Eeue lank, was die kragtigste getuienis van God se kinders in die wêreld die uitstraal van Christus ten spyte van diepe lyding in hul lewens. Christus se gemanifesteerde karakter het diegene rondom hulle aangeraak en ateïste, Moslems en ongelowiges van alle soorte bedien.
Die woord onophoudelik beteken “onverminderd, nie in krag of tempo verswak nie; wat nie verander kan word nie en by ‘n vasgestelde koers hou.”
Dit is ‘n wonderlike beskrywing van die liefde van God. Niks kan sy liefdevolle najaging van beide sondaars en heiliges belemmer of verminder nie. Die psalmdigter Dawid het dit so uitgedruk: “U sluit my in van agter en van voor ... Waar sou ek heengaan van u Gees en waarheen vlug van u aangesig? Klim ek op na die hemel, U is daar; en maak ek die doderyk my bed, kyk, U is daar”(Psalm 139:5,7-8).
Terwyl die verlore siele van hierdie wêreld ernstige lewenskrisisse beleef en geen bron van hoop het nie, is Christus se kerk bedoel om die verskil waarna hulle soek te vergestalt. Ons lewens moet onderskei word deur hoop, blydskap, vrede, liefde en vrygewigheid. Maar baie volgelinge vandag het daardie onderskeidings uitgewis deur nader aan ‘n grenslyn van kompromie te beweeg en dit selfs oor te steek. As gevolg daarvan, sien die verlorenes en lydendes Christene se lewens as dieselfde as hulle eie.
“Welgeluksalig is die man wat nie wandel in die raad van die goddelose en nie staan op die weg van die sondaars en nie sit in die kring van die spotters nie; maar sy behae is in die wet van die HERE, en hy oordink sy wet dag en nag” (Psalm 1:1-2).
“Van die oorloë en van die buit het hulle dit geheilig om die huis van die HERE daarmee uit te rus” (1 Kronieke 26:27). Hierdie vers open vir ons die diepgaande, lewensveranderende waarheid. Dit spreek van buit wat net in die stryd gewen kan word, en wanneer hierdie buit gewen is, word dit daaraan toegewy om God se huis op te bou.
Deur die magtige waarheid agter hierdie vers te begryp, sal ons in staat stel om te verstaan waarom die Here intense geestelike oorlogvoering dwarsdeur ons hele lewens toelaat. God laat nie net ons stryd toe nie, maar Hy het ‘n heerlike doel daarmee.
“En ek weet as ek na julle kom, ek met die volle seën van die evangelie van Christus sal kom” (Romeine 15:29). Toe hy hierdie woorde aan die Christene in Rome geskryf het, het Paulus in wese vir hulle gesê, “Ek twyfel nie daaraan nie, dat wanneer ek julle ontmoet, dit in die volste maat van Christus se seën sal wees.”
Jesus het gesê, “Ek is die brood van die lewe ... Ek is die lewende brood wat uit die hemel neergedaal het ... So sal hy wat My eet, ook deur My lewe” (Johannes 6:35,51,57). Die beeld van brood is hier belangrik. Ons Here sê in wese vir ons, “As jy na My toe kom, sal jy gevoed word. Jy sal aan My verbind wees as ‘n lid van my liggaam. Daarom sal jy krag ontvang deur die lewenskrag wat in My is.” Trouens, elke lid van sy liggaam ontvang krag vanaf een bron: Christus, die hoof. Alles wat ons nodig het om ‘n oorwinnende lewe te lei, vloei na ons toe van Hom af.
Niemand op aarde kan jou in die bediening stel nie. Jy kan miskien ‘n diploma gegee word by ‘n kweekskool, aangestel wees deur ‘n biskop, of deur ‘n denominasie afgevaardig wees. Maar Paulus openbaar die enigste bron van enige ware roeping tot die bediening: “En ek dank Hom wat my krag gegee het, Christus Jesus, onse Here, dat Hy my getrou geag en in die bediening gestel het” (1 Timótheüs 1:12).
“Ek is die ware wynstok, en my Vader is die landbouer. Elke loot wat in My nie vrug dra nie, neem Hy weg; en elke loot wat vrug dra, dié maak Hy skoon, sodat dit meer vrug kan dra. Julle is alreeds rein deur die woord wat Ek tot julle gespreek het. Bly in My, soos Ek in julle. Net soos die loot geen vrug kan dra van homself as dit nie in die wynstok bly nie, so julle ook nie as julle in My nie bly nie. Ek is die wynstok, julle die lote” (Johannes 15:1-5).
Die apostel Paulus, skrywer van die grootste deel van die Nuwe Testament, het in Romeine ‘n buitengewone belydenis gemaak: “En net so kom ook die Gees ons swakhede te hulp, want ons weet nie reg wat ons moet bid nie, maar die Gees self tree vir ons in met onuitspreeklike sugtinge” (Romeine 8:26). Let op die sleutelfrases: