“En een van die Fariseërs het Hom genooi om by hom te eet; en Hy het in die huis van die Fariseër gekom en aan tafel gegaan. En toe 'n vrou in die stad, wat 'n sondares was, verneem dat Hy in die Fariseër se huis aan tafel was, het sy 'n albaste fles met salf gebring en agter by sy voete gaan staan en geween; en sy het sy voete begin natmaak met haar trane en hulle afgedroog met die hare van haar hoof; en sy het sy voete gesoen en met salf gesalf” (Lukas 7:36-38).

Een van die gesegdes wat die meeste in die kerk gehoor word, is, “God verhoor gebed!” Tog is dit net die helfte van die waarheid. Die hele waarheid is, “God meer as verhoor gebed!”

Neem byvoorbeeld die kinders van Israel. In wese, het Hoséa teenoor Israel geprofeteer, “Julle is afvallig maar julle is steeds God se volk. Keer nou terug na die Here en bid.”

“Geloofd sy die HERE wat ons aan hulle tande nie as buit oorgegee het nie! Ons siel het vrygeraak soos ‘n voël uit die vangnet van die voëlvangers ... Ons hulp is in die Naam van die HERE wat hemel en aarde gemaak het” (Psalm 124:6-8).

Toe die herders na die baba in die krip gestaar het, het hulle ‘n Verlosser gesien wat die hele mensdom sou verlos. Toe die wyse manne hom aanskou het, het hulle ‘n Koning wat die dood sou oorwin, gesien. En toe die profete vooruit gesien het, het hulle ‘n Bevryder, wat tronkdeure sou oopmaak, boeie sou oopsluit en die gevangenes sou vrylaat, gesien. Hulle het almal hulle visie gehad van wie Jesus was en waarom Hy gekom het.

“Kyk, ek sien vier manne los binne-in die vuur wandel sonder dat daar ’n letsel aan hulle is; en die voorkoms van die vierde lyk soos dié van ’n godeseun” (Daniël 3:25).

“En in die sesde maand is die engel Gabriël deur God gestuur na ‘n stad in Galiléa met die naam van Násaret, na ‘n maagd wat verloof was aan ‘n man met die naam van Josef, uit die huis van Dawid; en die naam van die maagd was Maria. En die engel het by haar binnegekom en gesê: Wees gegroet, begenadigde! Die Here is met jou” (Lukas 1:26-28).

“Ons het genadegawes wat van mekaar verskil volgens die genade wat God aan elkeen van ons gegee het. As dit die gawe van profesie is, laat ons dit gebruik in ooreenstemming met die geloof wat ons bely ... As dit is om mense te bemoedig, laat ons hulle bemoedig” (Romeine 12:6,8, AFR83).

“My sonde het ek U bekend gemaak, en my ongeregtigheid het ek nie bedek nie. Ek het gesê: Ek wil aan die HERE my oortredinge bely; en Ú het die ongeregtigheid van my sonde vergewe” (Psalm 32:5).

Dawid was ‘n man wat geweet het hoe om hom te bekeer. Hy het heeltyd sy hart voor God deursoek en was gou om uit te roep, “Ek het gesondig, Here. Ek het gebed nodig.”

Ek wil met jou praat oor dinge wat jou aandag aflei tydens gebed en aanbidding – veral in die huis van God. Jesus noem mense wat in Sy teenwoordigheid inkom met lofprysing in hulle monde, maar wie se gedagtes en harte ingedagte is, skynheiliges. Hy het direk met hulle gepraat en gesê, “Julle gee vir My julle monde en julle lippe – maar julle gedagtes is elders. Julle harte is baie ver van My af!”

“Samuel neem toe die horing met olie en salf hom te midde van sy broers, en die Gees van die HERE het van dié dag af en verder oor Dawid vaardig geword” (1 Samuel 16:13).