Dzisiaj, radykalna pogańska religia jest pewnego rodzaju Babilonem ze zwariowanymi przywódcami, takimi jak Król Nabukadnesar. Ta religia zagraża całemu światu żądaniem, aby oddawać cześć jej bóstwu. Organizacje terrorystyczne z religijnym poparciem żądają: „Oddajcie pokłon naszemu bogu, albo my będziemy wysadzać wasze samoloty. Będziemy bombardować wasze miasta, pociągi, autobusy i tunele. Będziemy was porywać, torturować i ścinać wasze głowy. Nasza religia zwycięży.”
W Księdze Daniela 3, król Nabukadnesar ustawił w Babilonie złotego boga i wymagał, żeby mu oddano cześć. Wszyscy urzędnicy i mieszkańcy w ponad stu prowincjach w Babilonie musieli upaść na twarze przed tym bogiem, albo spotka ich śmierć. Były tylko dwie możliwości: pokłonić się, albo spalić. Jeżeli ktoś odmówi pokłonu temu bożkowi Nabukadnesara, będzie upieczony żywcem w olbrzymim piecu.
Kiedyś, podczas mojego „spaceru modlitewnego” i rozmowy z Bogiem o moich troskach dotyczących zdrowia niektórych członków rodziny, dotarł do mnie w taki bardzo realistyczny sposób fragment Słowa Bożego: „ Do kogo to miał wstręt przez czterdzieści lat? . . A komu to przysiągł, że nie wejdą do odpocznienia jego, jeśli nie tym, którzy byli nieposłuszni (nie wierzyli)?” (Hebr. 3:17-18). Zacząłem się modlić przez łzy: „Panie, ci ludzie doprowadzili Ciebie do płaczu! Czy ja również doprowadziłem Ciebie do płaczu z powodu mojej niewiary?
Pomyśl o wyzwaniu jakie przeżywał Jozue, kiedy prosił Izraelitów, żeby zrobili krok wiary i przeszli prze Jordan do ziemi, którą Bóg im obiecał. Było tam ponad milion Izraelitów, nie licząc dzieci i niemowląt. Pomyśl o wysiłku, jaki musiał być poniesiony, z planowaniem, wszelkimi pracami i wielką odpowiedzialnością.
W tym miejscu wielu chrześcijan się zatrzymuje. Mówią sobie tak: „Jeżeli to będzie tak trudne, to nie może to pochodzić od Pana. Czyż nie tak?”
Świat jest pełen książek o Bogu Ojcu, który stworzył wszechświat, a jeszcze więcej napisano o Jezusie, Synu Bożym, niż o kimkolwiek, kto chodził po tej ziemi. Czy nie jest to ciekawe, że o wiele mniej książek napisano o Bogu Duchu Świętym?
„Widzimy więc, że nie mogli wejść z powodu niewiary” (Hbr 3:19). Tylko jeden grzech trzymał Izrael z dala od Ziemi Obiecanej.
Kanaan reprezentuje miejsce odpoczynku, pokoju, owocności, pewności, pełni, satysfakcji, czyli wszystkiego, czego pragnie prawdziwy wierzący. Jest to również miejsce, gdzie Pan mówi wyraźnie do Jego ludu i kieruje nim, „To jest ta droga, idźcie nią.” Ale Izrael nie mógł wejść do Ziemi Obiecanej z powodu jednego grzechu.
Łukasz 1 opisuje jeden z najpoważniejszych przypadków niewiary. Pamiętacie historię bogobojnego Zachariasza, ojca Jana Chrzciciela. Zachariasz był oddanym kapłanem, który ucierpiał z powodu pojedynczego epizodu niewiary. Jego historia ilustruje to, jak poważnie Bóg traktuje ten grzech.
„Przystąpmy tedy z ufną odwagą do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia i znaleźli łaskę ku pomocy w stosownej porze” (Hbr 4:16).
Co to jest nasz „czas potrzeby”? To wtedy, kiedy zawiedliśmy naszego błogosławionego Pana. W momencie, kiedy zgrzeszymy, potrzebujemy łaski i miłosierdzia, a Bóg zaprasza nas, byśmy przyszli odważnie do Jego tronu z ufnością, że otrzymamy wszystko, czego potrzebujemy. Nie mamy przychodzić do Niego tylko wtedy, kiedy czujemy się w porządku i święci; mamy przychodzić zawsze, kiedy jesteśmy w potrzebie.
Grzech powoduje to, że chcemy ukryć się przed Bożą obecnością. Oto sedno niewiary wśród chrześcijan; kiedy grzeszymy, zawodzimy Boga, mamy tendencję do uciekania przed Jego obecnością. Myślimy, że On jest zbyt zagniewany, by chciał mieć z nami społeczność. Jak On mógłby dzielić się społecznością z nami, kiedy zgrzeszyliśmy?
Z upływem lat wielu szczerych chrześcijan zaczęło dryfować w swojej wierze – może z powodu głębokiego rozczarowania poprzednimi doświadczeniami. By zrobić krok naprzód w wierze, oni muszą „przekroczyć” to rozczarowanie i zaufać Bogu w nowy sposób.
Może ufasz Bogu i chcesz błogosławieństwa dla twojej rodziny lub dzieci. Albo wierzysz Mu, że pewna służba wypełni się w twoim życiu. Może szukasz Boga, bo chcesz uwolnienia z dawnego nałogu, albo chcesz uwolnić się od wewnętrznej walki, która nie pozwala ci Jemu zaufać.