Die een groot besorgheid van ons hemelse Vader is dat geen “ander evangelie” ons sal wegneem van die kruis van Jesus Christus nie. Talle Christene het hulle geloof laat skipbreuk ly omdat hulle jare gelede ‘n vleiende woord gegee is, miskien iets soos die volgende: “Jy gaan ‘n groot bediening hê en duisende siele vir die Here wen,” en nie een woord daarvan het waar geword nie. Nou is daardie skape totaal moedeloos, met hulle geloof op die ashoop.

Ons kan dikwels iets waardevols besit sonder om die waarde of betekenis daarvan volkome te besef. Die storie word vertel van ‘n boer wat sy hele lewe lank gewerk het op sy plasie en die klipperige grond jaar na jaar omgeploeg het. Met sy dood, was die grond nagelaat aan sy seun wat voortgegaan het om die grond om te ploeg – maar die seun het ‘n goudgestreepte klont in die grond gekry. Die grond was vol goud en hy het onmiddellik ‘n skatryk man geword. Maar daardie rykdom was verlore vir sy vader, hoewel dit op die land was sy hele lewe lank.

God praat steeds met sy kinders vandag. En Hy praat so duidelik as wat Hy het in die Ou Testament, of met die apostels, of met die vroeë kerk. Ons moet egter een ding besef: God kies om te praat slegs met diegene wat ore het om te hoor.

Markus sê vir ons Christus “het hulle baie dinge geleer deur gelykenisse” (Markus 4:2). In hierdie gedeelte, vertel Jesus die gelykenis van die man wat saad in ‘n land gesaai het. Toe Hy egter die storie klaar vertel het, was die skare verbyster en het gewonder, “Wie is hierdie saaier wat Hy beskryf? En wat verteenwoordig die saad?”

Die profeet Jesaja profeteer wat gebeur wanneer die Heilige Gees op ‘n volk val. “Totdat oor ons uitgegiet word die Gees uit die hoogte; dan word die woestyn ‘n vrugteboord, en die vrugteboord self word vir ‘n bos gereken” (Jesaja 32:15). Hy sê in wese, “Wanneer die Heilige Gees kom, word dit wat eens ‘n dorre woestyn was ‘n oesland. ‘n Onvrugbare stuk grond loop skielik oor met vrugte en daardie vrugteboord sal groei tot ‘n bos; jy sal kan pluk van daardie bos jaar na jaar en voortdurend toeneem in jou vrugbaarheid.”

Ons kan nie die evangelie verstaan tensy ons die glorieryke natuur van ons ontsagwekkende God ken nie. “Verligte oë van julle verstand, sodat julle kan weet” (Efésiërs 1:18).

Die evangelie begin nie deur te erken dat jy ‘n sondaar is of besef dat God ‘n wonderlike plan met jou lewe het nie. Dit begin met begrip van die genade van ons glorieryke Vader.

Vandag dra talle diensknegte van God swaar laste en God wil almal herinner, “My oorwinning is naby, my heil trek uit en my arms sal die volke oordeel; op My sal die eilande wag, en op my arm sal hulle hoop” (Jesaja 51:5).

God sê in wese, “Ek het reeds die woord van jou verlossing gespreek – Ek het dit in my verbondsbeloftes uitgevaardig – en Ek het my magtige arm uitgestrek om jou uit jou woestyn belewenis uit te haal. Waarom eis jy nie op wat Ek uitgevaardig het en lewe in die lig van my vryheid, blydskap en vrede nie?

Satan mislei talle in Christus se Liggaam en veroorsaak wanhoop en verwarring, en hy word nie teëgestaan in God se huis nie. Waarom is dit so? Vandag fokus te veel preke daarop om die behoeftes van mense aan te spreek as om ‘n seëvierende lewe in Christus te lewe. Predikers verkondig hoe-om planne om net deur te kom en verwaarloos heeltemal die hemelse posisie wat aan ons gegee is in Christus. Hierdie wêreld was inderdaad nog altyd in die moeilikheid, wat beteken God se kinders het nog altyd ‘n vyand gehad wat van alle kante af kom.

In vergange dae was “Jesus kom weer!” amper op elke Sondag se kerkbyeenkoms verkondig. Evangeliste het roerende boodskappe gebring oor die hoop van Jesus se wederkoms en daar was ‘n goddelike ontsag en verwagting in die harte van sy volgelinge. Vandag egter, word die koms van die Here selde oor gepraat en ongelukkig lyk dit of slegs ‘n paar regverdige dienaars smag na sy verskyning.

Die krip in Bethlehem praat direk van die opstanding van Christus! Hy was ten volle mens by geboorte – Maria se bloed het Hom gevoed in die baarmoeder – maar sy geboorte was ‘n uitbarsting van die ewige. Ons lees: “Die volk wat in duisternis sit, het ‘n groot lig gesien, en die wat sit in die land en skaduwee van die dood, vir hulle het ‘n lig opgegaan” (Matthéüs 4:16). Die lig waarna hier verwys word, was die ewige lewe – opstanding uit die dood.

"Want ‘n Kind is vir ons gebore, ‘n Seun is aan ons gegee; en die heerskappy is op sy skouers, en Hy word genoem: Wonderbaar, Raadsman, Sterke God, Ewige Vader, Vredevors” (Jesaja 9:6).

Toe die profesie van Christus se geboorte vervul was, het Koning Herodus, die heerser van Israel, bedreig gevoel saam met al die ander in Jerusalem (Matthéüs 2:1-3). Waarskynlik was hulle tevrede met hulle oppervlakkige, dooie godsdiens en wou nie hê dat iemand die status quo ontstel nie.