Czy znasz chrześcijan, którzy zawsze narzekają, że czują sie niegodni? Oni ciągle poniżają siebie i porównują się z innymi, których podziwiają, „Ja taki nie jestem. Nie ma dla mnie nadziei.”

Może pamiętacie historię ze Starego Testamentu, jak szpiedzy izraelscy byli wysłani do Ziemi Obiecanej. Oni wrócili, mówiąc, „Tak, to jest ziemia płynąca mlekiem i miodem, ale jest też tam pełno olbrzymów i obwarowanych miast. Nie jesteśmy w stanie ich pokonać. W porównaniu z nimi, jesteśmy jak koniki polne” (patrz 4 Mojż. 13).

„Bądźcie trzeźwi, czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, chodzi wokoło jak lew ryczący, szukając kogo by pochłonąć” (1 Piotra 5:8).

Biblia mówi nam bardzo wyraźnie, że w czasach ostatecznych Kościół Jezusa Chrystusa stawia czoła wściekłości rozgniewanego diabła. Szatan wie, że jego czas jest krótki i jest zdecydowany pochłonąć lud Boży (patrz Objaw. 12:12). Gdzie diabeł kieruje swój gniew? Kieruje na atakowanie rodzin po całym świecie, a jego cel jest prosty; doprowadzić do ruiny i zniszczenia możliwie każdego domu i rodziny.

„Usta nasze otwarły się przed wami, Koryntianie, serce nasze szeroko się otwarło” ( 2 Kor 6:11). Paweł mówi do zboru, który wkracza w nowy sezon. Oni mają dobrą i wspaniałą historię, ale też przeżyli doświadczenia i trudności.

Wszyscy czytający to mają coś wspólnego ze wszystkimi innymi; nazywamy to ciałem - czyli to, co powoduje, że  nie dochodzimy do tego, co jest najlepsze od Boga. Kościół w Koryncie był pełen tego, co Paweł nazywa cielesnością - nieczystość seksualna, podziały wśród nich - ale Paweł zapewnia ich, że jego serce jest dla nich szeroko otwarte.

Jednym z ważnych sekretów uzyskiwania Bożego błogosławieństwa jest dawanie! Kiedy Mojżesz przekazywał swoje ostatnie polecenia i przemówienie pożegnalne dla Izraelitów, podał specjalne instrukcje dotyczące czegoś nazwanego „dziesięciną trzeciego roku.” Inaczej niż regularna dziesięcina, czy dziesięć procent dorocznej ofiary, ta dziesięcina trzeciego roku była zarezerwowana dla innego celu.

W pierwszych latach Kościoła miało miejsce wielkie prześladowanie. W tym strasznym okresie apostoł Jan został uwięziony i wysłany do Rzymu, zanim był wygnany na wyspę Patmos, żeby tam umarł. Patmos było małym, opuszczonym miejscem zamieszkanym przez tylko kilku innych więźniów, którzy byli tam zesłani.

Kiedy Jan wylądował na Patmos, był zagubiony, zapomniany i odizolowany. Później napisał: „Jestem wygnany na Patmos z powodu Słowa Bożego i świadectwa o Jezusie Chrystusie”  (zobacz Objawienie Jana 1:9).

Daniel zaświadczył, „Dotknęła mnie nagle ręka i podniosła mnie na moje kolana i na dłonie moich rąk” (Daniel 10:10). Słowo „dotknęła” tutaj znaczy gwałtownie ujęła. Daniel mówił, „Kiedy Bóg położył na mnie Swoją rękę, to spowodowało, że upadłem na twarz; Jego dotknięcie napełniło mnie pragnieniem, żeby Go szukać wszystkim co jest we mnie.”

Słyszeliście o modlitwie wiary, ale ja uważam, że jest też lustrzane odbicie tej modlitwy, która jest oparta na ciele – modlitwa niewiary. Taka modlitwa jest całkowicie nieakceptowalna dla Boga; właściwie Pismo mówi, że jest ona grzeszna w Jego oczach.

„Bo jeśli przebaczycie ludziom ich przewinienia, to i wam przebaczy wasz Ojciec niebieski.  Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom ich przewinień, to i wasz Ojciec nie przebaczy wam waszych przewinień” (Mat. 6:165-16). Jezus przebaczył nam w swojej dobroci i miłosierdziu i mówi, że tak samo my mamy być miłosierni i kochający w stosunku do naszych braci i sióstr.

Serce Boga było bardzo zadowolone kiedy Mojżesz powiedział Mu: „Pokaż mi Twoją chwałę” (2 Mojż. 33:18). Każdy ziemski ojciec zna ustawiczne błaganie dzieci proszące o rzeczy, ale nic tak nie rozgrzewa serca rodzica jak usłyszenie kiedy dziecko mówi. „kocham cię!”

„Zaufaj Panu z całego swojego serca i nie polegaj na własnym rozumie! Pamiętaj o Nim na wszystkich swoich drogach” (Przyp. Sal. 3:5-6).

Kiedy przeżywasz kryzys życia – ufasz Bogu odnośnie twoich finansów, twojego małżeństwa, twoich zbuntowanych dzieci, twojego zdrowia – to ważne jest, żebyś wrócił do Słowa Bożego i powiedział, „Panie, czy pomożesz mi nie polegać na moim własnym zrozumieniu? Pomożesz mi, żebym nie próbował wymyślać własnej drogi wyjścia z mojego dylematu o własnych siłach? Pomożesz mi zaufać Tobie całym sercem?” Kiedy się będziesz modlił w ten sposób i pozwolisz