Ons sien teenspoed op ‘n skaal wat nog nooit tevore beleef was nie: orkane, brande, oorstromings, droogtes, nasionale onrus. Vrees en wanhoop heers oral en selfs die skeptieste analiste sê dat ons reeds die begin van die Derde Wêreldoorlog beleef.

Baie van ons het ‘n verkeerde idee van wat dit is “om in God se teenwoordigheid te wees.” Ons is geneig om daaraan te dink as ‘n gevoel of ‘n emosie of ‘n bonatuurlike oomblik. Al hierdie dinge kan God se teenwoordigheid vergesel, maar dit word nie daardeur gedefinieer nie. God se teenwoordigheid is bloot Hy self, sy wese.

Sagaria 4:6 sê, “Toe antwoord hy en sê vir my: Dit is die woord van die HERE aan Serubbábel, naamlik: Nie deur krag of deur geweld nie, maar deur my Gees, sê die HERE van die leërskare”

In tye van rampspoed, mag ons wonder, “Waarop is die Here se oë gefokus in al hierdie dinge?” Ons kan seker wees dat God nie gefokus is op die wilde planne van onbesonne leiers, maak nie saak hoe magtig hulle is nie. “Hy maak die vorste tot niet, die heersers van die aarde verander Hy in nietigheid ... Hy blaas op hulle, sodat hulle verdor, en die storm voer hulle weg soos ’n stoppel” (Jesaja 40:23-24).

Jakobus het gesê, “Maar as julle bittere afguns en selfsug in julle harte het, moenie roem en lieg teen die waarheid nie” (Jakobus 3:14).

As boodskappers van Christus se evangelie, kan ons eenvoudig nie aan jaloesie of afguns vashou nie. Jakobus maak dit duidelik dat dit ons sal verhinder om ‘n getuienis met geestelike gesag te hê omdat ons ‘n leuen leef.

Ons vertroue in God behaag Hom, en ons word soos Abraham as regverdig gereken omdat ons gehoor gee aan die oproep om al ons môres in sy hande oor te gee (sien Romeine 4:3). Jesus roep ons ook tot hierdie manier van lewe. “Daarom moet julle jul nie kwel en sê: Wat sal ons eet, of wat sal ons drink, of wat sal ons aantrek nie? Want na al hierdie dinge soek die heidene; want julle hemelse Vader weet dat julle al hierdie dinge nodig het. Maar soek eers die koninkryk van God en sy geregtigheid, en al hierdie dinge sal vir julle bygevoeg word” (Matthéüs 6:31-33).

“Maar Hy wat die nederige troos, naamlik God, het ons getroos deur die koms van Titus” (2 Korinthiërs 7:6).

Paulus het ‘n sendingreis na Troas onderneem waar sy geestelike seun, Titus, by hom sou aansluit. Hy het verlang om sy geestelike seun in Christus te sien en het geweet dat sy gemoed verkwik sou word deur sy teenwoordigheid. Na Paulus egter in Troas aangekom het, het Titus nie opgedaag nie.

“Ek soek U met my hele hart; laat my nie afdwaal van u gebooie nie. Ek het u woord in my hart gebêre, dat ek teen U nie sal sondig nie. Ek wil u bevele oordink en op u paaie let” (Psalm 119:10-11,15).

Daar is baie Hebreeuse en Griekse woorde in die Skrif wat die nuanses, diepte en betekenis van God se verbintenis en “voorneme” met ons, en ons geloftes en voornemens met Hom uitdruk.

“En so het Jehiskia in die hele Juda gedoen: hy het gedoen wat goed en reg en trou was voor die aangesig van die HERE sy God. En in elke werk wat hy begin het insake die diens van die huis van God en insake die wet en die gebod om sy God te soek, het hy met sy hele hart gehandel en voorspoed gehad” (2 Kronieke 31:20-21).