In teenstelling met baie van hedendaagse teologie, het God ons nooit 'n lewe sonder beproewinge en lyding belowe nie, maar eerder een waarin ons gelouter en noukeurig na Sy beeld gevorm sou word. Hy het nooit bedoel dat ons tevrede moet wees met die eng lewe om net vir onsself te leef met ons liefdes gerig op die dinge van hierdie wêreld nie, maar eerder met uitgestrekte hande en harte wat medelye het met die swakhede van ander.
Teen die einde van die boek Génesis het God gekies om 'n klein, onbeduidende volk te lei. Hy wou 'n volk oprig wat voorbeelde van sy goedheid vir die heidense wêreld sou wees. Om so 'n getuienis te bewerkstellig, het God sy volk na plekke geneem wat buite hul beheer was. Hy het Israel geïsoleer in 'n woestyn waar Hy alleen hul lewensbron sou wees en in hulle behoeftes sou voorsien.
Laat ek jou vertel hoe God mense in sy huis inbring, hoe Hy met hulle praat en hoe Hy hulle red. Die Here bou sy kerk deur die getuienisse van die lig wat straal uit diegene wat Hom liefhet. Hy kan dit doen, nie omdat hierdie dienaars die regte metodes gebruik nie, maar omdat hulle die regte lewe lei.
Ek glo dat die verlore seun in Lukas 15:11-32 huis toe gekom het as gevolg van sy geskiedenis met sy vader. Hierdie jongman het sy vader se karakter geken, en hy moes baie liefde van hom ontvang het. Waarom sou hy terugkeer na 'n man wat dalk kwaad en wraakgierig was, wat hom dalk kon slaan en hom elke sent wat hy vermors het, sou laat terugbetaal het?
Ek dink dikwels aan Abraham se voorbeeld toe hy vir die goddelose stad, Sodom, gebid het. Die Here het hom geantwoord en gesê: “As Ek in Sodom vyftig regverdiges vind binne-in die stad, dan sal Ek die hele plek spaar om hulle ontwil” (Génesis 18:26, AFR53).
Ek was al in 60 verskillende lande regoor die wêreld, en baie van hierdie lande is plekke waar jy sal ly net omdat jy 'n Christen is.
Almal ken Simson in die Boek Rigters vir sy kragtige dade, maar ek het ‘n paar dinge oor Simson raakgesien wat ons geneig is om oor te sien.
Sy hele lewe van die baarmoeder tot die graf, was om toegewyd aan Christus, aan God en sy diens te wees. Hy mag nie sy hare afgesny het nie; hy mag nie iets alkoholies gedrink het nie; hy moes geen dooie liggame aangeraak het nie. Dit was tekens van ‘n afsondering, ‘n heiligheid. Nie net was hy ‘n roeping gegee nie, maar Rigters 13:5 gee vir ons ‘n kykie na die doel van sy lewe.
Toe Jesus na die einde van die tyd gekyk het, het Hy ‘n verskriklike probleem uitgewys. “Toe sê Hy vir sy dissipels: Die oes is wel groot, maar die arbeiders min” (Matthéüs 9:37, AFR53).
Waarom is regeringsleiers en die media so neerhalend teenoor Christene? Waarom het so baie jongmense Christenskap afgeskryf as ontoepaslik op hulle lewens?
Dit is omdat die kerk oor die algemeen nie langer ‘n lig is nie. Christus heers nie oor ons samelewing nie omdat Hy nie in ons lewens heers nie. As ek vandag rondkyk, sien ek min mense in God se huis wat werklik een met Christus is, en min bedienaars weier wêreldse metodes om God vir hulle leiding te vertrou.
“En hulle het God opnuut versoek en die Heilige van Israel gekrenk” (Psalm 78:41, AFR53). Die woord hier vir “gekrenk” kom van twee stamwoorde wat beteken “God bedroef deur ‘n teken uit te krap.” Kortliks beteken om God te krenk om ‘n lyn of kring te trek en te sê, “God is hier binne en Hy gaan nie verder nie.”