Eens op ‘n tyd was 'n vrou met die naam Celeste Horvath New York se berugste vrou en het sy 'n prostitusienetwerk bestuur wat vir die bekendste mans in die land voorsiening gemaak het. Celeste het in 'n Pinksterhuis grootgeword en haar biddende ouma het oor haar geprofeteer: “Jy gaan 'n evangelis wees.”
Die Bybel maak dit duidelik dat daar ‘n vrees van die Here is wat elke gelowige moet ontwikkel. Ware vrees vir God sluit ontsag en respek in, maar dit gaan veel verder as dit.
Dawid sê vir ons: “In die binneste van my hart sê die oortreding aangaande die goddelose: Daar is geen vrees van God voor sy oë nie” (Psalm 36:2, AFR53). Dawid sê in wese, “As ek iemand sien wat hom aan die kwaad oorgee, vertel my hart my dat so iemand God nie vrees nie. Hy erken nie die waarheid oor sonde of oor God se oproep tot heiligheid nie.”
Jesus sê vir ons: "Julle is die lig van die wêreld" (Matthéüs 5:14, AFR53). Sy stelling gaan hier oor veel meer as net bediening. Dit strek verder as om onderrig te gee, preke te lewer of traktate uit te gee. Christus sê vir ons baie duidelik: "Julle is die lig." Hy sê in wese: “Julle is nie net 'n weerspieëling nie. Julle is nie net 'n kanaal nie. Julle is 'n lig, en die intensiteit van julle lig hang af van die intensiteit van julle wandel met My.”
Jy sal nooit tevrede of passievol vir Jesus wees as jy met die volgende soort mengsel leef nie: “Ek wil iets van ander stemme ook hoor. Die stem van die wêreld, die stem van die vlees, vleeslikheid, myself en dan ‘n bietjie van die stem van God ook.”
In die boek 1 Samuel sien ons in die lewe van die priester Eli die bereidwilligheid om met mengsel saam te leef, soveel so dat sy oë begin verdof het (sien 1 Samuel 2:22-36). Hy kon nie langer sien wat God doen nie.
“Alles het sy bepaalde uur, en vir elke saak onder die hemel is daar ‘n tyd: ...‘n tyd om te ween en ‘n tyd om te lag, ‘n tyd om te weeklaag en ‘n tyd om van vreugde rond te spring, ‘n tyd om klippe weg te gooi en ‘n tyd om klippe bymekaar te maak, ‘n tyd om te omhels en ‘n tyd om te ver wees van omhelsing ... ‘n tyd om swyg en ‘n tyd om te spreek ... ‘n tyd vir oorlog en ‘n tyd vir vrede” (Prediker 3:1-8, AFR53).
“En Jesus het weer met hulle gespreek en gesê: Ek is die lig van die wêreld; wie My volg, sal sekerlik nie in die duisternis wandel nie, maar sal die lig van die lewe hê” (John 8:12, AFR53).
“Want U kom hom tegemoet met seëninge van die goeie; op sy hoof sit U ‘n kroon van fyn goud” (Psalm 21:4, AFR53). Die Nuwe Vertaling praat van “U skenk hom voorspoed en geluk” (AFR83).
Die Bybelse woord vir “tegemoet kom” beteken “om te verwag, vooraf te gaan, vooruit te sien en voor die tyd te vervul, om 'n skuld te betaal voordat dit verskuldig is.” Verder, in amper elke geval, impliseer dit iets van plesier.
Toe Christene in Paulus se tyd agterkom dat die vernietiging van Jerusalem nader kom, wou hulle meer oor profetiese gebeure weet. Hulle was bang vir gerugte oor die genadeloosheid van indringerleërs wat menigtes in slawerny gevange geneem het. Dit het hierdie gelowiges laat besef dat gevaarlike tye naby was. Hulle het Paulus gevra om hulle meer te vertel oor wat sou kom en hoe om die tye te lees.
Nadat die Skrif ons vertel van Job se verskriklike verliese, word ons vertel dat God na hom toe kom en sê: “Kyk, daar is die seekoei wat Ek gemaak het saam met jou” (Job 40:10, AFR53) en 'n bietjie later: “Kan jy die krokodil met 'n hoek uittrek? En met ‘n tou sy tong afdruk” (Job 40:20).
Waarom sou God hierdie twee massiewe monsters in sy openbaring aan Job insluit? Waarom sou God Job in die aangesigte van 'n seekoei en 'n krokodil laat kyk?
In die dae toe Eli die Here gedien het, staan daar in die Skrif: “Die woord van die Here was in daardie dae skaars; daar was geen gereelde gesig nie” (1 Samuel 3:1, AFR53). Dikwels, wanneer dit in ons lewens gebeur, omring ons daardie flikkerende vlam met baie rook en spieëls om dit beter te laat lyk as wat dit is. Ons agendas word gefokus op al hierdie uiterlike dinge, want die vuur in die middel is so klein en kan amper nie meer lig of warmte gee nie.