Wielu chrześcijan dzisiaj chce mieć przykrycie krwi dla grzechu, ale nie oczyszczenie! Obrzęd Przybytku Starego Testamentu daje wyraźny przykład o tym, jak powinni chodzić przed Bogiem chrześcijanie.

Przybytek miał część zewnętrzną, gdzie były zabijane zwierzęta na ofiarę. To zapewniało przykrycie krwi dla grzechu. Ale na zewnątrz była również umywalnia służąca do oczyszczania. Żaden kapłan nie mógł wejść do Miejsca Najświętszego i mieć społeczności z Bogiem twarzą w twarz bez uprzedniego oczyszczenia.

Pewnego razu podczas długiej podróży samochodem z farmy w Pensylwanii do Nowego Jorku Pan przemówił do mojego wewnętrznego człowieka: „Jest coś takiego jak doskonałe serce. Chcę ci pokazać co to jest i jak do tego dążyć!” W tym czasie Bóg objawił mojemu duchowi, że Chrystus oddaje siebie tym, którzy chodzą przed Nim doskonałym, reagującym sercem.

„Pan bada wszystkie serca” ( 1 Kronik 28:9). Doskonałe serce woła wraz z Dawidem: „ Badaj mnie, Boże, i poznaj serce moje, . . . i zobacz, czy nie kroczę drogą zagłady” (Psalm 139: 23-24).

To jest możliwe, żeby chodzić przed Panem doskonałym sercem! Bóg powiedział do Abrahama, „Jestem wszechmogącym Bogiem; chodź przede Mną i bądź doskonały” (1 Mojż. 17:1).

Bóg również powiedział do dzieci Izraela, „Bądź bez skazy przed Panem Bogiem twoim” (5 Mojż. 18:13). Dawid postanowił w swoim sercu być posłuszny temu przykazaniu. Powiedział, „Nauczę się drogi doskonałej... w domu swoim będę chodził w niewinności serca” (Psalm 101:2).

Większość z nas przyznaje, że rzadko odczuwamy Bożą łaskę działającą w nas. Dlatego jesteśmy skłonni wątpić, że Jego obecność mieszka w nas. Paweł mówi o tym dylemacie dla nas w Galacjan, kiedy pisze, „ Duchem postępujcie, a nie będziecie spełniać pożądliwości ciała” (Galacjan 5:16).

Szybkie i ograniczone chronologiczne czytanie tekstu w 1 Mojżeszowej 11 i 12 mogłoby doprowadzić nowego czytelnika Biblii do przypuszczenia, że ojciec Abrahama już nie żył, kiedy Bóg wyciągnął do niego Swoją Boską rękę przeznaczenia. Jednak proste przestudiowanie długości życia i wieku występujących tu historycznych postaci, wraz ze sztywną analizą genealogii pokazują nam wyraźnie, że wcale tak nie było.

„Przez wiarę Mojżesz,… nie zgodził się, by go zwano synem córki faraona, i wolał raczej znosić uciski wespół z ludem Bożym, aniżeli zażywać przemijającej rozkoszy grzechu, uznawszy hańbę Chrystusową za większe bogactwo niż skarby Egiptu;… Przez wiarę opuścił Egipt, nie uląkłszy się gniewu królewskiego; trzymał się bowiem tego, który jest niewidzialny” (Hbr 11:24-27).

Nieposłuszeństwo Słowu Bożemu doprowadza do upadku moralności i chrześcijańskiego charakteru.

Salomon podzielił swoje życie: połowa dla Boga i połowa dla przyjemności. Słowo Boże przekonywało go połowicznie. Doświadczał połowicznego smutku, połowicznej pokuty – z połowicznymi zmianami! Nie wiem co się stało, ale Salomon był połowicznie przekonany, że jego pogańska żona może mieszkać w miejscu świętym, blisko arki. Dlatego zadecydował, by ją przenieść – na drugą połowę miasta!

Być odpornym na kazania, to słyszeć Słowo Boże, mówić, że je kochasz, twierdzić, że jesteś posłuszny, ale nie postępujesz według niego! To znaczy być tak zatwardziałym, że nic już serca nie porusza i nie zmienia się pod wpływem kazań. Niektórzy nazywają to „zatwardzeniem na ewangelię.”

Pomyśl o tych wszystkich dawnych historiach i charakterach biblijnych. Jak myślisz, kto był najbardziej odpornym na kazania? Kto siadał i słuchał najczystszego, najmocniejszego słowa, a nie był tym poruszony?

Bóg stoi za każdym chwalebnym czynem i nie będzie dzielił się Swoją chwałą. Nie pozwoli, by jakieś przeszkody stanęły na drodze olśniewającego blasku Jego Syna. Dlatego potrzebuje czystych naczyń do wykonywania Jego dzieł. W najwyższym momencie, kiedy Jego błogosławieństwa i moc przepływają swobodnie przez Jego ludzi, On im mówi, „Zatrzymaj się na chwilę, bo Ja chcę sprawdzić twoje serce.”