God terg nie sy kinders nie as Hy belowe, “En ons weet dat vir hulle wat God liefhet, alles ten goede meewerk, vir hulle wat na sy voorneme geroep is” (Romeine 8:28). En Hy lieg nie as Hy belowe, “Die oë van die HERE is op die regverdiges, en sy ore tot hulle hulpgeroep ... Hulle roep, en die HERE hoor, en Hy red hulle uit al hul benoudhede” (Psalm 34:16,18).
“Toe sien God alles wat Hy gemaak het, en — dit was baie goed” (Génesis 1:31). In Génesis hoofstukke 1 en 2, lees ons van God se wonderlike skepping. Adam en Eva het soete gemeenskap met hulle Vader in die Tuin van Eden gehad – maar daar was ook ‘n slang in die Tuin. “Maar die slang was listiger as al die diere van die veld wat die HERE God gemaak het” (Genesis 3:1). Hierdie geslepe, bedrielike skepsel het Eva verlei, wat haar man in die plan ingebring het en hulle het toegegee aan sy stem.
Nadat Josua die leierskap van die kinders van Israel by Moses oorgeneem het, het hy hulle in belangrike oorwinnings gelei – veral, Jerigo en Ai. Aangesien God baie verstommende wonderwerke vir die Israeliete verrig het, was Josua leierskap foutloos met die uitsondering van een baie swak oordeelsfout. Die slinkse Gibeoniete het saamgesweer en hom gemanipuleer om ‘n besluit te maak sonder om God daaroor te raadpleeg (sien Josua 9:3-13). “Toe neem die manne van hulle padkos; maar die mond van die Here het hulle nie geraadpleeg nie.
“En Jesus het dadelik sy dissipels gedwing om in die skuit te gaan en voor Hom uit te vaar na die oorkant, terwyl Hy die skare wegstuur. En nadat Hy die skare weggestuur het, klim Hy op die berg om in die eensaamheid te bid. En toe dit aand geword het, was Hy daar alleen. En die skuit was al in die middel van die see, geteister deur die golwe; want die wind was teen hulle” (Matthéüs 14:22-24).
Stéfanus het ‘n geopende hemel en ‘n verheerlikte Mens gesien op die troon, wie se heerlikheid in hom weerspieël was aan almal wat daar naby gestaan het. “Maar hy was vol van die Heilige Gees en het die oë na die hemel gehou en die heerlikheid van God gesien en Jesus wat staan aan die regterhand van God. En hy het gesê: Kyk, ek sien die hemele geopend en die Seun van die mens aan die regterhand van God staan” (Handelinge 7:55-56).
Johannes die Doper het sy bediening kort en onomwonde gedefinieer. Hy het gesê, “Ek is die stem van een wat roep in die woestyn” (Johannes 1:23). Hierdie dienskneg van die Allerhoogste wat, volgens die Skrif, die grootste was “onder die wat uit vroue gebore is” (Matthéüs 11:11), was die beste, mees geseënde van al die profete en ‘n gerespekteerde prediker van geregtigheid.
Die Here “wat die oorloë laat ophou” (Psalm 46:10). Watter welkome nuus aan die kind van God wat verpletter en verskeur is deur oorlogvoering. Die stryd in ons siel is sy stryd en net Hy alleen kan dit laat ophou. Ons liefdevolle Vader sal nie toelaat dat die vlees of die duiwel ons boelie totdat ons die aftog blaas nie.
“Eindelik, my broeders, word kragtig in die Here en in die krag van sy sterkte. Trek die volle wapenrusting van God aan, sodat julle staande kan bly teen die liste van die duiwel. Want ons worstelstryd is nie teen vlees en bloed nie, maar teen ... die bose geeste in die lug ... terwyl julle met alle gebed en smeking by elke geleentheid bid in die Gees, en juis daartoe waak met alle volharding en smeking vir al die heiliges” (Ephesians 6:10-12, 18).
“Laat ons ons onderlinge byeenkoms nie versuim soos sommige die gewoonte het nie, maar laat ons mekaar vermaan, en dit des te meer namate julle die dag sien nader kom (Hebreërs 10:25).
Dit is ‘n seën om saam met ander gelowiges te aanbid. Om lofliedere te sing tot die Here, om te hoor hoe sy kosbare Woord uitgelê word, ons stemme in gebed op te hef saam met ander Christene, liefhê en liefgehê te word – dit is die middele wat die Here gebruik om ons harte te versterk.
Daar is ‘n opwindende Ou Testament storie wat die beste illustreer wat dit beteken om deur die krag van God bewaar teword. Ons kry dit in 1 Konings 6.