Afrikaans Devotionals

Van alle mense, moet God se heiliges stralende voorbeelde wees van wat dit beteken om in vrede te lewe tydens hierdie skrikwekkende tye. God het ons ‘n rotsvaste belofte vir lewe op hierdie aarde gegee, veral wanneer die vyand van ons siel probeer om oor ons te loop. “Daarom sal my volk my Naam leer ken; daarom sal hulle weet op dié dag dat dit Ek is was spreek: Hier is Ek!” (Jesaja 52:6).

Met ander woorde, God sê, “Wanneer jy jou donkerste beproewing beleef, sal Ek kom en ‘n woord tot jou spreek. Jy sal My hoor sê, ‘Dit is Ek, moenie bang wees nie.’”

“Mag genade en vrede vir julle vermeerder word deur die kennis van God en Jesus, onse Here! Immers, sy goddelike krag het ons alles geskenk wat tot die lewe en godsvrug dien, deur die kennis van Hom wat ons geroep het deur sy heerlikheid en deug” (2 Peter 1:2-3).

In sy sendbrief aan Titus, het Paulus kragtige instruksies vir ons nagelaat in sake Christus se Groot Opdrag om die evangelie te verkondig. Hy het pas die eiland Kreta verlaat waar hy vervolging beleef het, en toe hy vertrek om ander stede te evangeliseer, het hy Titus en ander leiers daar agtergelaat.

Dit is verbasend hoeveel mense die krag van Christus wil hê, maar nie die pad van Christus nie. Hulle wil nie ‘n Christus volg wat Sy hulpbronne en krag gebruik om ander te help nie. Hulle sal egter gou ontdek dat om Jesus te volg, onvermydelik lei tot ‘n pad van selfopoffering. Dit is by hierdie kruispaaie waar baie mense daarvan afwyk om die Jesus van die Bybel te volg.

Dit is ongelooflik dat baie mense die skielike wederkoms van Christus vrees. Net die gedagte dat hulle lewe tot ‘n einde gaan kom en ‘n dag van oordeel moet beleef, is so skrikwekkend dat hulle dit uit hulle gedagtes verban. Hoe kan dit waar wees van gelowiges? Volgens Petrus, word hulle lewens gedikteer deur “hulle eie begeerlikhede” (2 Petrus 3:3).

Die Bybel maak dit duidelik dat ons beproewings deur God georkestreer word. Dit was Hy wat toegelaat het dat die Israeliete honger en dors gely het – alhoewel Hy altyd getrou was aan sy Woord en wonderbaarlik vir sy volk voorsien het. “Toe laat Hy kwartels kom; en Hy het hulle versadig met hemelbrood. Hy het ‘n rots oopgemaak, en waters het gevloei ... Want Hy het gedink aan sy heilige woord” (Psalm 105:41).

Op pad na Jerusalem, het Paulus by Éfese ‘n draai gemaak waar hy ‘n spesiale vergadering van al die kerkleiers belê het. Hy het plegtig vir daardie Efésiese gelowiges gesê, “Dit is die laaste keer wat ek julle sal sien en hierdie is my laaste boodskap aan julle” (sien Handelinge 20:25).

Nog ‘n kosbare sendeling het aan ons bediening geskryf insake die bedanking van sy posisie. Hy het verduidelik, “Ek voel of God my in ‘n woestyn gelei het en my toe wapperend in die wind gelos het. Ek het die bediening met uiterste misnoeë verlaat en verbitterd geword. Nou sien ek wat my probleem was. Ek het geen wortels van vertroue laat afgroei tydens my beproewingstyd nie. Toe die beproewings gekom het, het ek nie vertrou op wat ek geweet het oor God se Woord en sy getrouheid nie. Ek het sy belofte vergeet dat Hy my nooit in die steek sou laat nie.”

Leringe oor goddelike gesag – God se mag – is oorvloedig in die kerk vandag. Wanneer ek sulke preke hoor, dink ek dadelik aan Elia. Elia het geleef in ‘n tydperk baie soos ons s’n, gekenmerk deur geestelike verval, toe dit om God te eer op ‘n algehele laagtepunt was.

Die Bybel leer ons dat ware geloof bly hoop al is daar skynbaar geen hoop nie, dat dit dinge wat nie bestaan ​nie ​in wording roep en lewe bring waar daar dood is. God wil bonatuurlik vir ons geestelike en goddelike insig gee, sodat ons nie meer na mense, omstandighede en situasies kyk soos voorheen nie. Hy wil hê dat ons met nuwe oë, deur die geloof, bonatuurlik moet sien soos Hy sien. “Want nie wat die méns sien, sien God nie; want die mens sien aan wat voor oë is, maar die HERE sien die hart aan” (1 Samuel 16:7).