Terwyl ek deur die Ou Testament lees, vind ek dat my geloof baie versterk word deur die voorbeeld wat Dawid gestel het. Ek staan verstom deur Dawid se vasbeslotenheid om ‘n woord van God te kry in moeilike tye.
Jesaja het uitgeroep, “Here, U is ons Vader en ons is almal U kinders! Openbaar Uself en raak ons weereens aan” (sien Jesaja 64:8-9).
Eeue later, is dieselfde roepstem gehoor onder ‘n ander oorblyfsel – die 120 gelowiges wat in ‘n gehuurde kamer in Jerusalem bymekaargekom het. Dit was ‘n tyd baie soos Jesaja s’n – ‘n tydperk van groot godsdienstige waarneming met menigtes wat van oral af na die tempel in Jerusalem gestroom het. Daar was groot vertoon en die sinagoges het met godsdienstige mense gewemel. Die mense het egter belangeloos bloot die rituele nagevolg.
In ‘n tyd wanneer groot oordele die nasies rondom hulle getref het, het Jesaja getuig dat hy ‘n dubbele deel van vrede gehad het.
Dieselfde wonderlike uitgangspunt wat Jesaja in moeilike tye gehad het, is vandag ook vir ons beskikbaar. Die belofte van rus is vir “almal wie se gedagtes op Hom gerig is” (sien Jesaja 26:3).
Hoewel Jesaja oorweldig was deur dit wat hy in sy wêreld sien gebeur het, openbaar die Skrif dat hy groot vrede geniet het. Daar was twee redes daarvoor:
Die apostel Paulus beskryf ons tye wanneer hy skryf, “Maar weet dit, dat daar in die laaste dae swaar tye sal kom... Maar goddelose mense en bedrieërs sal voortgaan van kwaad tot erger, hulle wat verlei en verlei word” (2 Timóthéus 3:1,13). Dink aan die groot verbandmaatskappye wat die armes, die ongeskooldes en werkloses verlei en mislei. Hierdie niksvermoedende mense was gelok om vir verbande te teken wat hulle nooit sou kon terugbetaal nie en toe betaaldag gekom het, was hulle sonder huise gelaat.
Ons is nie ons eie nie, maar Syne! Dit het begin toe ons ‘n nuwe skepsel geword het in Christus en nie meer vir onsself begin leef het nie. Ons getuienis het geword, “Ek was verlore, maar nou is ek gevind. Ek onderwerp my lewe voortdurend aan Hom.”
Wanneer jy besluit om saam met God te wandel, dan moet alles wat eens mag gehad het om jou terug te hou, jou laat gaan. Dis goeie nuus! “Toe sê Laban en Betuel vir hom: ‘Hierdie plan kom van die Here. Ons kan nie vir jou ja of nee sê nie. Hier is Rebekka voor jou. Neem haar en gaan terug, sodat sy die vrou van jou eienaar se seun kan word. Dit is wat die Here gesê het.’” (Genesis 24:50-51).
“En julle moet alles onthou wat julle God die Here met julle laat gebeur het toe julle 40 jaar in die woestyn was. … Hy het julle verneder en honger laat word en toe het Hy vir julle die manna gegee om te eet. Julle en julle voorvaders het voorheen nie manna geken nie. Die Here wou hê dat julle moet verstaan dat ’n mens nie net van brood kan lewe nie, ’n mens lewe van elke woord wat uit die mond van die Here kom” (Deuteronómium 8:2-3).
Ek herhaal hierdie woorde reg deur die dag: “Ek lewe deur elke woord wat uit die mond van God kom.”
Die pad na hoop is een van lyding, hartseer en pyn. Dit maak nie saak hoe vroom, liefdevol of goed jy is nie, as Christus in jou is, sal jy ‘n deelgenoot van Sy lyding word.
“Maar namate julle gemeenskap het met die lyde van Christus, moet julle bly wees” (1 Petrus 4:13, my beklemtoning). Petrus sê baie duidelik vir ons, “Wees bly in jou lyding.” En Paulus sê iets soortgelyk: “Roem in die hoop op die heerlikheid van God” (Romeine 5:2).
Paulus bevestig ons vryspraak met God deur Christus: “Want as ons, terwyl ons nog vyande was, met God versoen is deur die dood van sy Seun, veel meer sal ons deur sy lewe gered word nou dat ons versoen is. En nie alleen dit nie, maar ons roem ook in God deur onse Here Jesus Christus, deur wie ons nou die versoening gekry het” (Romans 5:10-11).
Hoewel ons harte ons veroordeel, sê Johannes vir ons, “As iemand gesondig het, ons het ‘n Voorspraak by die Vader, Jesus Christus die Regverdige” (1 Johannes 2:1). Laat my ‘n voorbeeld hiervan gee uit Jesus se eie lewe.
“En mag die God van die hoop julle vervul met alle blydskap en vrede deur die geloof, dat julle oorvloedig kan wees in die hoop deur die krag van die Heilige Gees” (Romeine 15:13, my beklemtoning).