Miłosierdzie Boże ma zdumiewającą siłę uwalniania. Jego miłosierdzie zerwało więzy uzależnień, przenosząc wielu z królestwa szatana do Królestwa Chrystusa.

Był czas, kiedy miliony na całym świecie narkotyzowały się i szatan myślał, że zwyciężył. Rzeczywiście po świecie rozeszła się wieść, że kiedy diabeł już cię omota, jesteś bez nadziei na zawsze.

Jednak w każdym pokoleniu Bóg posyła Swojego Ducha Świętego na drogi i opłotki.

Często, kiedy Bóg mówi do chrześcijan, że ma dla nich wspaniałe plany, oni odpowiadają, „Panie, ja nie wiem czy tak będzie.” A kiedy szatan przychodzi do nich i mówi, „Zniszczę cię,” myślą „No, to może być prawda.”

KOMU WIERZYSZ?

Wierzymy w kłamstwa wroga prawie bardziej, niż w prawdy Boże. Musimy dotrzeć do miejsca, gdzie powiemy, „Nie, to Bóg ma powołanie dla mojego życia i wyższe miejsce. Stanę twardo i niewzruszenie – z łaski Bożej. Przez Jego moc, która potężnie działa we mnie, jak mówi Paweł” (patrz Kol. 1:29).

Jezus zdecydował, żeby być dzieckiem doliny. Zanim przyszedł na ziemię, żył w większej chwale niż moglibyśmy sobie wyobrazić. Syn Króla wszechświata. Siedział po prawicy Boga. On jest Bogiem. Ale zdecydował zejść z tronu i przyjść na świat doliny. Zdecydował żyć wśród beznadziejnego i zgubionego stworzenia. Uniżył samego Siebie, zaparł się Siebie, dla nas. I poszedł na krzyż w pohańbieniu, żeby utworzyć most pomiędzy doliną i szczytem góry.

Wyobrażam sobie gorliwego Faryzeusza Saula na początku tego szczególnego dnia, kiedy zaświeciło mu  miłosierdzie. Prosił o audiencję u najwyższego kapłana:

„Ten młody człowiek, który prześladuje naśladowców Jezusa prosi o pozwolenie, żeby zanieść swoją krucjatę do Damaszku. Przysięga, że ich wszystkich wsadzi do więzienia. On właściwie myśli, że uda mu się zgasić ten 'ogień Jezusa.'”

Pierwszą ceną miłosierdzia dla Jezusa była Jego niebiańska pozycja. Miłosierdzie spowodowało to, że przyszedł na ziemię, żeby przyjąć ludzkie ciało i wreszcie, miłosierdzie, które zaoferował dla świata kosztowało Go Jego życie. Ale przykład miłosierdzia Jezusa jest modelem dla wszystkich, którzy chcą iść za Nim. On mówi nam właściwie, „Niech Moje życie pokaże wam koszt miłosierdzia – całkowite odrzucenie przez ten świat.

Apostoł Paweł zapłacił taką samą cenę praktycznego życia Bożym miłosierdziem, jaką zapłacił Jezus na ziemi i o którym nas ostrzegał:

Nawet w twoich grzesznych więzach wołanie twojego serca docierało do Jezusa i Jego wielkie miłosierdzie ciebie znalazło. On otworzył twoje oczy, zmienił cię i napełnił Swoim Duchem Świętym. Potem uczynił cię naczyniem zaszczytnym, do głoszenia Jego ewangelii.

,,Ale miłujcie nieprzyjaciół waszych i dobrze czyńcie, i pożyczajcie, nie spodziewając się zwrotu, a będzie obfita nagroda wasza, i synami Najwyższego będziecie, gdyż On dobrotliwy jest i dla niewdzięcznych, i dla złych. Bądźcie miłosierni, jak miłosierny jest Ojciec wasz'” (Łukasza 6:35-36, moje podkreślenie).

Pismo mówi, że aniołowie spoglądają w dół na nas i dziwią się z powodu daru jaki nam został dany. Pomyśl o tym: co innego jest zaoferowanie fizycznego uzdrowienia komuś, a zupełnie coś innego zaoferować obfite życie na tym świecie i zbawienie na całą wieczność. Jezus daje nam wszystkie bogactwa nieba, aby przekazać Dobrą Nowinę w prawdzie i mocy:

„O cokolwiek będziecie prosić w Moim imieniu, to uczynię, aby Ojciec był uwielbiony w Synu. Jeśli o coś będziecie prosić w Moim imieniu, spełnię to”  (Jana 14:13-14).

Jak już wiemy, kościół chrześcijański narodził się, kiedy został zesłany Duch Święty. W następnych godzinach tysiące ludzi nawróciło się, a nowi wierzący zostali włączeni w natchniony rytm życia zborowego. „I trwali w nauce apostolskiej i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach” (Dz.Ap. 2:42).

Na początku chrześcijańska nauka była przekazywana ustnie, bo nie było jeszcze zapisanego Nowego Testamentu. Apostołowie przekazywali ewangelię i nauki, które słyszeli od Jezusa. To było to Słowo Boże, „w którym trwali”.

Jezus w Getsemane modlił się „modlitwą przełomu”.

Ja myślę o tej modlitwie przełomu Chrystusa, jako o „modlitwie ostatecznej.” Przez ostateczne  mam na myśli koniec pewnej serii. W tym punkcie wszystko już było wypróbowane, a to była ostateczna, finalna modlitwa, która przenosiła góry i wstrząsała piekłem. Było po prostu tak: „Wszakże nie jako Ja chcę, ale jako Ty. (Mt 26:39. podkreślenie moje).