Wat kan ons doen om die seën van God te geniet vandag? Is daar ‘n geheim en indien wel, wat is dit? Gelukkig is daar duidelike Bybelse riglyne om ons te lei. Die eerste duidelike instruksie van die Here, is dat ons in gebed moet vra vir ‘n uitstorting van sy seën. Onthou wat Jabes laat uitstaan het in sy geslag: “En Jabes het die God van Israel aangeroep en gesë: As U my ryklik seën” (1 Kronieke 4:10).
Oorgawe. In letterlike terme, beteken oorgawe om iets oor te gee aan ‘n ander persoon. Dit beteken ook om iets wat aan jou gegee is, te laat vaar – jou besittings, mag, planne, selfs jou eie lewe.
Christene hoor baie van die oorgegewe lewe, maar wat beteken dit werklik? Die oorgegewe lewe is die daad van teruggee van die lewe wat Jesus aan jou geskenk het. Dit is om jou lewe heeltemal oor te gee in sy hande om met jou te doen soos Hy wil.
Jesus het sy lewe op aarde geleef volkome afhanklik van die hemelse Vader. Ons Saligmaker het niks gedoen en gesê totdat Hy eers sy Vader in die hemel geraadpleeg het nie. En Hy het geen wonderwerke verrig nie, behalwe dié wat die Vader Hom beveel het. Hy het gesê, “Net wat my Vader My geleer het, dit spreek Ek...die Vader het My nie alleen gelaat nie, omdat Ek altyd doen wat Hom welgevallig is” (Johannes 8:28-29).
Jesus het ‘n vraag gevra in Lukas 18:8: “As die Seun van die mens kom, sal Hy wel die geloof op die aarde vind?” Ek het nog altyd gewonder oor hierdie vraag. Wat sou die Here daarmee bedoel? As ek vandag na die Kerk kyk, dink ek geen ander geslag was so gefokus op geloof as ons s’n nie.
Wanneer die Here iemand aanraak en hy op sy knieë gedryf word, word Hy intiem met Christus. Hy betree ‘n plek van rus en begin om Christus te dien met nuwe passie en groter liefde.
Die dienskneg word ook meer bewus van die naderende Oordeelsdag want hy weet dat God hom dan een groot vraag sal vra: “Hoe het jy Christus voorgestel aan ‘n verlore wêreld?”
Ons hoor deesdae baie van die guns van God, en dit is ‘n goeie ding. Sonder die guns van die Here sou ons nie kon asemhaal, staan of ware lewe êrens vind nie. Ons liefdevolle, deernisvolle God wil ons seën met sy wonderbare guns.
Satan lewe in die verlede. Hy is die prins van wat eens was, die koning van berou en skuldgevoelens. Hy lewe om ons daar te hou, om ons te herinner aan wat ons gedoen het en hoe verskriklik ons was. Sy verstand word oorheers deur gedagtes van vorige oorwinnings; van die tye wat hy veroorsaak het dat ons gesondig, gestruikel en vir sy leuens geval het. Omdat hy in sy hart weet dat die verlede al is wat hy het.
“Daarom…gee ons nie moed op nie...maar deur die waarheid aan die lig te bring, beveel ons ons by elke menslike gewete voor God aan” (2 Korinthiërs 4:1-2). Die apostel Paulus het gesê dat ons geroep is om die waarheid aan die lig te bring. Natuurlik weet ons Jesus is hierdie waarheid. So, wat bedoel Paulus deur te sê dat ons Jesus aan die lig moet bring?
Moses was deur God in besit geneem. Toe hy in Farao se huis gebly het, het hy geweier om Farao se seun genoem te word: “Omdat hy verkies het om liewer sleg behandel te word saam met die volk van God as om ‘n tyd lank die genot van die sonde te hê, en die smaad van Christus groter rykdom geag het as die skatte van Egipte, want hy het uitgesien na die beloning” (Hebreërs 11:25-26).
Die apostel Paulus beveel ons, “Maar julle is die liggaam van Christus en lede afsonderlik” (1 Korinthiërs 12:27). Want net soos die liggaam een is baie lede het, en al die lede van die een liggaam is, so ook Christus” (12:12).
Paulus sê vir ons in wese, “Kyk na jou eie liggaam. Jy het hande, voete, oë en ore. Jy is nie net ‘n geïsoleerde brein, los van die ander lede nie.” Dit is dieselfde met Christus. Hy is nie net ‘n hoof nie; Hy het ‘n liggaam en ons is sy lede. Ons is aan Jesus verbind, ons hoof, maar ons is ook aan mekaar verbind.