Od momentu kiedy oddałem swoje serce Jezusowi, wiedziałem jak niewiele byłem w stanie wnieść do naszych relacji. Jest wielu ludzi bardziej utalentowanych niż ja, bardziej wymownych za kazalnicą, lepiej się prezentują, mają więcej wiedzy teologicznej. Są to ludzie z większymi darami, które mogą złożyć u stóp Jezusa. Ale ja przynoszę serce, które jest kompletnie i całkowicie oddane Jego dobroci! Jestem tak zakochany w Jezusie, że czasami wydaje mi się, że moja pierś rozsadzi moje ciało. Moje kości nie są wystarczająco wielkie, żeby objąć moją adorację.

Dawid powiada, „Zła się nie ulęknę” (PS 23:4). Wewnętrzny człowiek Dawida był niewzruszony, a jego serce było stałe, bez względu na to, co szatan rzucał na niego. Dlaczego? Bo całkowicie ufał Bożej wierności, że dotrzyma Swojego Słowa.

Kiedy uczniowie byli bezsilni wobec nieprzyjaciela, Jezus powiedział im, że władza nad szatanem przychodzi tylko przez modlitwę i post. Dlaczego tak jest? Uważam, że dlatego, iż Jezus chce czasu, by pracować w naszym wewnętrznym człowieku. Chce, by nasze serca były całkowicie nastawione na Niego. Nie możemy otrzymać żadnego duchowego autorytetu bez stałej społeczności z Nim.

Apostoł Piotr był człowiekiem z ciała i krwi tak, jak my wszyscy, ale miał duchowy autorytet nad diabłem. Powiedział do chromego człowieka przy bramie świątyni, „W imieniu Jezusa Chrystusa Nazareńskiego, chodź!” (Dz.Ap.3:6) i ten człowiek został uzdrowiony. Przywódcy religijni tamtych czasów zobaczyli tę moc w Piotrze i zapytali go, „Jaką mocą albo w czyim imieniu to uczyniliście?” (4:7).

Ja wierzę, że dzisiaj kościół jest w pełnym kryzysie z powodu braku duchowego autorytetu. Regularnie otrzymuję telefony od pastorów i rodziców, którzy panikują z powodu ich dzieci. Proszą, „Właśnie odkryłem, że moje dziecko jest narkomanem i nie wiem, co robić.”

Już w początkach służby reputacja Jezusa, że uzdrawia i czyni cuda, przyciągała tłumy. „Wstąpił tedy Jezus na górę i tam usiadł z uczniami swoimi. A Jezus podniósłszy oczy ujrzał, .. że mnóstwo ludu przychodzi doń” (J 6,3,5).

Wykładowcy Biblii oceniają ten tłum na 10.000 do 15.000 ludzi. Widok ogromnego tłumu musiał zachęcić uczniów. To potwierdzało, że idą za właściwym Człowiekiem i że jeszcze więcej wielkich rzeczy się wydarzy. Jezus również musiał się cieszyć, widząc ich radość, gdyż uczyli się oczekiwać od Niego wielkich rzeczy.

Kiedy chodzi o sprawy duchowe, ty i ja nie poznamy naszego potencjału od Boga, póki nie zrobimy pierwszego kroku i nie zaryzykujemy na pierwszej linii frontu walki. Nie zobaczymy, jaka moc i namaszczenie są możliwe, póki nie zwiążemy się z naszym Królem i nie wyjdziemy w Jego imieniu, by utrwalać Jego królestwo. Bezpieczne siedzenie w kręgu dyskusji biblijnych, nie wyzwoli Bożej mocy. On spotyka się z nami w chwili walki. Umacnia nas, kiedy mamy odepchnąć nieprzyjaciela.

Jednym z największych znaków dojrzałości człowieka wierzącego jest miłość do całego zgubionego rodzaju ludzkiego. Taki chrześcijanin okazuje miłość tak samo dla Żydów i Palestyńczyków, dla Bośniaków i Serbów, dla wszystkich.

Pewnym znakiem duchowego wzrostu jest to, że przynosisz każdy problem i kryzys natychmiast do Jezusa. Nauczyłeś się, że masz miejsce schronienia.

„ Nie troszczcie się o nic, ale we wszystkim w modlitwie i błaganiach z dziękczynieniem powierzcie prośby wasze Bogu” (Filipian 4:6).

Szatan podszedł wielu chrześcijan przekonując ich, że stracili coś w Panu. Faktem jest, że jest to straszny grzech, wątpić w Bożą miłość dla ciebie i niewłaściwie oceniać swoją pozycję w Chrystusie według swoich uczuć. Twoje codzienne życie z Jezusem nie ma nic wspólnego z twoją gorliwością, łzami czy intensywnością. To wszystko opiera się tylko na wierze.