Versoeking is ‘n uitnodiging of ‘n versoek om ‘n onsedelike daad te pleeg. Op die oomblik woed Satan oor die aarde soos ‘n brullende leeu wat Christene probeer verlei met onsedelikheid. Niemand is immuun nie en hoe nader jy aan God jy kom, hoe meer sal Satan begeer om jou te sif.
As ons deur die geloof lewe, sal ons nie vrees vir die toekoms van God se kerk nie. “Op hierdie rots sal Ek my gemeente bou, en die poorte van die doderyk sal dit nie oorweldig nie” (Matthéüs 16:18). Hierdie belofte van Jesus het die geloof van geslagte bemoedig en dit is bedoel om ons nou in hierdie geslag deur te dra.
Die apostel Paulus het geskryf: “Die Gees self getuig saam met ons gees dat ons kinders van God is” (Romeine 8:16). Die frase “kinders van God” word dikwels gebruik om gelowiges te beskryf, maar die woorde kan te oppervlakkig gebruik word, met min begrip van die krag en diepte van hul ware betekenis.
Om ‘n kind van God te wees, beteken bloot om God se afhanklike te wees; dit is, “een wat nie kan bestaan of funksioneer sonder hulp nie.” Die kind van God weet dat hy nie sy eie lewe kan beheer sonder die Here se daaglikse hulp nie.
Te midde van ‘n tyd van onbestendigheid en opstote, hoe gaan God se kinders reageer? As jy Jesus Christus as jou Here en Verlosser bely, hoef jy nooit te vrees nie. Diegene wat in Christus is, word vir ewig beskerm deur die bloed wat Jesus vir hulle gestort het en hierdie waarheid is die hoeksteen van ons geloof. Dit sal alles wat ons dink en wat ons doen bepaal ongeag wat rondom ons aangaan.
Heilig en gesalf – hierdie twee belangrike elemente van Jesus se lewe is bedoel om ook deel te wees van ons lewens. Ons is geroep om heilig en gesalf te wees maar sommige Christene mag geïntimideerd voel hierdeur. “Ek leef ‘n sedelike lewe en ek doen my bes om goddelik te wees – maar heilig? En gesalf? Hoe kan dit wees – met al my mislukkings?”
Snaaks genoeg, God hou daarvan om die mees onwaarskynlike, ongeleerde, en onvolmaakte mense te gebruik om verstommende dinge te doen. Moses het ‘n man doodgemaak voor hy self Israel se verlosser geword het, Koning Dawid se familie het hom slegs as die skaapwagter gestuur, en die apostel Petrus was ‘n visserman met geen formele godsdienstige opleiding nie.
“[Jesus] het daar vanweë hulle ongeloof nie baie kragtige dade gedoen nie” (Matthéüs 13:58). Ongeloof verhinder altyd die volheid van God se openbaring en seën en die Skrif maak dit duidelik dat God dit nie ligtelik opneem nie. Hy gee vir ons ‘n voorbeeld hiervan in die storie van Koning Asa, ‘n regverdige koning en afstammeling van Dawid wat oor Juda geheers het (lees die verhaal in 2 Kronieke 14 tot 16).
Baie stemme in die kerk vandag sê Christene moet ‘n nuwe soort liefde betoon. Hulle praat van ‘n liefde waarin Bybelse waarheid saam met die tye moet verander. Volgens hulle evangelie, is geen persoonlike veranderinge nodig wanneer mense Christus aanvaar nie. Trouens, geen bekering is nodig nie. Liewer, die doel daarvan om hierdie evangelie te bied, is bloot om enige ander hindernis af te breek wat beskou kan word as ‘n struikelblok vir ‘n mens om Christus te aanvaar.
Jesus het gesê Hy het gekom om die verlorenes te soek en te red. Dit was dieselfde Een wat mag gehad het om die winde en golwe te onderwerp, maar Hy het as ‘n nederige dienskneg gekom. Die evangelies sê vir ons Hy het geduldig geluister na die mense se hartverskeurende geroep. Menigtes het by Christus gepleit om hulle te verlos van al hulle verdrukkings en Hy het hulle behoeftes aangespreek. Hy het die siekes genees, die blinde oë geopen, dowe ore oopgemaak, stom tonge losgemaak, en baie kreupeles laat loop.
Wanneer ons vrees oorweldigend word, moet ons onsself herinner aan hoe groot ons God is. Ons moet onthou van al sy groot verlossings vir diegene wat op Hom vertrou het, en dieselfde majestieuse krag vir ons huidige beproewing opeis. Vrees kan nie ‘n vashouplek kry op enige dienaar wat ‘n visie van God se grootheid en majesteit het nie.