Baie Christene bid slegs uit ‘n gevoel van verpligting; ander bid slegs wanneer tragedie toeslaan of ‘n krisis hulle tref. Maar ons moet die fundamentele waarheid verstaan dat gebed nie net vir ons eie welsyn of verligting is nie, maar vir die vreugde van die Here.

Die hart van die ware boodskap van genade is nie ‘n verdraaide evangelie nie, maar een wat heiligheid leer!

“Want die reddende genade van God het aan alle mense verskyn en leer ons om die goddeloosheid en wêreldse begeerlikhede te verloën, ingetoë en regverdig en vroom in die teenwoordige wêreld te lewe, terwyl ons die salige hoop en die verskyning van die heerlikheid verwag van die grote God en ons Verlosser, Jesus Christus” (Titus 2:11-13).

“Want Hy het Hom wat geen sonde geken het nie, sonde vir ons gemaak, sodat ons kon word geregtigheid van God in Hom” (2 Korinthiërs 5:21).

Ek glo dat regverdigmaking (of vryspraak) deur geloof die fundamentele waarheid van Christendom is. Jy kan nie ware rus en vrede ken, totdat jy oortuig is dat jy nooit geregverdig kan word in God se oë deur jou eie werke nie.

Toe Josua aangestel is as leier van die Israelitiese nasie, het God hom baie moed ingepraat. “Ek self gee jou die opdrag. Wees sterk, wees vasberade. Moenie skrik nie, moenie bang wees nie, want Ek, die Here jou God, is by jou oral waar jy gaan.” (Josua 1:9).

God sê vir Josua, “Wees vol moed en moenie bang wees nie. Wees sterk want Ek sal jou lei na iets groots.” Noudat Josua gereed was om leierskap op te neem in God se groot plan, sou dinge begin gebeur wat nog nooit voorheen gebeur het nie. Maar Josua moes opstaan en in die beloftes van God betree.

Soms gee God ‘n boodskap van leiding – ‘n rigting waarin ons moet beweeg. Daardie soort leiding word slegs gehoor deur ‘n oor wat luister of ‘n hart wat hoor.

Dawid was ‘n man van groot geloof en het ontwikkel in ‘n goddelike, wyse, geliefde koning. “En Dawid was voorspoedig in al sy weë, want die HERE was met hom” (1 Samuel 18:14). Hy was ‘n man van baie gebed, het die Here geprys soos min mense al ooit het en die hart van God geseën met sy liedere. Niemand kon meer intiem gewees het met die Here as Dawid nie.

Abraham is bekend aan die kerk as ‘n man van geloof. Trouens, die Bybel hou hom aan ons voor as ‘n voorbeeld van geloof: “Net soos Abraham in God geglo het, en dit is hom tot geregtigheid gereken” (Galásiërs 3:6).

Ons ken Daniël as die dapper, begaafde jongman wat Nebudadnésar, koning van Babel, lojaal gedien het en sy drome uitgelê het. Maar sy grootste heldedade het gekom omdat hy ‘n regverdige man van gebed was.

Daniël het so ‘n toegewyde, heilige lewe geleef, dat ‘n mens nie van hom sou verwag om berou te hê voor die Here nie. Maar sy hart was baie sensitief vir sonde en hy het homself vereenselwig met die verskriklike sondes van die volk Israel. Let op die gebruik van die meervoudige selfstandige naamwoord, ons, in sy gebed.

Ek glo berou is net soveel vir gelowiges bedoel as vir sondaars; Christene wat ‘n berouvolle gesindheid oor sonde handhaaf, trek God se spesiale aandag. As ons voor die Here wandel met ‘n berouvolle hart, sal ons oorval word met ontsaglike seëninge.

‘n Opmerkingswaardige eienskap van ‘n berouvolle hart, is ‘n gewilligheid om blaam te aanvaar vir oortredings, om te sê, “Here, ék is die een wat gesondig het.”

Maak nie saak hoe duister jou omstandighede of hoe “onbekend” jou identiteit is nie, wanneer God kies om homself aan jou te openbaar, het hy geen probleem om jou te vind nie. Kom ons beskou die moeder van Simson ... die sterkste man wat ooit geleef het.