“En daar het ’n sekere wetgeleerde opgestaan wat Hom versoek het deur te sê: Meester, wat moet ek doen om die ewige lewe te beërwe?” (Lukas 10:25). Die skrifgeleerdes en Fariseërs het Jesus gekonfronteer en sy gesag uitgedaag op vele geleenthede maar nou het ‘n wetgeleerde hom genader, miskien iemand wat deur hulle gestuur was. Wetgeleerdes is goed opgelei in die kuns van debatvoering en ongetwyfeld was hierdie een goed opgelei in die wette van die Ou Verbond.

Die fondamente van Christelike huise word geskud, ‘n direkte gevolg van die morele en geestelike verval in ons samelewing. In die boek Handelinge lees ons van die glorieryke wonderwerk in die huishouding van Cornelius – ‘n verandering wat net gekom het omdat een man vasberade was om toe te sien dat sy gesin gered word.

Daar is kere wanneer dit lyk asof God niks doen nie – wanneer sy kinders beskaamd en in wanhoop gelaat word – maar die volle storie word nie vertel nie. Dwarsdeur die Bybel het Hy mense gehad wie se rotvaste geloof sy getrouheid bewys het in die moeilikste van tye. Hierdie dienaars het onbeskaamd by die Here aangedring om vir hulle op te tree.

“Want die arms van die goddelose sal verbreek word, maar die HERE ondersteun die regverdige ... Hulle sal nie beskaamd staan in die slegte tyd nie” (Psalm 37:17,19). Hierdie wonderlike profesie aan God se kinders is besig om voor ons oë vervul te word. Psalm 37 sê vir ons dat die Here opstaan om op te tree teen samelewings wie se sondes die hemele ontstel het. Dieselfde Psalm is egter ook een van groot hoop en bevat ‘n ontsaglike belofte vir diegene wat hulle vertroue ten volle in die Here plaas.

Daar is ‘n verskriklike hongersnood in die land vandag. Nie ‘n hongersnood van kos nie maar een van menslike nood. Menigtes mense smag na liefde en toenadering; na vrede en tevredenheid; na doel en vervulling. Die woord hongersnood beteken eintlik “uiterste skaarste, onversadigbare honger, enige soort hongersnood.” Dit som die leegheid baie goed op wat so baie mense beleef in hierdie laaste dae.

“Dat julle nie meer moet wandel soos die ander heidene ... nie ... julle het Christus ... leer ken ... en [is] in Hom onderrig ... dat julle, wat die vorige lewenswandel betref, die oue mens moet aflê wat deur die begeerlikhede van die verleiding te gronde gaan ... en julle met die nuwe mens moet beklee wat na God geskape is in ware geregtigheid en heiligheid” (Efésiërs 4:17, 20-24).

“’n Lofsang tot eer van God. Baie sal dit sien en vrees en op die HERE vertrou” (Psalm 40:4).

“Maar die bloed sal vir julle ’n teken wees aan die huise waarin julle is: as Ek die bloed sien, sal Ek by julle verbygaan. En daar sal geen verderflike plaag onder julle wees wanneer Ek Egipteland tref nie” (Exodus 12:13).  

Jabbok, die plek waar Jakob gestoei het met die Here en hy sy algehele oorgawe aan God gemaak het, is ‘n voorbeeld van die plek waar Christene hulle private oorloë voer. Daar is geen beraders, geen vriende, geen helpers nie – net jy en God.  By Jabbok, het Jakob sy laaste afgod neergelê het en sy grootste oorwinning behaal. En daar het hy sy nuwe karakter en sy nuwe naam – Israel – gekry.

Jesus het by die graf van Lasarus geween alhoewel Hy geweet het Hy sou hom binnekort opwek. Trouens, Hy het na Betanië gekom, spesifiek om hierdie rede. “Jesus het geween. Die Jode sê toe: Kyk, hoe lief Hy hom gehad het! En sommige van hulle sê: Kon Hy wat die oë van die blinde man geopen het, nie maak dat hierdie man ook nie gesterf het nie?” (Johannes 11:35-38).