Veel christenen bidden uit een gevoel van verplichting; anderen bidden alleen wanneer een tragedie toeslaat of wanneer een crisis hen treft. Maar we moeten de fundamentele waarheid begrijpen, dat gebed niet alleen voor ons eigen welzijn of opluchting is, maar ook tot vreugde van de Heere.
Het hart van de ware boodschap van genade is niet een toegeeflijk evangelie, maar een evangelie dat heiligheid onderwijst!
"Want de zaligmakende genade van God is verschenen aan alle mensen en leert ons de goddeloosheid en de wereldse begeerten te verloochenen en in deze tegenwoordige wereld bezonnen, rechtvaardig en godvruchtig te leven, terwijl wij verwachten de zalige hoop en verschijning van de heerlijkheid van de grote God en onze Zaligmaker, Jezus Christus" (Titus 2:11-13).
"Want Hem Die geen zonde gekend heeft, heeft Hij voor ons tot zonde gemaakt, opdat wij zouden worden gerechtigheid van God in Hem” (2 Korinthe 5:21).
Ik geloof, dat de ‘rechtvaardiging door het geloof’ de fundamentele waarheid van het christendom is. Je kunt geen echte rust en vrede kennen, tot je ervan overtuigd bent, dat je jezelf nooit door je eigen werken kunt rechtvaardigen voor God.
Toen Jozua de opdracht kreeg om het volk Israël te leiden, bemoedigde God hem. "Heb Ik het u niet geboden? Wees sterk en moedig, schrik niet en wees niet ontsteld, want de HEERE, uw God, is met u, overal waar u heen gaat" (Jozua 1:9).
God zei tegen Jozua: "Wees bemoedigd en niet bang. Wees sterk, want ik leid je naar iets groots." Nu Jozua klaar was om de leiding te krijgen in Gods grote plan, zouden er dingen gebeuren die nog nooit eerder waren gebeurd. Maar Jozua moest opstaan en de beloften van God hanteren.
David was een man van groot geloof die uitgroeide tot een goddelijke, wijze, geliefde koning. "David gedroeg zich verstandig op al zijn wegen, en de HEERE was met hem" (1 Samuel 18:14). Hij was een man van veel gebed, die de Heere loofde zoals weinig mensen ooit hebben gedaan, en hij zegende het hart van God met zijn liederen. Niemand kon intiemer met de Heere zijn dan David.
Abraham is in de kerk bekend als een man van geloof. Inderdaad, de Bijbel houdt ons hem voor als een voorbeeld van geloof: "Zoals Abraham God geloofde en het hem tot gerechtigheid werd gerekend" (Galaten 3:6).
Wij kennen Daniel als de trouwe, begaafde jongeman die Nebukadnezar, de koning van Babylon, loyaal diende en zijn dromen uitlegde. Maar zijn grootste heldendaden kwamen voort uit het feit dat hij een rechtvaardige bidder was.
Daniël leefde zo'n toegewijd, heilig leven dat je niet verwachtte dat hij zich voor de Heere zou behoeven te bekeren. Maar zijn hart was erg gevoelig voor de zonde en hij identificeerde zich met de vreselijke zonden van het volk van Israël. Let op zijn gebruik van het meervoudig voornaamwoord ‘wij’ dat we in zijn gebed lezen.
Ik geloof dat bekering net zo goed is voor gelovigen als voor zondaars; Christenen die een berouwvolle houding aannemen, krijgen Gods speciale aandacht. Als we met een berouwvol hart voor de Heere wandelen, zullen we overspoeld worden met ongelooflijke zegeningen.
Een opmerkelijk kenmerk van een berouwvol hart is de bereidheid om de schuld voor wangedrag te aanvaarden, om te zeggen: "Heere, ik ben degene die gezondigd heeft."
Het maakt niet uit hoe duister je omgeving is of hoe "onbekend" je identiteit, wanneer God ervoor kiest om Zichzelf aan je te openbaren, zal Hij je zonder moeite vinden. Laten we eens kijken naar de moeder van Simson... de sterkste man die ooit heeft geleefd.
We kennen het verhaal allemaal. Koning Nebukadnezar, heerser van Babylon, riep alle leiders uit zijn verre land bijeen om samen te komen en afgoden te vereren. De koning richtte een enorm gouden beeld op en de rijkelijk aangeklede leiders - gouverneurs, prinsen, magistraten en functionarissen uit de provincies - en al het volk van het land moesten zich conformeren aan het decreet van de koning en buigen voor het beeld. En als ze dat niet deden? Een onmiddellijk doodvonnis.