my, którzy wierzymy w Jezusa, zostaliśmy wzbudzeni z duchowej śmierci i posadzeni wraz z Nim w rzeczywistości niebiańskiej. “I nas, którzy umarliśmy przez upadki, [Bóg] ożywił nas wraz z Chrystusem i wraz z nim wzbudził, i wraz z nim posadził w okręgach niebieskich w Chrystusie Jezusie” (Ef. 2:5-6).
Chciałbym zabrać was na górę Horeb w Izraelu, do ciemnej jaskini. W środku tej jaskini siedzi samotny prorok Boży. Ten pobożny człowiek jest już starszy, ma prawdopodobnie około 80 lat. Czuje się samotny. Całkowicie odsunął się od społeczeństwa.
Jestem przekonany, że Salomon jest obrazem ducha i natury współczesnego, laodycejskiego kościoła dni ostatecznych. A ten kościół - tutaj w Ameryce i na całym świecie - zmierza do tej samej ruiny, która spotkała Salomona.
Pismo mówi nam:
"I Salomon, syn Dawida został umocniony w królestwie swoim, a Pan jego Bóg był z nim i powiększył go niezmiernie..." (2 Kron. 1:1).
Artykuł ten jest proroczym ostrzeżeniem z Azusa Street, wypowiedzianym 75 lat temu, a dotyczącym niebezpieczeństwa Pięćdziesiątnicy bez Chrystusa!
Frank Bartleman był naocznym świadkiem wylania Ducha Świętego w 1907 roku na Azusa Street w Los Angeles. Był on charakteryzowany jako komentator Przebudzenia na Azusa Street. Prawie 75 lat temu podczas tego wydarzenia napisał on traktat ostrzegający przed Pięćdziesiątnicy bez Chrystusa.
Prorok Izajasz powiedział o Izraelu: “O swoim grzechu mówią bez osłonek jak Sodomczycy, nie ukrywają go” (Izajasza 3:9). Te słowa opisują również dzisiejszą Amerykę. Nasz kraj zgrzeszył tak samo jak Sodoma. Staliśmy się społeczeństwem, w którym wszelkiego bezbożnego czynu można dokonywać bez cienia wstydu. Wierzę, że Ameryka stanęła na samym skraju otchłani.
Jeśli twierdzisz, że nie masz wrogów, pozwól, że złożę ci ofertę. Podpisz ze mną kontrakt na napisanie książki, w której wyjaśnisz, jak to udało ci się dotrzeć w życiu do miejsca, w którym teraz jesteś, nie zwracając żadnej osoby przeciwko sobie. Daję głowę, że twoja książka będzie bestsellerem.
Mógłbym wam wymienić całą listę grzechów, które popełniają wierzący chrześcijanie. Jednak żaden z nich nie byłby bliski temu jednemu, o którym chcę porozmawiać. Grzech ten jest korzeniem wszystkich grzechów - rodzi on wszelkie inne grzechy. Jest to grzech niewiary!
