NOGTANS SAL EK GOD VERTROU
Die skrywer van Hebreërs sê vir ons, “Want ons het nie ‘n Hoëpriester wat nie met ons swakhede medelye kan hê nie, maar een wat in alles opsigte versoek is net soos ons, maar sonder sonde” (Hebreërs 4:14-15).
Die skrywer van Hebreërs sê vir ons, “Want ons het nie ‘n Hoëpriester wat nie met ons swakhede medelye kan hê nie, maar een wat in alles opsigte versoek is net soos ons, maar sonder sonde” (Hebreërs 4:14-15).
Sommige Christene is altyd in 'n krisis en dit lyk of hulle jou alles wil vertel van die probleme wat hulle beleef. Hulle voel ‘n behoefte om hulle probleme aan ander te beskryf, maar dit lyk of hulle huiwerig is om dit na Jesus toe neem, asof Hy niks het om hulle te bied nie.
Ons is almal skepsels van gewoonte. Gewoonlik staan ons op dieselfde tyd op, eet dieselfde ontbyt, ry dieselfde pad na ons werkplek toe en luister na dieselfde radio stasie tydens ons rit. Ons beleef eindelose herhalings in ons daaglikse roetines. Dit is hoe die lewe is. Terwyl dit soms nie so lyk nie, is daar ware volwassenheid en groei daarin om getrou en verantwoordelik te wees, dag vir dag, week vir week, jaar vir jaar.
Soms word ek wakker in die middel van die nag met ‘n angs sonder spesifieke oorsaak. Die “aanklaer van ons broeders” fluister, “Jy is ‘n niksnut; jy is nutteloos, ‘n las vir ander. Kyk na jou geskiedenis, hoeveel keer jy verkeerd gedoen het.” Satan is lief daarvoor om Christene te teister, maar toe Jesus gekom het, het Hy verklaar, “Dit stop nou onmiddellik!” Toe het Hy ‘n wonderlike versekering bygevoeg: “Moenie dink dat Ek hulle by die Vader sal beskuldig nie” (Johannes 5:45).
Wanner baba’s gebore word, kyk die hospitaalpersoneel dadelik vir sekere noodsaaklike tekens van lewe. Goeie asemhaling, ‘n harde skreeu, genoegsame gewig is alles aanwysers van ‘n pasgeborene se sterk fisieke gesondheid. Net so, kan geestelik noodsaaklike tekens van lewe vir ons sê hoe gesond ons is. En die heel belangrikste teken van lewe is liefde.
Baie Christene meet hulle geestelike groei aan hoe hulle voel en hulle is oortuig dat hulle nie geestelik groei nie. Hulle woon gereeld kerk by, hoor God se woord verkondig word, lees hulle Bybels en bid ywerig. Maar hulle voel dat hulle nie veel vordering maak nie. Een gelowige het vir my gesê, “ Ek het gewoonlik maklik voor die Here geween, maar nou is ek nie meer so teergevoelig nie. Ek groei eenvoudig net nie.”
Die apostel Paulus het die Thessalonisence verseker dat hulle geleer het hoe om welvallig voor die Here te wandel. “Soos julle van ons geleer het hoe julle moet wandel en God behaag” (1 Thessalonisence 4:1). Paulus het toe begin met die volgende vermaning: “Sodat julle nog oorvloediger mag wees” (dieselfde vers).
God se geheim tot geestelike krag word gevind in Jesaja 30:15: “Want so sê die Here HERE, die Heilige van Israel: In terugkeer en rus lê julle heil, in stil wees en vertroue bestaan julle krag.”
Wanneer ons ‘n groot verlossing van God ontvang, dank ons Hom met ons hele hart. En dan maak ons hierdie opregte belofte, “Here, van nou af, ek sal nêrens heen gaan of enigiets doen, totdat ek raad by U gevra het nie. Ek sal oor alles bid.” Maar wanneer ‘n nuwe krisis opduik, dink ons ons kan staatmaak op ons ou planne en suksesse en op die ou end neem ons sake in ons eie hande.
Die Ou Testament bestaan uit ‘n reeks reëls, “As jy dit of dat doen, sal God vir jou lewe gee, maar as jy nie, sal jy God se seën misloop.” Natuurlik het die volk nooit aan God se standaard voldoen nie, omdat sy wet heilig was en die gevolg was dat hulle lewens geteister was met skuld en wanhoop. Toe God vir ons sy Nuwe Testament gegee het, het Hy egter nie ‘n nuwe stelsel met ‘n nuwe stel reëls opgestel nie. In plaas daarvan, het Hy vir ons ‘n persoon gestuur.