Moedeloosheid is die duiwel se mees vernietigende gereedskap in sy aanvalle teen Gees-honger heiliges. Dit was nog altyd die vyand se gekose wapen teen God se uitverkorenes en van die dag af wat jy ernstig oor die dinge van God geword het – en in jou hart besluit het om Christus in sy volheid te ken – wou Satan jou moedeloos maak. Hy kyk hoe jy elke dag dieper in God se Woord delf. Hy sien hoe jy groei, verander, alle wêreldsheid oorwin en daarom maak hy jou ‘n belangrike teiken.

God sê vir ons, “My seun, gee my jou hart” (Spreuke 23:26). Sy liefde eis dat ons reageer, dat ons ‘n liefde, wat geheel en al onverdeeld, ons hele hart, siel, verstand en krag vra, teruggee. Die Here sê egter vir ons in baie duidelike terme, “Jy kan nie My liefde verdien nie. Die liefde wat Ek gee, is onverdiend.” Johannes skryf, “Ons het Hom lief, omdat Hy ons eerste liefgehad het” (4:19).

Gemeenskap met God bestaan uit twee dinge: om die liefde van die Vader te ontvang en Hom terug lief te hê. Jy kan ure per dag in gebed deurbring en vir die Here vertel hoe lief jy Hom het, maar dit is nie gemeenskap nie, tensy jy sy liefde terug ontvang.

Om God se heerlikheid te verstaan, het baie wesenlike, praktiese waarde vir elke ware gelowige. As dit begryp word, kan dit die deur na ‘n oorwinnende lewe oopsluit!

Vir die eerste keer in die geskiedenis, identifiseer minder as 50 persent van Amerikaners hulleself as gelowiges van enige soort. Daardie getal is selfs laer – 30 persent – vir diegene onder dertig. Baie van hulle merk “GEEN” as hulle godsdienstige affiliasie. Dit word geraam dat hierdie geslag binne ‘n dekade heeltemal verlore sal wees as gevolg van sekularisme en goddeloosheid. En verdraagsaamheid vir Christene sal net afneem.

“Ek [het] die noodsaaklikheid gevoel om julle deur my skrywe te vermaan om kragtig te stry vir die geloof wat eenmaal aan die heiliges oorgelewer is. Want sekere mense het ingesluip ... wat die genade van onse God verander in ongebondenheid, en die enigste Heerser, God, en onse Here Jesus Christus verloën” (Jude 3-4). Ons moet onderskei, identifiseer, konfronteer en leer om te oorwin en te beskerm teen die vyande van ons geloof.

Toe Koning Dawid ‘n tyd van moedeloosheid en stryd beleef het, het hy uitgeroep: “Ek is krom, heeltemal geboë; die hele dag gaan ek in die rou ... Ek is kragteloos en heeltemal verbrysel; ek brul van die gebons van my hart ... My hart slaan vinnig, my krag het my verlaat; en die lig van my oë, ook dit is nie by my nie” (Psalm 38:7,9,11).

Enigeen wat opreg die blywende teenwoordigheid van die Here soek, sal dit sekerlik ontvang. “As julle Hom soek, sal Hy Hom deur julle laat vind” (2 Kronieke 15:2). Die Hebreeuse woord hier vir “vind” is “matsa,” wat beteken “sy teenwoordigheid wat na vore kom om ons bekwaam te maak en te seën.” Kortliks, hierdie vers sê, “Soek die Here met jou hele hart en Hy sal na jou kom met sy teenwoordigheid. Trouens, sy teenwoordigheid sal ‘n almagtige krag wees wat van jou lewe uitstraal.”

Oorgawe van onsself aan God se sorg is ‘n daad van geloof. Dis maklik vir Christene om op ‘n algemene manier te sȇ, “Laat die Here se wil geskied,” maar dit is heeltemal ‘n ander saak om onsself in God se hande oor te gee rakende ‘n spesifieke omstandigheid. In die Bybel, as iemand hierdie lewe van self-oorgawe genader het, was dit met groot erns.

Moses was daarvan oortuig dat sonder God se teenwoordigheid in sy lewe, dit vir hom nutteloos wou wees om enigiets aan te pak. Toe hy van aangesig tot aangesig met die Here gepraat het, het hy gesê, “As U nie self meegaan nie, laat ons dan nie hiervandaan optrek nie” (Exodus 33:15). Hy het in wese gesê, “Here, as u teenwoordigheid nie met my is nie, dan gaan ek nêrens nie. Ek sal nie ‘n enkele tree gee, tensy ek seker is dat U reg langs my is nie.”