De Bijbel maakt duidelijk dat er demonische machten aan het werk zijn, die valkuilen voor christenen graven. Satan is absoluut vastbesloten om elke gelovige die heilig en met volledige toewijding aan Jezus Christus wandelt, omver te werpen. Begrijp wel; Satan is niet alomtegenwoordig - hij kan niet overal tegelijk zijn - en hij weet niet alle dingen. Maar hij heeft menigten van demonische wezens, vorstendommen en duistere machten onder zijn bevel. En deze duistere machten spannen strikken voor je. "De goddelozen hebben voor mij een strik gezet" (Psalm 119:110).

God neemt het onderwerp aanbidding serieus. Het is niet zomaar iets om in Gods huis te komen, het is een plaats die gezegend is met de zalving van de Heilige Geest. Mozes zei tegen Aäron: "Dit is wat de HEERE gesproken heeft: In hen die tot Mij naderen, zal Ik geheiligd worden, en voor de ogen van heel het volk zal Ik geëerd worden” (Leviticus 10:3).

In Johannes 20 lezen we het verhaal van Maria Magdalena. Zij stelt de Bruid voor wiens hart volledig aan Christus is overgegeven. Blijkbaar een welgestelde vrouw, diende zij Jezus met liefde en genegenheid, samen met de andere Maria's in Zijn leven. Zij deed dit uit pure dankbaarheid, want de Bijbel zegt dat Jezus zeven demonen uit haar had geworpen (zie Lucas 8:2).

Het Nieuwe Testament is zo spannend, het laat ons zien dat Jezus dé vertegenwoordiger van de Vader was. Als wij Jezus zien, zien we precies hoe God is. Zo vol van liefde, genade, mededogen, kracht, waarheid en rechtvaardigheid! Het Woord van God vertelt ons dat wij Zijn goddelijke natuur deelachtig zijn, doordat Jezus in ons woont.

Ik geloof dat de grootste toewijding van de christen wordt beoefend aan de frontlinie, in het heetst van de strijd, met overal brandende vuren. Ik ken veel gelovigen van wie hun toewijding is versterkt te midden van hectische activiteiten en geestelijke oorlogsvoering. Ze hoeven niet op een bergtop te zijn om van Hem te houden met hun hele hart; ze hoeven niet in een geïsoleerd dorp te wonen om te verlangen naar Zijn komst. Ze hebben geleerd om Jezus net zo hartstochtelijk lief te hebben tijdens hun reis naar het werk, als wanneer ze in hun gebedsruimte zijn.

"Weest ook u daarom bereid, want op een uur waarop u het niet zou denken, zal de Zoon des mensen komen." (Mattheüs 24:44).

De Bruid van Christus behoort te leven in voortdurende, vreugdevolle verwachting van Zijn aanstaande wederkomst, want Hij kan elk moment komen. Jezus waarschuwde echter, dat in de laatste dagen slechte predikers de kerk zullen infiltreren in een poging om de bruid in slaap te brengen. Ze zullen proberen haar hart van liefde voor haar Bruidegom weg te nemen door te beweren: "de Heere blijft nog lang weg" (zie Mattheus 24:48).

Het Woord van God getuigt van het feit, dat verdrukkingen ons leren onze knieën te buigen en in al onze zorgen en problemen, te roepen tot de Heere.

"Voordat ik verdrukt werd, dwaalde ik, maar nu neem ik Uw woord in acht" (Psalm 119:67).

"Ik weet, HEERE, dat Uw oordelen rechtvaardig zijn en dat U mij in Uw trouw verdrukt hebt" (Psalm 119:75).

"Dwazen, vanwege hun overtreding, en vanwege hun ongerechtigheden, waren verdrukt" (Psalm 107:17).

Volgens het woordenboek, is een dwaas iemand die geen oordeel of gezond verstand heeft; iemand die dwaze fouten maakt. Hij doet zijn eigen ding zonder na te denken over de gevolgen.

"Verblijd u altijd in de Heere; ik zeg het opnieuw: Verblijd u" (Filippenzen 4:4).

"Niet dat ik dit zeg vanwege gebrek, want ik heb geleerd tevreden te zijn in de omstandigheden waarin ik verkeer. En ik weet wat het is vernederd te worden, ik weet ook wat het is overvloed te hebben; in elk opzicht en in alles ben ik ingewijd, zowel in verzadigd te zijn als in honger te lijden, zowel in overvloed te hebben als in gebrek te lijden. Alle dingen kan ik aan door Christus, Die mij kracht geeft." (Filippenzen 4:11-13).

Een jonge voorganger belde me, klaar om te stoppen met zijn bediening. De Heere had hem op een prachtige manier gebruikt, maar nu was hij ontmoedigd, voelde hij zich waardeloos, nutteloos en totaal onwaardig voor God. Toen hij me belde, was hij kapot van sommige beslissingen die hij had genomen en gaf hij aan dat hij klaar was om op te geven. Hij was boos op God en toen hij met mij sprak, voelde ik dat hij verwachtte dat ik boos op hem zou zijn. Maar hij was zo gebroken en murw gebeukt, dat ik alleen Gods liefde en mededogen voor hem voelde.