Prawdopodobnie znana wam jest historia Joba ze Starego Testamentu. Jeżeli tak, to pamiętacie, że szatan nie mógł dotknąć tego bogobojnego sługi Bożego bez wcześniejszego uzyskania pozwolenia z nieba. Pan powiedział diabłu, że może dotknąć ciała Joba, może go poprowadzić przez dotkliwe uciski, ale nie mógł go zabić.

Niedługo po zmartwychwstaniu Jezusa, Piotr i Jan spotkali chromego żebraka przed bramą świątyni, gdzie szli na modlitwę. Tego człowieka codziennie przynoszono do tej bramy, żeby zarabiał na życie żebraniem i poprosił Piotra i Jana o jałmużnę. Piotr odpowiedział: „Srebra i złota nie mam, ale dam ci to co mam: W Imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu wstań i chodź” (Dz. Ap. 3:6). Człowiek ten został natychmiast uzdrowiony i w wielkiej radości zaczął biegać po świątyni, skacząc i wykrzykując, „Jezus mnie uzdrowił!”

Dawid modlił się, „Zachowaj mnie, Boże, gdyż Tobie ufam” (Psalm 16:1). Hebrajskie słowo, którego używa Dawid w tym wersecie mówiąc „zachowaj” ma bogate znaczenie. Mówi ono właściwie, „Postaw wokół mnie płot, ścianę ochronnych cierni. Strzeż mnie i zachowaj. Obserwuj każdy mój ruch, każde moje wejście i wyjście.”

„Gdy się modlisz, wejdź do twojej komory i kiedy masz zamknięte drzwi, módl się do twojego Ojca, który widzi w ukryciu; a twój Ojciec, który widzi w ukryciu, odpłaci ci otwarcie” (Mat. 6:6).

Potrzebujemy zrozumieć głębię i moc tego, co tu mówi Jezus, kiedy mówi o Ojcu, który widzi w ukryciu. Możemy się modlić religijną modlitwą z nadzieją, że będziemy postrzegani jako wspaniali święci, ale Bóg nie tylko nie słyszy tych modlitw, ale nawet nie zauważa, że się modlimy.

Jestem przekonany, że Bóg chce zsyłać swoje błogosławieństwa na każdy zbór i każdego wierzącego, kto szczerze o nie się modli.

W Biblii widzimy, że Boże błogosławieństwo jest odbiciem jego niesamowitej miłości dla jego stworzenia. Chociaż jest niewidoczne w swojej istocie, jego błogosławieństwo jest niepokonane, przezwyciężające wszystko, co ziemia lub piekło może rzucić przeciwko niemu. To błogosławieństwo jest zakorzenione w starej instrukcji, którą Bóg dał Mojżeszowi, by tego przestrzegał najwyższy kapłan w Izraelu:

W Chrystusie jest miejsce, gdzie nie ma troski o przyszłość, nie ma strachu przed nieszczęściami, uciskiem lub bezrobociem. Tam nie ma strachu przed upadkiem lub utratą duszy. To miejsce całkowitego zaufania w Bożą wierność jest nazwane przez autora Listu do Hebrajczyków miejscem doskonałego odpocznienia.

Kiedy Jezus leżał cicho w grobie po ukrzyżowaniu, szatan i jego hordy napawali się rozkoszą. Myśleli, że osiągnęli nieodwracalne zwycięstwo, ale w tym czasie realizował się wyznaczony przez Boga plan -- plan zmartwychwstałego życia!

Pan posłał swojego Ducha Świętego do każdego zakątka śmierci i ożywił ciało Jezusa, wzbudzając go z martwych. Wtedy, poprzez gruby kamień wyszedł z grobu nasz błogosławiony Zbawiciel. Wyszedł z takim świadectwem:

Jeżeli powiesz temu światu, że Jezus jest twoim Panem i Zbawicielem, Bogiem, który może czynić to, co niemożliwe, będą obserwować, jak reagujesz w niemożliwych sytuacjach. Patrzy również diabeł, z nadzieją, że twoja wiara zawiedzie.

Psalmista pisze, „Jak wielka jest dobroć twoja, Którą zachowałeś dla tych, którzy się ciebie boją, Którą wobec ludzi okazałeś tym, którzy ufają tobie!” (Psalm 31:19). Co to za wielka dobroć, którą Bóg okazuje tym, którzy mu ufają w czasie doświadczeń? To niezgłębione, chwalebne świadectwo dla świata, że twoja wiara może przetrwać każdą sytuację.

 Kochani, Bóg szuka ludzi, którzy mu całkiem ufają. Pan zbawił nas nie po to, byśmy mogli pławić się bez końca w jego dobroci, miłosierdziu i chwale. Wybierając nas, miał cel, który przekracza błogosławieństwa, społeczność i objawienie. Prawda jest taka, że Bóg nadal wyciąga rękę do zgubionej ludzkości, szukając ludzi wierzących, z których może kształtować największe narzędzia ewangelizacyjne.

W Kazaniu na Górze (Łk 6:20-22) Jezus podaje listę cech lub działań, przez które człowiek będzie błogosławiony. Mówi o błogosławieństwie dla cichych, dla tych, którzy są ubodzy w duchu i tych, którzy czynią pokój. Ta lista stała się znana jako „błogosławieństwa”. Jednak te błogosławieństwa nie obejmują, „Błogosławieni są niszczący, gdyż nie będą paraliżowani.”