"Enyi watu, mtumaini sikuzote, ifunueni mioyo yenu mbele zake; Mungu ndiye kimbilio letu" (Zaburi 62:8). Kama watoto wa Mungu, tunapaswa kujitoa wenyewe kwa huduma Yake katika kila kitu. Hii ni uhuru wa kweli! Kujitoa mwenyewe katika utunzaji wa Mungu ni tendo la imani. Inamaanisha kujiweka kabisa chini ya nguvu zake, hekima na huruma. Na inamaanisha kuongozwa kulingana na mapenzi yake. Mungu anaahidi kuwa anaajibika kabisa kwa ajili yetu - kulisha, kuvaa na kutukinga, na kulinda mioyo yetu kutoka kwa uovu wote.

Yesu aliwaagiza wanafunzi wake ndani ya mashua ambayo ilikuwa inaenda kugonga. Biblia inasema, "Yesu akawalazimisha wanafunzi wake kupanda mashua" (Mathayo 14:22) - ambayo ilikuwa inaenda ku kumbana na maji yenye mawimbi makali. Ilikuwa inaelekeya kutupwa kama ndege inayozama chini ya maji, na Yesu alikuwa alisha jua hayo yote kote kabla.

Wakristo wengi kwa furaha huwaambia wengine kuhusu upendo wa Yesu na nguvu zake kusamehe dhambi zao, na bado wanaona vigumu kukubali kikamilifu msamaha huo huo. Wanatenda dhambi na wanaonekana kutaka kulipa kwa kushindwa kwao. "Bwana," anapinga Mkristo, "Niliondoa uaminifu wa Roho Mtakatifu na kwenda mbele ya ukaidi na kutenda dhambi."

Bwana wetu ana tatizo karibu kutorishinda kwa kuwasiliana na wale wanaojifanya kumpenda. Tunaingia kupitia malango yake kwa shukrani na kuingia katika mahakama zake kwa sifa. Tunamsifu kwa vyombo, kwa wimbo, kwa mikono iliyoinuliwa, kwa machozi na kwa hozana kubwa - lakini bado kuna njia moja tu ya mawasiliano.

Tunakimbilia mbele yake katika chumba cha siri na ibada na maombi na kisha tunakimbilia tena nje. Ni mara ngapi amekuwa tayari na mwenye kuwa na wasiwasi ili afungue moyo wake na kisha kuzungumza, lakini angalia na tazama, hakuna mtu aliyekuwapo.

Tunapokubali utiwaji wa Roho Mtakatifu, tunatimiza agizo hili: "Amin, Amin nwambieni, yeye aniaminiye  mimi, kazi nizifanyazo mimi, yeye naye atazifanya, kwa kuwa mimi naenda kwa Baba" (Yohana 14:12). Dunia nzima inahitaji uponyaji wake, utakaso, nguvu za kuokoa, na kwamba hutokea tu kwa dhabihu yake kamilifu: "Kwa kuwa mimi naenda kwa Baba."

"Basi Petro akatoka nje akalia kwa uchungu" (Luka 22:62). Katika eneo hili kabla ya kusulubiwa kwa Yesu, tunamwona Petro akalia  kwa kutofarijiwa, akashangaa na maana yake ya kushindwa. Baada ya yote, alikuwa mfuasi wa Kristo ambaye alikuwa amesema, "Sitaki kuishi tu kwa ajili ya bali kufa kwa ajili yako na pamoja nawe huko Yerusalemu!" (Tazama Mathayo 26:35). Hata hivyo, muda mfupi baadaye Petro alikanusha kama hamujui kamwe Kristo, akiapa kiapo kilicholeta athari hii.

Jaribio ni mwaliko au mwongozo mubaya wa kufanya tendo la uovu. Hivi sasa Shetani anaandaa juu ya dunia kama simba anguruma akijaribu kuwashawishi Wakristo kuelekea uovu. Hakuna mtu aliye na kinga, na Zaidi ukipata kukaribia Mungu, zaidi Shetani atakuwa na hamu ya kukotowa kutoka kwake.

Ikiwa tunaishi kwa imani, hatutaogopa kwa wakati ujao wa kanisa la Mungu. "Juu ya mwamba huu nitaijenga kanisa langu, na milango ya kuzimu haitalishinda" (Mathayo 16:18). Dhamira hii kutoka kwa Yesu imesisitiza imani ya vizazi na ina maana ya kutuunga mkono sasa katika kizazi hiki.

Mtume Paulo aliandika, "Roho mwenyewe hushuhudia pamoja na roho zetu, ya kuwa sisi ni watoto wa Mungu" (Warumi 8:16). Maneno "watoto wa Mungu" mara nyingi hutumiwa kwa kuelezea waumini, lakini maneno yanaweza kutumiwa pia kwa uhakika, kwa ufahamu mdogo wa nguvu na kina cha maana yake ya kweli.

Kuwa mtoto wa Mungu inamaanisha tu kuwa mtegemezi wa Mungu; yaani, "asiyeweza kuwepo au kufanya kazi bila msaada kutoka kwa Mungu." Mtoto wa Mungu anajua hawezi kudhibiti maisha yake bila msaada wa kila siku wa Bwana.

Katikati ya muda wa kuchangamka na machafuko, watu wa Mungu wanajibuje? Ikiwa umemkiri Yesu Kristo kama Bwana na Mwokozi wako, hauhitaji kamwe hofu. Wale ambao wako ndani ya Kristo wanahifadhiwa milele na damu ambayo Yesu alimwanga kwa ajili yao na ukweli huu ni jiwe kuu la imani yetu. Itaamua kila kitu tunachofikiri na kila tunachofanya bila kujali kinachoendelea kote kwetu.