Afrikaans Devotionals

Miskien het jy ‘n situasie gehad waaroor jy gebid het, maar dit het nie gelyk of jy verhoor word nie. Jy mag dalk sê, “Ek het in geloof gebid en God geglo, maar Hy het my nie gehoor nie. Ek het gewag en gewag, maar Hy het my nooit verhoor nie. Hoe kan ek my lewe oorgee aan God as Hy nie my gebede verhoor nie?”

Miskien is jy nie kwaad vir God nie maar jy het sekerlik jou vertroue verloor, wat jou daarvan weerhou om jou hart volkome aan Hom toe te vertrou. Daarom het jy opgehou bid en jy geniet nie meer die volheid van sy seëninge nie.

As ek van die heldedade van die goddelike manne in die Ou Testament lees, brand my hart. Hierdie dienaars was so belas met die saak van God se Naam, dat hulle kragtige werke, wat vandag die verstand van die meeste Christene verbyster, gedoen het.

Een so ‘n heilige man was Esra, ‘n man van God wat sy hele nasie laat ontwaak het tot God. Die Skrif sê dat God se hand op Esra was, en Esra het getuig, “Toe het ek moed geskep, omdat die hand van die HERE my God oor my was” (Esra 7:28). God het sy hand uitgestrek, Esra omring en hom in ‘n ander mens verander.

“Moenie in dieselfde juk trek saam met ongelowiges nie, want watter deelgenootskap het die geregtigheid met die ongeregtigheid, en watter gemeenskap het die lig met die duisternis?” (2 Korinthiërs 6:14).

Jy mag dalk wonder waarom jy so afgestomp in jou gees voel. Of waarom jy geen krag het om te getuig soos jy graag sou wou nie. Of waarom jou gebede so swak voorkom. Dit kan moontlik wees omdat daar te veel van die wêreld, die reste van die vlees en vleeslikheid binne-in jou funksioneer.

Ons lees in die boek Jesaja, “Hy gee die vermoeide krag en vermenigvuldig sterkte vir die wat geen kragte het nie. Die jonges word moeg en mat, en die jongmanne struikel selfs” (Isaiah 40:29-30). Met ander woorde, daar kom ‘n tyd in elkeen van ons se lewens wanneer ons voel ons kan nie aangaan nie. Ons voel asof ons onsself ter pletter gaan val en uitbrand, geestelik gesproke. Net so beleef ons almal tye wanneer koudheid in ons harte insluip – miskien as gevolg van die eentoningheid van die daaglikse lewe.

Toe Jesus sy laaste ure saam met sy dissipels deurgebring het, het Hy vir hulle gesê, “Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, alles wat julle die Vader sal vra in my Naam, sal Hy julle gee” (Johannes 16:23). Hy het verder vir hulle gesê, “Tot nou toe het julle niks in my Naam gevra nie. Bid en julle sal ontvang, sodat julle blydskap volkome kan wees” (16:24).

“Verhard julle harte nie soos in die verbittering, in die dag van die versoeking in die woestyn nie, waar julle vaders My versoek, My beproef het en my werke veertig jaar lank gesien het. Daarom het Ek vertoornd geword op daardie geslag en gesê: Altyd dwaal hulle met die hart. Maar húlle het my weë nie leer ken nie, sodat Ek in my toorn gesweer het: Hulle sal in my rus nie ingaan nie’” (Hebreërs 3:8-11).

Ken jy Christene wat altyd kla oor hoe onbekwaam hulle voel? Hulle verkleineer hulleself en vergelyk hulleself met diegene wat hulle bewonder en hulle dink, “Ek is glad nie soos hy nie. Ek is hopeloos.”

Moontlik onthou jy van die Ou Testament storie van die Israelitiese verspieders wat gestuur was om die Beloofde Land te bespied. Hulle het teruggekom en gesê. “Ja, dit is ‘n land wat oorloop van melk en heuning, maar dit is ook vol reuse en ommuurde stede. Ons kan nie teen hierdie mense veg nie. In vergelyking met hulle, lyk ons soos sprinkane” (sien Númeri 13).

“Wees nugter en waaksaam, want julle teëstander, die duiwel, loop rond soos ‘n brullende leeu en soek wie hy kan verslind” (1 Petrus 5:8).

Die Bybel sê vir ons baie duidelik dat in hierdie laaste dae, beleef die Kerk van Jesus Christus die toorn van ‘n woedende duiwel. Satan weet sy tyd is kort en hy is vasbeslote om God se kinders te verslind (sien Openbaring 12:12). Op wie rig die duiwel sy toorn? Hy rig dit op gesinne dwarsdeur die wêreld en sy doel is eenvoudig: bring ondergang en verwoesting na elke huis waar hy moontlik kan.

“Ons mond het teenoor julle oopgegaan, Korinthiërs, ons hart het verruim geword” (2 Korinthiërs 6:11). Paulus praat van ‘n kerk wat ‘n nuwe seisoen binnegegaan het. Hulle het ‘n goeie en glorieryke geskiedenis gehad, maar hulle het ook ‘n aantal beproewings en probleme verduur.

Een van die belangrikste geheime om die seën van God te verkry, is om te gee! Toe Moses sy laaste bevele en sy vaarwel toespraak teenoor die Israeliete gegee het, het hy spesifieke instruksies gegee oor iets genaamd “die derde-jaar tiende.” In teestelling met die gewone tiende, of tien persent jaarlikse offerandes, was die derde-jaar tiendes gereserveer vir ‘n ander doel.