Waarom het God gewag tot Abraham en Sara oud was om vir hulle ‘n seun te gee? Waarom het Hy gewag totdat die situasie menslik onmoontlik geword het en slegs absolute geloof in Hom die belofte kon vervul? Dit was omdat hierdie nageslag heeltemal in geloof gebore moes word.
“[God] wat ons verlos het uit so ‘n groot doodsgevaar en nog verlos; op wie ons hoop dat Hy ook nog sal verlos” (2 Korinthiërs 1:10).
Paulus praat hier van God se verlossende krag – in die verlede, hede en toekoms! Hy sê in wese, “God het ons in die verlede verlos, Hy sal ons nou verlos, en Hy sal ons verlos uit elke toekomstige probleem en beproewing. Ons hoef niks te vrees wat oor ons pad kom nie, want ons weet God sal ons verlos!”
“Geen versoeking het julle aangegryp behalwe ‘n menslike nie; maar God is getrou, wat nie sal toelaat dat julle bo julle kragte versoek word nie; maar Hy sal saam met die versoeking ook die uitkoms gee, sodat julle dit sal kan verdra” (1 Korinthiërs 10:13).
Die meeste van ons weet dat Christus die volmaakte model van liefde is. Ons ken die boodskap in 1 Korinthiërs 13 oor die voortreflikheid van liefde en ons weet dat God liefde is. Maar dan probeer ons dwaaslik in ons eie krag méér liefhê. Ons maak goedbedoelde, doelbewuste pogings om selfsugtige gewoontes en ons natuurlike afkeur vir knorrige, onaangename mense te oorwin. Maar as ons onvriendelik optree en mislukking beleef, gaan ons bloot terug na die tekenbord, oortuig dat as ons net harder probeer, of meer Skrifte lees, ons op een of ander manier beter sal word met ander liefhê.
‘n Noodsaaklike skakel ontbreek in baie van ons se lewens, wat dikwels die rede is waarom ons nie antwoorde op ons gebede verkry nie. Geliefde, daardie verlore skakel is geloof. “En sonder geloof is dit onmoontlik om God te behaag; want hy wat tot God gaan, moet glo dat Hy is en ‘n beloner is van die wat Hom soek” (Hebreërs 11:6).
Ons liggame is die tempel van die Heilige Gees en vanuit hierdie heiligdom in ons hart, asem Hy Sy invloed uit oor al ons emosies – bearbei, pleit, bemoedig, vertroos, oortuig van sonde, lei, leer, vermaan en openbaar die werklikheid van Christus. Wat ‘n wonderlike gawe!
Ongelukkig, verwaarloos talle egter hierdie wonderlike gawe binne-in ons. En sommige ignoreer God se Gees heeltemal en gaan voort met hulle daaglikse sake asof Hy nie in hulle woon nie.
DAWID het dapper verklaar, “God ...is die verlossing van my aangesig” (Psalm 42:11). Wanneer ons van aangesig praat, verwys ons na ‘n gesigsuitdrukking, selfs liggaamstaal en stemtoon. Dawid sê iets baie belangriks hier. Jou gesig is soos ‘n advertensiebord wat adverteer wat in jou hart aangaan – al jou blydskap of onrus word daar weerspieël.
Wanneer jou gedagtes belas is met die sorge die lewe, mag jy ‘n geneigdheid hê om te frons of selfs met hangskouers rond te loop. Op jou beste, mag jy besig lyk, met ‘n fronsende wenkbroue en ‘n hartseer voorkoms.
Soos God se kinders voortgaan met hulle daaglikse roetines en vorder in hulle wandel met Jesus, kan hulle skielik getref word deur ‘n storm, golwe van moeilikheid wat van alle kante af op hulle neerstort. In Psalm 107:23-26 lees ons van “die wat na die see toe afdaal in skepe” en heen en weer geskud word deur stormagtige winde. Die matrose in hierdie verhaal was so bang dat hulle amper beswyk het (vers 26).
In vandag se kultuur is talle Christene verward oor die konsep van wen. Maar heel dikwels weet ons nie eens hoe om te omskryf hoe ‘n wen lyk nie. Herders dink dat om ‘n wenkerk te hê, moet hulle ‘n groter gebou, ‘n verhoogde begroting, ‘n effektiewe aanbiddingspan en ‘n wonderlike kinderbediening hê. Besigheidsmense dink dat om meer werknemers te hê, verhoogde wins te geniet, en aansien te bereik in hulle veld, neerkom op wen. Al hierdie dinge is natuurlik goed, en op ‘n manier, is dit ‘n wen.
Soos ek deur die land toer, praat en evangeliseer, vertel ek dikwels stories wat God se werk in ons bediening illustreer. Stories van verharde kriminele en bendeleiers wat na ons veldtogte kom met die bedoeling om moeilikheid te veroorsaak, maar in plaas daarvan, deur die Heilige Gees oortuig word van sonde en God om vergifnis vra. Ander kere, vertel ek getuienisse van bonatuurlike genesings – beide fisiek en geestelik – wat plaasvind.