Afrikaans Devotionals

Die evangeliste George Whitefield en John Wesley was twee van die grootste predikers in die geskiedenis. Hierdie manne het vir duisende in openbare byeenkomste, op straat, in parke en tronke gepreek, en deur hulle bedieninge is baie mense na Christus gebring. Maar ‘n leerstellige geskil het ontstaan ​​tussen die twee mans oor hoe iemand geheilig word. Beide leerkampe het hul posisies sterk verdedig, en ‘n paar kwaadwillige woorde is uitgeruil, terwyl die aanhangers van albei mans op ‘n skynbaar onbetaamlike manier gestry het.

Die vroeë kerk het nie net in die versoeking gekom om gevoelloos te raak vir die verdraaiings van die wêreld rondom hulle nie, maar ook die moontlikheid van gevoelloosheid teenoor God. Hulle kon uit gewoonte aangaan, hul liedjies sing, hul preke preek, hul tiendes en offers gee, hul maaltye saam geniet, maar die teenwoordigheid van God kon nog steeds ontbreek het in hulle byeenkomste.

Dit is deel van jou grootste verantwoordelikhede teenoor jou gesin. God roep jou op om persoonlik te groei, want dit is onmoontlik om jou kinders te help groei as julle  as ouers nie groei nie.

Van die begin af het ons die neiging om sekere kennisareas te bevoordeel of te verwaarloos volgens ons agtergronde, persoonlikhede en lewens. Ons moet dus vir God vra om ons te help om ‘n gebalanseerde persoonlikheid te ontwikkel en te handhaaf, om ons familielede in hul groei te lei.

Paulus het Timótheüs gewaarsku dat daar ‘n tyd sal aanbreek wanneer sommige van God se volk “die gesonde leer nie sal verdra nie, maar, omdat hulle in hul gehoor gestreel wil wees, vir hulle ‘n menigte leraars sal versamel volgens hulle eie begeerlikhede, en die oor sal afkeer van die waarheid en hulle sal wend tot fabels” (2 Timótheüs 4:3-4).

In Matthéüs 24 gebruik Jesus 'n gelykenis om te leer hoe om gereed te wees vir sy wederkoms:

In ons tye van beproewing en versoeking kom Satan na ons toe met leuens: “Jy is nou omsingel en daar is geen uitweg nie. Jy is ‘n mislukking, anders sou jy nie hierdeur gaan nie. Daar is fout met jou en God is baie ontevrede.”

Aan wie skenk Jesus sy vrede? Jy dink miskien, “Ek is nie waardig om in Christus se vrede te leef nie. Ek sukkel te veel in my lewe. My geloof is so swak.”

Dit sou goed wees om die manne aan wie Jesus die eerste keer sy vrede gegee het in oënskou te neem. Nie een van hulle was dit waardig nie, en niemand het die reg daarop gehad nie.

Dink aan Petrus. Jesus was op die punt om vrede te skenk aan ‘n bedienaar van die evangelie wat binnekort vloeke sou uiter. Petrus was vurig in sy liefde vir Christus, maar Hy sou Hom ook verloën.

Wanneer ‘n volk teen God in opstand kom, gee mense hulself daaraan oor om hulself, hul seksualiteit en hulle onsedelikheid te aanbid. Hulle beoefen hierdie dinge nie meer net self nie; hulle trek aktief ander in hul sondige lewenswyse in.

Het iemand al ooit vir jou gesê: “Ek het goeie nuus en slegte nuus ... Watter een wil jy eerste hoor?”

Te midde van hierdie wêreldwye “skudding van alle dinge”, wat is God se groot bekommernis in dit alles? Die Bybel sê vir ons dat God se aangesig op sy kinders gerig is: “Kyk, die oog van die HERE is op die wat Hom vrees, op die wat op sy goedertierenheid wag” (Psalm 33:18).

Ons Here is bewus van elke beweging van elke lewende wese op die aarde. En tog is sy blik hoofsaaklik gerig op die welstand van sy kinders. Hy vestig sy aandag op die lyding en behoeftes van elke lid van sy geestelike liggaam. Eenvoudig gestel, alles wat ons seermaak, raak Hom.