W dniu Pięćdziesiątnicy Piotr głosił, „Pokutujcie i niech się każdy z was da ochrzcić w imieniu Jezusa Chrystusa” (Dz.Ap. 2:38). „Odrzućcie wasze stare sposoby życia i własne starania, by być świętymi o własnych siłach. Odrzućcie fasadę bycia chrześcijanami, a przyobleczcie się w Chrystusa i otrzymacie dar Ducha Świętego, gdyż obietnica jest dla was!”

„Wtedy Jezus został zaprowadzony przez Ducha na pustynię, aby był kuszony przez diabła” (Mateusza 4:1). Co za niesamowity werset. Mateusz odważnie stwierdza, że Duch Boży prowadził Chrystusa do doświadczenia na pustyni, gdzie będzie poddany wielkim pokusom. Jeszcze bardziej zdumiewające jest, że ten werset następuje bezpośrednio po scenie wielkiej chwały,  kiedy Jezus został ochrzczone w rzece Jordan. Kiedy wyszedł z wody, otworzyło się niebo i Duch Boży zstąpił jako gołębica i spoczął na Jego ramieniu.

Przez całą Biblię ludzie Boży są napominani, żeby się modlić zawsze – w chwilach dobrych i złych. Bez względu na naszą sytuację czy warunki, mamy się modlić bez ustanku. „Radujcie się zawsze, módlcie się bez ustanku, we wszystkim dziękujcie; bo taka jest wola Boża dla was w Chrystusie Jezusie” (1 Tesal. 5:16-18).

Kiedy Jezus wypowiedział Swoje Kazanie na Górze, Jego słuchacze siedzieli w zadziwieniu, mówi Pismo: „Zdumiewały się tłumy nad nauką jego. Albowiem uczył je jako moc mający, a nie jak ich uczeni w Piśmie” (Mat. 7:28-29). Greckie słowo moc w tym wersecie oznacza „po mistrzowsku, moc, jako ten, który sprawuje kontrolę.” Słuchacze Jezusa mówili w sumie, „Ten człowiek mówi tak, jakby wiedział o czym mówi.”

Ze wszystkich grzechów, jakie możemy popełnić, zwątpienie jest jednym z najbardziej znienawidzonych przez Boga. Według zarówno Starego jak i Nowego Testamentu, nasze wątpienie zasmuca Pana. Najlepszy przykład tego widzimy w starożytnym Izraelu, kiedy Bóg wybawił swój lud z ręki Faraona.

„Zgrzeszyliśmy jak ojcowie nasi, zawiniliśmy, postąpiliśmy bezbożnie.  Ojcowie nasi nie zważali na cuda twoje w Egipcie, Nie pamiętali wielkiej łaski twojej i buntowali się nad morzem -  Morzem Czerwonym.” (Psalm 106:6-7).

W naszym pragnieniu Bożej przychylności nie możemy zapominać, że szatan ustawicznie stara się nas okradać. Właściwie wróg naszej duszy atakuje najbardziej zacięcie kiedy przeżywamy doświadczenia. Ale Biblia mówi nam wiele razy, że Bóg przywraca to, co szatan kradnie – i nie tylko to, ale On to pomnaża.

Czy znacie ojca, który już nie rozmawia ze swoim synem? Może kiedyś byli bliscy, ale szorstkie słowa zostały wypowiedziane podczas sprzeczki i od tego czasu nie rozmawiają ze sobą. Albo może znacie małżonków, którzy rzadko ze sobą rozmawiają i nie cieszą się przebywaniem z sobą. Te osoby mają relacje, ale nie mają społeczności między sobą.

Przeżycia nawrócenia są często emocjonalne, ponieważ są nowe i bardzo szczególne. Jak cudownie jest być wolnym od grzechu i niewoli i zacząć całkiem nowe życie w Chrystusie.

Nasze pierwsze wzrastanie duchowe jest jak dziecko uczące się chodzić. Ekscytujące są pierwsze kroki dziecka i towarzyszy temu wiele zachęt i pochwał. Jednak wkrótce, kiedy zacznie już chodzić, nie jest już w centrum uwagi, a kiedy zacznie wyrywać kwiaty i robić bałagan w domu, jest dyscyplinowane, chociaż delikatnie i nie jest to już tak ekscytujące.

Chrześcijanie, którzy zaniedbują modlitwę, nie zdają sobie sprawy, w jakim są niebezpieczeństwie. Możesz się sprzeczać, „No i co, jeżeli niektórzy chrześcijanie nie modlą się? Oni dalej są wierzący - mają przebaczenie i idą do nieba.”

Nasz niebiański Ojciec wie, że żyjemy w trudnym wieku, z wieloma wyzwaniami wymagającymi od nas czasu i energii, a chrześcijanie są tym tak samo zajęci, jak wszyscy inni. Ja jednak nie wierzę, że Bóg lekko traktuje naszą odmowę przychodzenia do niego, bo to kosztowało go śmierć jego jedynego Syna.

Kiedy Jezus chodził po ziemi, był dostępny dla wszystkich. Nauczał w synagogach, na wzgórzach, na łodzi, uzdrawiając chorych i czyniąc cuda. Podnosił głos na ucztach, wołając, „Ja jestem wodą żywą! Przyjdźcie do mnie, a ja zaspokoję waszą pragnącą duszę.” Każdy mógł przybliżyć się do niego i być zadowolony. Ale zaproszenie Pana było zazwyczaj ignorowane.