„Szukałem wśród nich męża, który by potrafił wznieść mur i przed moim obliczem stanąć w wyłomie, wstawiając się za krajem” (Ezechiel 22:30).
Bóg mówi, że szuka kogoś, kto jest gotowy, aby, ”stanąć w wyłomie,” tym szerokim, pustym miejscu, gdzie czegoś brakuje. Ewangelizacja, uwielbianie, nauczanie, kazania, dobre uczynki, szkółka niedzielna i służba młodzieżowa są wszystkie obsadzone, ale tym wyłomem w twoim kościele może być modlitwa.
Kiedy szatan przyszedł do Ogrodu Eden, przyszedł z nienawiścią do Boga, którą manifestował za każdym razem, kiedy próbował doprowadzić do ruiny to, co było najbliżej serca Pana: rodzaj ludzki. Diabeł doprowadził do zasiania myśli w ludzkim sercu, która doprowadzi człowieka do własnej destrukcji – pomysł, że my sami możemy stać się jak Bóg.
Kiedy Jezus był w drodze do Galilei, przybył do studni Jakuba w Samarii, gdzie zatrzymał się, by odpocząć w podróży. Kiedy jego uczniowie poszli kupić żywność, kobieta Samarytańska przyszła do studni, by naczerpać wody i Jezus przekazał jej proste życzenie: Daj Mi pić” (Jan 4:7).
Słowa Chrystusa do tej kobiety stały się początkiem długiej rozmowy i podczas niej ona była zdumiona tym, co jej powiedział. Wreszcie powiedziała, „Wiem, że przyjdzie Mesjasz (to znaczy Chrystus); gdy On przyjdzie, wszystko nam oznajmi. Rzekł jej Jezus: Ja, który mówię z tobą, jestem nim” (Jan 4:25-26).
Każdy chrześcijanin wie, że Bóg nie mieszka w świątyniach zbudowanych rękami ludzkimi. Zamiast tego nasz Pan postanowił zamieszkać w ludzkich naczyniach - to znaczy w sercach i ciałach jego ludu. Każdy wierzący może mówić z pewnością, „Bóg mieszka we mnie.” Oczywiście Pan jest wszędzie, ale według jego Słowa, oczyszczone krwią serce jest jego stałym mieszkaniem.
Gdzie wśród tego chaosu jest kościół? Jest pełen aktywności religijnej, ale to głównie cielesność. To jest tragiczne, ponieważ Pan zawsze miał ratunek dla świata w chaosie. Wypróbowany w czasie ratunek używany przez pokolenia, by wzbudzać martwy, odstępczy kościół, jest taki: Bóg wzbudza wybranych mężczyzn i kobiety.
„Jonasza doszło słowo Pana... tej treści: Wstań, idź do Niniwy, tego wielkiego miasta, i mów głośno przeciwko niej, gdyż jej nieprawość doszła do mnie. Lecz Jonasz wstał, aby uciec sprzed oblicza Pana do Tarszyszu” (Jonasz 1:1-3)
Dzisiaj wielu pastorów definiuje Bożą dobroć, jako majątek, pozycję i zdobywanie - lepsze domy, samochody i praca, szczęśliwsze rodziny i wzrastające dochody. Ja wierzę, że Bóg okazuje dobroć swoim ludziom również w ten sposób, ale chybiamy celu, kiedy żyjemy dla czegoś innego, niż jego ostateczna dobroć.
Co możemy zrobić, by cieszyć się przychylnością Bożą dzisiaj? Czy jest jakiś sekret, a jeżeli jest, to co to jest? Na szczęście mamy w tym jasne biblijne wskazówki, które nas prowadzą. Pierwsza oczywista instrukcja od Pana jest taka, że mamy prosić w modlitwie o wylanie jego przychylności. Pamiętacie co wyróżniało Jaabeza w jego generacji: „A Jaabes wołał do Boga Izraela tymi słowy: Obyś mi prawdziwie błogosławił” (1 Kron 4:10).
Poddanie się. W dosłownym znaczeniu, poddanie się oznacza zrezygnowanie z czegoś na rzecz innej osoby. Oznacza również wyrzeczenie się czegoś, co zostało ci przyznane – tego co posiadasz, mocy, celów, nawet swojego życia.
Chrześcijanie dużo słyszą o życiu w poddaniu się, ale co to naprawdę znaczy? Życie w poddaniu jest aktem oddania Jezusowi życia, które On ci dał. Jest to całkowite przekazanie twojego życia do Jego rąk, żeby zrobił z tobą co chce.
Jezus prowadził życie na tej ziemi całkowicie polegając na niebiańskim Ojcu. Nasz Zbawiciel nic nie robił ani nic nie mówił zanim najpierw nie skonsultował tego ze Swoim Ojcem w chwale. I nie dokonywał żadnych cudów oprócz tych, które Ojciec Mu polecił dokonać. Powiedział: „ Nic nie czynię sam z siebie, lecz tak mówię, jak mnie mój Ojciec nauczył. . . nie pozostawił Mnie samego, bo Ja czynię zawsze to, co Jemu się podoba” (Jana 8:28-29).