Volgens Paulus, is ons wat in Jesus glo, uit geestelike dood uitgebring en saam met Hom laat sit in die hemelse koninkryk. “Ook toe ons dood was deur die misdade, [het God ons] lewend gemaak saam met Christus – uit genade is julle gered – en saam opgewek en saam laat sit in die hemele in Christus Jesus” (Efésiërs 2:5-6).
“Uit Myself doen Ek niks nie; maar net wat my Vader My geleer het, dit spreek Ek” (Johannes 8:28). Toe Christus op die aarde bedien het, het Hy volle toegang tot die Vader geniet. Hy het gesê, “Ek kan niks uit Myself doen nie. Ek doen net wat die Vader My sê en wys om te doen” (sien ook Johannes 5:19,30). Verder hoef Jesus nie eenkant toe gegaan het en te gaan bid om die Vader se wil te vind nie. Natuurlik het Hy dikwels en intens gebid, maar dit het oor gemeenskap met die Vader gegaan.
Die boek Openbaring gee vir ons kragtige toonbeelde van engele wat in God se teenwoordigheid aanbid. Hulle bedek hulle aangesigte terwyl hulle voor Hom neerval en uitroep, “Heilig, heilig, heilig is die Here God Almagtige, wat was en wat is en wat kom!” (Openbaring 4:8) Hierdie magtige wesens ontruim die verhoog in die hemel vir die Een wat hoog, verhewe en regmatig verhef word as die Naam bo alle name.
Om God uit jou besluitneming te laat, is gevaarlik en lei tot probleme wat verhoed kon geword het. In die Ou Testament, sien ons Josua ‘n besluit neem wat gelei het dat Israel in ‘n oorlog gewikkel geraak het met vyande teen wie hulle nie hoef te staan gekom het sou Josua verstandiger gewees het nie.
“Omdat Ek lewe en julle sal lewe. In dié dag sal julle weet dat Ek in my Vader is, en julle in My, en Ek in julle” (Johannes 14:19-20). Ons leef nou in “dié dag” waarvan Jesus praat; kortliks, ons moet ons hemelse posisie in Christus verstaan. Natuurlik ken die meeste van ons ons posisie in Christus – dat ons met Hom in hemelse plekke sit – maar net as ‘n teologiese feit. Ons ken dit nie as ‘n belewenis nie.
Soms vra jy jouself miskien af, “Waarom is ek so moedeloos? Waarom het ek al hierdie vrese?” Jy moet weet dat dit altyd ‘n Heilige Gees saak is. Jesaja sê dat die Heilige Gees vrede gee en daar kan geen vrede sonder geregtigheid wees nie. “En die werking van die geregtigheid sal vrede wees, en die voortbrengsel van die geregtigheid rus en veiligheid tot in ewigheid. En my volk sal woon in ‘n plek van vrede en in veilige wonings en in plekke van ongestoorde rus” (Jesaja 32:17-18).
Van alle mense, moet God se heiliges stralende voorbeelde wees van wat dit beteken om in vrede te lewe tydens hierdie skrikwekkende tye. God het ons ‘n rotsvaste belofte vir lewe op hierdie aarde gegee, veral wanneer die vyand van ons siel probeer om oor ons te loop. “Daarom sal my volk my Naam leer ken; daarom sal hulle weet op dié dag dat dit Ek is was spreek: Hier is Ek!” (Jesaja 52:6).
Met ander woorde, God sê, “Wanneer jy jou donkerste beproewing beleef, sal Ek kom en ‘n woord tot jou spreek. Jy sal My hoor sê, ‘Dit is Ek, moenie bang wees nie.’”
“Mag genade en vrede vir julle vermeerder word deur die kennis van God en Jesus, onse Here! Immers, sy goddelike krag het ons alles geskenk wat tot die lewe en godsvrug dien, deur die kennis van Hom wat ons geroep het deur sy heerlikheid en deug” (2 Peter 1:2-3).
In sy sendbrief aan Titus, het Paulus kragtige instruksies vir ons nagelaat in sake Christus se Groot Opdrag om die evangelie te verkondig. Hy het pas die eiland Kreta verlaat waar hy vervolging beleef het, en toe hy vertrek om ander stede te evangeliseer, het hy Titus en ander leiers daar agtergelaat.
Dit is verbasend hoeveel mense die krag van Christus wil hê, maar nie die pad van Christus nie. Hulle wil nie ‘n Christus volg wat Sy hulpbronne en krag gebruik om ander te help nie. Hulle sal egter gou ontdek dat om Jesus te volg, onvermydelik lei tot ‘n pad van selfopoffering. Dit is by hierdie kruispaaie waar baie mense daarvan afwyk om die Jesus van die Bybel te volg.