„Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam” (Jan 14:27). To cudowne słowo Jezusa musiało zadziwić uczniów. W ich oczach była to prawie niemożliwa obietnica: pokój Chrystusa miał się stać ich pokojem. Tych dwunastu podziwiało pokój, którego byli świadkami u Jezusa przez ostatnie trzy lata. Ich mistrz był zawsze spokojny, nigdy się nie bał, nigdy nie był zaskoczony jakąś sytuacją. A teraz Jezus obiecywał im ten sam pokój!
„Weselcie się z tego, mimo że teraz na krótko, gdy trzeba, zasmuceni bywacie różnorodnymi doświadczeniami ażeby wypróbowana wiara wasza okazała się cenniejsza niż znikome złoto, w ogniu wypróbowane, ku chwale i czci, i sławie, gdy się objawi Jezus Chrystus. Tego miłujecie, chociaż go nie widzieliście, wierzycie w niego, choć go teraz nie widzicie, i weselicie się radością niewysłowioną i chwalebną, osiągając cel wiary, zbawienie dusz” (1 Piotra 1:6-9).
Jako prawdziwy naśladowca Chrystusa w tej godzinie, musisz walczyć z najróżniejszymi głosami wokoło ciebie - to będzie walka w twoim umyśle. Każdy święty, bez wyjątku, będzie zaangażowany w tą tajną wojnę. W Piśmie widzimy, że nawet król Dawid przeżywał takie walki umysłu.
„Panie, jak liczni są wrogowie moi, Jak wielu powstaje przeciwko mnie! . . Ale Ty, Panie, jesteś tarczą moją, chwałą moją, I Ty podnosisz głowę moją. Głosem moim wołam do Pana, A On odpowiada mi z świętej góry swojej. Sela.”
„Kiedy świat jest świadkiem jednego nieszczęścia za drugim i zwiększa się niepokój, serca ludzi zawodzą ich z powodu strachu i oczekiwaniu tych rzeczy, które przychodzą na ziemię” Łukasza 21:26). Było wiele ostrzeżeń proroczych o tych nieszczęściach – trzęsienia ziemi, głody, plagi – było coraz większe zainteresowanie pochwyceniem i i czasami ostatecznymi. Jednak dla wielu Bóg pozostał zupełnie poza zainteresowaniem. Wierzący byli pobudzani, żeby się modlić i przygotować, ale grzesznicy tylko wzruszali ramionami. Bezbożni po prostu nie słuchają.
Bóg nie ma przyjemności w doświadczaniu swoich dzieci. Biblia mówi, że Chrystus współczuje nam w naszych doświadczeniach, doświadczony przez nasze odczucia naszych boleści. W Objawieniu Jana 2:9 mówi On do kościoła, „Znam twoje uczynki, ucisk i ubóstwo.” Mówi w istocie, „Wiem przez co przechodzisz. Może tego nie rozumiesz, ale Ja o tym wszystkim wiem.”
„O jedno prosiłem Pana, o to zabiegam: abym mógł mieszkać w domu Pana przez wszystkie dni życia mego, by oglądać piękno Pana i by odwiedzać świątynię jego” (Psalm 27:4).
Kiedy patrzysz na swoje życie, to czy jesteś zniechęcony bo zawiodłeś oczekiwania? Może modliłeś się przez lata ale to o co wierzyłeś Bogu nie wypełniło się. Może nieprzyjaciel szepcze, „Ty wcale nie jesteś efektywny; właściwie to twoje życie nie spowodowało żadnej zmiany na świecie.”
„Piotr, apostoł Jezusa Chrystusa, do wychodźców rozproszonych po Poncie, Galacji, Kappadocji, Azji i Bitynii, wybranych według powziętego z góry postanowienia Boga, Ojca, poświęconych przez Ducha ku posłuszeństwu i pokropieniu krwią Jezusa Chrystusa: Łaska i pokój niech się wam rozmnożą. Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który według wielkiego miłosierdzia swego odrodził nas ku nadziei żywej przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, ku dziedzictwu nieznikomemu i nieskalanemu, i niezwiędłemu, jakie zachowane jest w niebie dla was, którzy
Król Dawid chciał zbudować świątynię w Jerozolimie i stworzyć wspaniałą budowlę dla Boga, ale Pan mu powiedział, że to nie on będzie ją budował. Zamiast tego Pan wybrał jego syna Salomona
Wszyscy oficjele Izraela zebrali się w Jerozolimie i Dawid ogłosił im Boży plan. „[Bóg] powiedział mi: Salomon, twój syn jest tym, który zbuduje mój dom i moje dziedzińce” (1 Kronik 28:6).
W pewnym punkcie możesz stwierdzić, że twoja społeczność ze Zbawicielem staje się zimna i odległa. Popatrz na życie apostoła Piotra, że zaparł się Chrystusa trzy razy, posuwając się do tego, że oskarżycielom powiedział, „Ja go nie znam” (Łk 22:57) Ten uczeń był pewien swojej relacji z Jezusem i powiedział do siebie i do innych, „Ja nigdy nie oziębnę w mojej miłości do Chrystusa. Inni mogą odejść od niego, ale ja jestem gotów umrzeć za mojego Pana (patrz Mt 26:31).