In sy latere jare, was die getroue dissipel, Johannes, verban na die eiland Patmos (Sien Openbaring 1).
Dit was eintlik ‘n straf van alleengevangenskap. Johannes het geen menslike kontak op Patmos gehad nie, behalwe met sy tronkbewaarders. Dit was ‘n tyd van snerpende koue, honger en ‘n folterende afsondering vir hierdie bejaarde dienaar. Tog, te midde van sy beproewing, het Johannes ‘n magtige visioen van die Here gehad.
Hoe meer ons dryf en jaag om dinge vir God in die vlees te bewerkstellig, hoe meer tap sy krag uit ons. Dit het oor en oor in die Ou Testament gebeur. Israel het altyd voor God uitbeweeg, sy planne vir hulle gedwarsboom en Hom van die heerlikheid beroof wat Hy verdien het as hulle getroue Verlosser.
Met tye het Israel selfs bongenootskappe gesluit met heidense leërs om hulleself teen groter vyande te verdedig, wat God hulle verbied het om te doen. Ons het dieselfde geneigdheid vandag. Ons vlees is bloot geneig om die Here vooruit te loop.
Aan die Korinthiërs, het Paulus gesê: “Maar aan elkeen word die openbaring van die Gees gegee met die oog op wat nuttig is” (1 Korinthiërs 12:7, beklemtoning bygevoeg). Daar staan dit voor ons. Maar wat gaan ons omtrent hierdie vers doen? Die onfeilbare Woord van God sê die openbaring van die Heilige Gees was aan elkeen gegee tot voordeel van almal. Vir elkeen, nie net die apostels nie. Dink aan die impak van daardie vers. Is dit iets wat ons verkondig? Glo ons dit? Verwag ons dit?
Vandag is ons samelewing gebroke. Ons het skole wat buite beheer is, verwarde leiers, bankstelsels wat in duie stort, wydverspreide werkloosheid, onhanteerbare sosiale programme en ‘n algehele ineenstorting van morele waardes. En om die kroon te span, kan die aarde op die randjie van ‘n kernbomkatastrofe wees. Kortliks, dinge lyk of dit buite beheer tol.
Hoe kan gelowiges ooit sterk en standvastig staan te midde van al die chaos? Die outeur van Hebreërs antwoord ons: Ons moet Jesus sien in alles wat in ons lewens gebeur (sien Hebreërs 2:9).
Min Christene twyfel dat Jesus hulle bron is, maar hulle het nie altyd die vertroue en versekerdheid dat Hy wel vir hulle sal gee wat hulle nodig het nie. Hier is ‘n paar wonderlike verse oor die Here se besorgdheid oor jou:
Hy ken al jou persoonlike behoeftes. “Want jul Vader weet wat julle nodig het voordat julle Hom vra” (Matthéüs 6:8).
As ons eerlik is, sal ons erken dat ons dikwels ons vertroue in ander plaas tydens ons groot uur van beproewing. Ons kyk na pastore, beraders, vriende en huweliksmaats vir antwoorde. Ons bring ure, dae en weke deur om te probeer dink hoe om ons probleem op te los. En as ons oplossing nie vinnig genoeg kom nie, hou ons aan om te manipuleer, uit alle hoeke uit, totdat al ons menslike hulpbronne uitgeput is.
Diep wanhoop en angs kan kom teen Jesus vanaf diegene vir wie Hy die meeste omgee.
Maria en Martha het hulle geloofsvertroue verloor nadat hulle broer, Lasarus, siek geword en gesterf het (sien Johannes 11:20-21). Jaïrus se huishouding het ook hulle geloofsvertroue verloor. Hulle het almal Jesus beskuldig dat Hy te laat en harteloos was (sien Markus 5:35).
As jy die krag van God in jou lewe nodig het, het Jesus ‘n spesiale woord vir jou. Net voor Hy opgevaar het na die hemel, het Christus geweet sy dissipels het krag nodig gehad om die werke van sy koninkryk op aarde te doen. Daarom het Hy hulle beveel, “En kyk, Ek stuur die belofte van my Vader op julle. Maar julle moet in die stad Jerusalem bly totdat julle toegerus is met krag uit die hoogte” (Lukas 24:49-50).
In Genesis lees ons die storie van Jakob se vrou, Ragel, en haar desperate begeerte om ‘n kind te hê. Sy kon nie langer die gedagte hanteer om te lewe sonder om die vreugde daarvan te ken om ‘n kind van haar eie te baar nie, sonder om alles te beleef wat bedoel was vir haar as vrou nie. In die Joodse kultuur was daar na ‘n vrou sonder kinders gekyk met minagting, as ‘n onvolmaakte mens. Ragel se pyn was ondraaglik, en sy het uitgeroep na Jakob, “Gee vir my seuns, anders sterf ek!” (Genesis 30:1).
Ons is goed bekend met die verhaal van die bedroefde vader wat na Jesus gekom vir die genesing van sy sterwende dogter. “En daar kom een van die owerstes van die sinagoge met die naam van Jaïrus; en toe hy Hom sien, val hy aan sy voete neer en smeek Hom dringend en sê: My dogtertjie is op haar uiterste; kom lê haar die hande op, sodat sy gesond kan word, en sy sal lewe. En Hy het saam met hom gegaan. En ‘n groot menigte het Hom gevolg en Hom verdring” (Markus 5:22-24).