Afrikaans Devotionals

Daar word vir ons gesê dat Christus self ons in ‘n hemelse posisie saam met Hom geplaas het. As dit egter so is, dan lewe talle Christene ver benede die beloftes wat God gegee het. Dink daaraan: as ons werklik in Christus lewe en saam met Hom in die troonkamer van die hemele sit, hoe kan ‘n gelowige steeds ‘n slaaf van sy vlees wees? Ons is om ‘n rede ‘n posisie in Hom gegee. Maar talle in Christus se liggaam het dit nog nie opgeëis of toegeëien nie.

Toe ek grootgeword het, het ek nooit die mantel wat my vader, David Wilkerson, in sy rol as “wag” gedra het, waardeer nie. Hy het ure met God omgestoei oor moeilike preke wat hy gelewer het oor die onderwerp van oordeel. As jongman het ek nie die doel van profetiese boodskappe verstaan nie. My Bybel was vol onderstreepte gedeeltes oor genade, vrede en die eenheid van Christene, nie oordeel, toorn en chaos in die samelewing nie.

“Ek sal die HERE loof wat my raad gegee het; selfs in die nag vermaan my niere my. Ek stel die HERE altyddeur voor my; omdat Hy aan my regterhand is, sal ek nie wankel nie” (Psalm 16:7-8). Dawid sê in wese, “God is altyd by my teenwoordig en ek is vasbeslote om Hom in my gedagtes te hou. Hy lei my getrou dag en nag. Ek hoef nooit verward te wees nie.”

“God is vir ons ‘n toevlug en sterkte; as hulp in benoudhede is Hy in hoë mate beproef. Daarom sal ons nie vrees nie” (Psalm 46:1). Wat ‘n wonderlike woord – dit is oorweldigend. God sê vir ons, “As gevolg van my Woord, hoef jy nooit weer te vrees nie. Jy kan jy vrede soos ‘n rivier en ‘n hart vol blydskap hê.”

Volgens Paulus, is ons wat in Jesus glo, uit geestelike dood uitgebring en saam met Hom laat sit in die hemelse koninkryk. “Ook toe ons dood was deur die misdade, [het God ons] lewend gemaak saam met Christus – uit genade is julle gered – en saam opgewek en saam laat sit in die hemele in Christus Jesus” (Efésiërs 2:5-6).

“Uit Myself doen Ek niks nie; maar net wat my Vader My geleer het, dit spreek Ek” (Johannes 8:28). Toe Christus op die aarde bedien het, het Hy volle toegang tot die Vader geniet. Hy het gesê, “Ek kan niks uit Myself doen nie. Ek doen net wat die Vader My sê en wys om te doen” (sien ook Johannes 5:19,30). Verder hoef Jesus nie eenkant toe gegaan het en te gaan bid om die Vader se wil te vind nie. Natuurlik het Hy dikwels en intens gebid, maar dit het oor gemeenskap met die Vader gegaan.

Die boek Openbaring gee vir ons kragtige toonbeelde van engele wat in God se teenwoordigheid aanbid. Hulle bedek hulle aangesigte terwyl hulle voor Hom neerval en uitroep, “Heilig, heilig, heilig is die Here God Almagtige, wat was en wat is en wat kom!” (Openbaring 4:8) Hierdie magtige wesens ontruim die verhoog in die hemel vir die Een wat hoog, verhewe en regmatig verhef word as die Naam bo alle name.

Om God uit jou besluitneming te laat, is gevaarlik en lei tot probleme wat verhoed kon geword het. In die Ou Testament, sien ons Josua ‘n besluit neem wat gelei het dat Israel in ‘n oorlog gewikkel geraak het met vyande teen wie hulle nie hoef te staan gekom het sou Josua verstandiger gewees het nie.

“Omdat Ek lewe en julle sal lewe. In dié dag sal julle weet dat Ek in my Vader is, en julle in My, en Ek in julle” (Johannes 14:19-20). Ons leef nou in “dié dag” waarvan Jesus praat; kortliks, ons moet ons hemelse posisie in Christus verstaan. Natuurlik ken die meeste van ons ons posisie in Christus – dat ons met Hom in hemelse plekke sit – maar net as ‘n teologiese feit. Ons ken dit nie as ‘n belewenis nie.

Soms vra jy jouself miskien af, “Waarom is ek so moedeloos? Waarom het ek al hierdie vrese?” Jy moet weet dat dit altyd ‘n Heilige Gees saak is. Jesaja sê dat die Heilige Gees vrede gee en daar kan geen vrede sonder geregtigheid wees nie. “En die werking van die geregtigheid sal vrede wees, en die voortbrengsel van die geregtigheid rus en veiligheid tot in ewigheid. En my volk sal woon in ‘n plek van vrede en in veilige wonings en in plekke van ongestoorde rus” (Jesaja 32:17-18).