Job vra, “Wat is die mens, dat U hom so hoog stel en dat U op hom ag gee? En dat U hom elke môre soek, elke oomblik hom op die proef stel?” (Job 7:17-18, my beklemtoning).

Hebreërs 12:1 sê vir ons dat die wêreld omring is deur ‘n wolk van getuies wat saam met Christus in die hemel is. Waarvan getuig hierdie wolk – en vir wie is hulle getuienis bedoel? Hulle praat met ons geslag, deur hulle lewens en hulle woorde soos opgeteken in die Skrif. Ek glo hulle sal drie dinge vir ons sê:

God doen ‘n nuwe ding in sy kerk vandag. Hierdie groot werk van die Gees kan nie gevind word op net een plek nie. Dit gebeur wêreldwyd, maar jy hoef nie ver te reis om dit te beleef nie. Trouens, God se “nuwe ding” kan so naby soos ‘n nabygeleë kerk wees.

Wanneer ons ons leefstyle beskou as Jesus volgelinge, moet dit inpas by die Nuwe Testament model. Christus het sy twaalf dissipels uitgestuur om die goeie nuus te verkondig, die siekes te genees, en gewillig werktuie te wees om sy koninkryk op aarde te vestig (sien Markus 16:15-18). Later, het Hy sewentig dissipels met dieselfde opdragte uitgestuur (sien Lukas 10:1-16). Hy het aan al hierdie groepe gesê, “Alles wat Ek julle geleer het – die evangelie te verkondig, die siekes te genees en my koninkryk te laat kom – moet julle in my Naam doen.

Ons moet onderskei tussen alleenheid, eensaamheid en afsondering. Alleenheid is ‘n toestand van fisiek afgeskei te wees van ander mense. Soms is familie, vriende en ander mense uit ons teenwoordigheid uit, maar net omdat ons alleen is, beteken nie noodwendig ons is eensaam nie. Ons aanvaar bloot hierdie tye en besef dat die lewe nie altyd vol mense kan wees nie.

“Maar die dag van die Here sal kom soos ‘n dief in die nag” (2 Petrus 3:10). God gebruik getroue dienaars – soms diegene op nasionale kansels en op ander tye nederige, onbekende, verborge wagte – om sy boodskap van waarskuwing te bring. Slegs diegene wat nie verlief is op hierdie wêreld en smag na die koms van die Here, sal in hulle harte met hierdie boodskap saamstem.

Vrymoedigheid in gebed spruit uit die kennis van iets genaamd ‘n “bindende presedent.” As jy hierdie waarheid kan begryp, sal dit die manier waarop jy bid vir altyd verander. ‘n Presedent is ‘n “vorige saak” wat dien as ‘n voorbeeld vir daaropvolgende sake. En ‘n “bindende presedent” is ‘n wettige besluit wat in die verlede gemaak is en ‘n gesaghebbende beslissing word vir soortgelyke sake in die toekoms. Vir regters beteken dit dat hulle moet bly by ‘n besluit wat reeds gemaak is.

Jy mag moontlik tans ‘n goeie tydperk van voorspoed beleef – geen ernstige spanning, ontmoedigende toetse of ernstige pyn nie. Ek is dankbaar vir die Here dat Hy sulke tydperke in die lewens van sy kinders gee. Maar ons weet uit die Skrif dat storms en groot beproewings uiteindelik kom na almal wat waarlik alles vir Christus gegee het. “Menigvuldig is die teëspoede van die regverdige, maar uit dié almal red die HERE hom” (Psalm 34:20).

“Laat ons dan met vrymoedigheid na die troon van die genade gaan, sodat ons barmhartigheid kan verkry en genade vind om op die regte tyd gehelp te word” (Hebreërs 4:16). “In wie ons die vrymoedigheid en die toegang het met vertroue deur die geloof in Hom” (Efésiërs 3:12).

“Is dít nie die vas wat Ek verkies nie: dat julle losmaak die bande van goddeloosheid, dat julle afhaal die stroppe van die juk en vry laat weggaan die verdruktes en elke juk stukkend breek?” (Jesaja 58:6). God sê dat die vas wat Hy verkies, in ons eie harte begin. Ons moet onsself posisioneer om iets bonatuurliks van God te ontvang – vryheid van onderdrukking en slawerny van allerhande dinge.

“En Petrus sê vir hulle: Bekeer julle, en laat elkeen van julle gedoop word in die Naam van Jesus Christus tot vergewing van sondes, en julle sal die gawe van die Heilige Gees ontvang. Want die belofte kom julle toe en julle kinders en almal wat daar ver is, die wat die Here onse God na Hom sal roep” (Handelinge 2:38-39).