Beskou hoe “normale” Christenskap vandag in die tipiese gelowige lyk. Hierdie persoon is ‘n bietjie selfsugtig, ‘n bietjie materialisties, ietwat van ‘n verbruiker. Die meeste van sy daaglikse keuses gaan oor hoe om sy lewe te verbeter. Dit sluit sy geestelike strewes in; van sy kerkgroepe af tot by die potgooie wat hy aflaai en die seminare wat hy bywoon.
Wanneer ons in die Gees lewe, wanneer die die Heilige Gees ons beheer, bewerkstellig Hy blydskap in ons lewens net soos Hy liefde bewerkstellig. Lukas het Jesus beskryf dat Hy “in die gees verheug” was (Lukas 10:21). Alle blydskap kom van die Heilige Gees af. Ons kan dit nie fabriseer, dit oproep of op ons eie probeer laat gebeur nie.
Terwyl die wêreld toenemend gewelddadig, dekadent en onseker word, sukkel party Christene om vrees uit hulle harte te hou. Hulle voel intuïtief dat toestande in die wêreld besig is om te verbrokkel en dat een of ander onheilspellende ramp op die horison loer. As hulle al die verskriklike berigte hoor van wat besig is om in Amerika en in die wêreld te gebeur, sukkel hulle om te rus in die belofte van God se beskermende krag.
Jesus is getrou en sorg vir ons deur elke seisoen van ons lewe en Hy het medelye met elke gevoel wat ons het tydens ons moeilike tye. Die apostel Paulus spreek dit aan as hy skryf, “Maar ons het hierdie skat in erdekruike, sodat die voortreflikheid van die krag van God mag wees en nie uit ons nie” (2 Korinthiërs 4:7). Die skat waarna Paulus hier verwys, is die kennis en teenwoordigheid van Jesus Christus – en ons het hierdie kosbare skat in ons liggame. Dink net daaraan!
Hoe lyk God? Ons weet Hy is gees en dat Hy vir ons onsigbaar is; trouens, die Woord sê, “Niemand het God ooit gesien nie” (Johannes 1:18).
Toe die profeet Jesaja die koms van Christus en sy koninkryk voorspel het, het hy beskryf hoe Christus se ware bedienaars sou wees. Deur dit te doen, het hy ons bediening in hierdie laaste dae gedefinieer, “Ek wil hê dat julle weet wat die kentekens van die ware kinders van God is, diegene wat sou bedien net voor die Vredevors terugkom om te heers!”
Nadat Jesus gekruisig was, het Josef, ‘n ryk man van Arimathéa, ons Verlosser se liggaam geneem en dit in sy eie graf neergelê. ‘n Massiewe steen was toe voor die opening gerol om die ingang na die graf te seël – wat veroorsaak het dat almal om die Meester baie hartseer en moedeloos gevoel het. Die Skrif sê dat ‘n groep vroue, insluitend Maria Magdalena, oorkant die graf gesit en waarskynlik gebid het: “Wat sal gebeur noudat Jesus weg is? Hoe gaan ons aan?” (sien Matthéüs 27:57-61).
God het met Jesaja oor ‘n sekere dienskneg wat sy hart sou behaag gepraat: “Daar is my Kneg wat Ek ondersteun, my Uitverkorene in wie my siel ’n welbehae het” (Jesaja 42:1). Wie is die een wat God ondersteun en dra en al sy treë bewaar? Wie is sy Uitverkorene, sy Gekosene – die een in wie Hy so ‘n welbehae het?
Sondae was gewoonlik die dag wat opsy gesit was as die Here se Dag, ‘n dag om God te aanbid en van alle ander aktiwiteite te rus. Vandag is Sondag nie meer ‘n heilige dag nie. Dit is jammer dat baie Christene nie meer na Sondag kyk as ‘n dag om Christelike aktiwiteit prioriteit te gee nie. Miljoene gelowiges kan gesien word waar hulle op pad is na hulle familie se wegbreekplek – ‘n hut in die berge, ‘n huis op die platteland of ‘n houthuisie by die meer. Vir hulle is Sondag een groot dag van bootry, swem, ski of om op vaarte of uitstappies te gaan.
“So is ons almal saam een liggaam in Christus en elkeen lede van mekaar” (Romeine 12:5). Deur geloof is ons die lede van Christus se liggaam, aangeneem in een familie. Daar is nie langer swart, wit, geel, bruin, Jood of heiden nie. Ons is almal uit een bloed – een nuwe mens – in Christus Jesus! En as gevolg van Christus se werk aan die kruis, kan die mens nie heilig word deur goeie werke, regverdige dade, menslike pogings of strewes van die vlees nie.