Die kosbare bloed van Jesus Christus is ongetwyfeld die kosbaarste gawe wat ons hemelse Vader aan Sy kerk geskenk het. So min Christene verstaan egter die waarde en krag daarvan. Hulle sing oor die krag van die bloed. Trouens, die lied van die Pinksterkerk is, “Daar is krag, krag, wonderbare krag in die kosbare bloed van die Lam” (Lewis E. Jones). En heeltyd “pleit ons die bloed” soos een of ander mistiese formule vir beskerming. Maar min Christene kan die groot heerlikheid en voordele daarvan verduidelik en selde die krag daarvan toe-eien.

Talle goeie mense wat hulleself as Christene beskou, is oortuig dat hulle hemel toe gaan, maar ongelukkig is hulle verkeerd. Selfs al gee hulle nie toe aan enige groot sonde nie en doen baie goeie werke, het hulle ywer vir goeie dinge die dinge van God weggestoot.

God die Vader het Sy Seun Jesus aangestel om vir ons ‘n Hoëpriester in die hemel te word. Jesus is inderdaad in die hemel op hierdie oomblik – as beide Mens en God – om ons onthalwe. Hy is getooi in die klere van ‘n Hoëpriester – en Hy staan voor die Vader en tree vir ons in.

“Maar Ek sê julle die waarheid: Dit is vir julle voordelig dat Ek weggaan; want as Ek nie weggaan nie, sal die Trooster nie na julle kom nie; maar as Ek weggaan, sal Ek Hom na julle stuur” (Johannes 16:7).

“En my rede en my prediking was nie in oorredende woorde van menslike wysheid nie, maar in die betoning van gees en krag, sodat julle geloof nie in wysheid van mense sou bestaan nie, maar in die krag van God” (1 Korinthiërs 2:4-5). Paulus was alles behalwe ‘n swak man in die vlees; trouens, hy was ‘n leier onder leiers. Hy het eenkeer selfs gesê dat hy onberispelik was aangaande die werke van die wet (sien Filippense 3:6).

Die fundamentele waarheid van die Christendom is regverdigmaking (vryspraak) deur geloof. Jy sal nooit ware rus en vrede ken, totdat jy oortuig is dat jou eie werke van geregtigheid jou nooit in God se oë kan regverdig nie. Jy mag dalk goed voel oor die goeie werke wat jy doen en jy sal waarskynlik ‘n oomblik van oorwinning geniet wanneer jy versoeking weerstaan. Jy voel God se genade op jou, maar die volgende dag val jy weer terug in sonde en verloor jou blydskap. Waarom? Omdat jy in jouself altyd te kort skiet. En geen geregtigheid van die vlees sal ooit voor God stand hou nie.

Is dit moontlik vir regverdige, goddelike, Geesvervulde Christene om so neerslagtig en terneergedruk te word dat hulle voel dat hulle nie kan voortgaan nie? Om in werklikheid op die rand van moedverloor se vlakte te wees? Hulle is gelowiges wat naby aan Jesus is, sy hart en gedagtes ken, in gebed stry en sy wonderwerke beleef.

Jou bestemming, in eenvoudige terme, is God se doel vir jou lewe. Dit is jou bestemde of bepaalde toekoms. Ons lees van baie goddelike mans en vroue in die Skrif wat God uitverkies het vir ‘n bestemde werk of bediening maar hulle het op die ou end Sy plan verydel. Hulle het reg begin en het vir ‘n rukkie in die krag van hulle roeping geleef, maar op die ou end het hulle in skande en ongeluk gesterf en God se lewensdoel vir hulle lewens misgeloop.

“Om Christus as wins te verkry en in Hom gevind te word, nie met my geregtigheid wat uit die wet is nie, maar met dié wat deur geloof in Christus is, die geregtigheid wat uit God is deur die geloof” (Filippense 3:8-9). Die enigste geregtigheid wat in God se oë aanvaarbaar is, is die volmaakte geregtigheid van Jesus Christus ons Here. En dit is ‘n geregtigheid wat slegs besit kan word deur geloof.

“Terwyl hy aankom, sit Eli juis en uitkyk op ’n stoel aan die kant van die pad, want hy was besorg oor die ark van God” (1 Samuel 4:13).

Die woord “besorg” soos dit hier gebruik word, beteken om angstig te wees, soos om barensweë te hê. Op hierdie tydstip in sy lewe, was Eli oud en swak, sy oë het dof geword, sy geestelike leierskap het afgeneem en sy eie seuns was korrupte priesters. Dinge oral rondom hom het hopeloos gelyk.